[Officium]
Poniedziałek w Tygodniu Pięćdziesiątnicy

[Lectio1]
Z Księgi Rodzaju
!Rdz 13:1-6
1 A tak wyszedł Abram z Egiptu, sam i żona jego, i wszystko co miał, i Lot z nim ku południowi.
2 A Abram był bardzo bogaty, w osiadłości złota i śrebra.
3 I wrócił się drogą, którą był przyszedł od południa do Bethel, aż na miejsce, gdzie przedtem postawił był namiot między Bethel i Haj:
4 na miejsce ołtarza, który tam pierwéj był uczynił, i wzywał tam imienia Pańskiego.
5 Ale i Lot, który był z Abramem, miał trzody owiec i bydło i namioty.
6 I nie mogli się zmieścić w ziemi, żeby społem mieszkali; bo majętność ich wielka była, i nie mogli pospołu mieszkać.

[Responsory1]
R. Ruszywszy tedy namiot swój, Abram przyszedł i mieszkał przy dolinie Mambre:
* I zbudował tam ołtarz Panu.
V. I rzekł Pan do niego: Podnieś oczy swoje, i pojrzyj: wszystkę ziemię, którą widzisz, tobie dam i nasieniu twemu aż na wieki.
R. I zbudował tam ołtarz Panu.

[Lectio2]
!Rdz 13:7-11
7 Zkąd téż był swar między pasterzmi bydła Abramowego i Lotowego. A na on czas Chananejczyk i Pherezejczyk mieszkali w onéj ziemi.
8 Rzekł tedy Abram do Lota: Niech proszę nie będzie swaru między mną a tobą, i między pasterzmi mymi, a pasterzmi twymi: ponieważ bracia jesteśmy.
9 Oto wszystka ziemia jest przed tobą: odejdź odemnie proszę: jeźli w lewo pójdziesz, ja się udam w prawo: jeźli w prawo obierzesz, ja w lewo pójdę.
10 Podniósłszy tedy Lot oczy swe, ujrzał wszystkę wokół krainę Jordanu, która wszystka polewana była przed tem, niż Pan zatracił Sodomę i Gomorrę, jako Raj Pański, i jako Egipt idącym do Segora.
11 I obrał sobie Lot krainę nad Jordanem, i odszedł ze wschodu słońca.

[Lectio3]
!Rdz 13:11-16
11 I odłączyli się bracia jeden od drugiego.
12 Abram mieszkał w ziemi Chananejskiéj: a Lot przebywał w mieściech, które były nad Jordanem i mieszkał w Sodomie.
13 A ludzie Sodomscy byli bardzo źli, i zbytnie grzesznicy przed Panem.
14 I rzekł Pan do Abrama, gdy się już był Lot odłączył od niego: Podnieś oczy twoje, i pojrzyj z miejsca, na któremeś teraz, na północy i na południe, na wschód i na zachód.
15 Wszystkę ziemię, którą widzisz, tobie dam i nasieniu twemu aż na wieki.
16 I uczynię nasienie twoje jako proch ziemie.

[Ant 3]
A którzy szli wprzód, * fukali nań, aby milczał: lecz on tem więcéj wołał: Zmiłuj się nademną, Synu Dawidów.