[Officium] Sobota tygodnia Męki Pańskiej [Lectio1] Czytanie Ewangelii świętej według Jana !J 12:10-36 Onego czasu: Najwyżsi kapłani umyślili zabić także i Łazarza, bo wielu Żydów odstępowało z jego przyczyny i wierzyło w Jezusa. I tak dalej. _ Homilia świętego Augustyna, Biskupa !Traktat 50. na Ewangelię wg św. Jana, na końcu Ujrzawszy zmartwychwstałego Łazarza, ponieważ wieść o tak wielkim cudzie Pana z tak wielką pewnością się rozniosła, tak jawnym się on okazał, iż nie mogli ani zataić tego, co się stało, ani zaprzeczyć; patrzcie, co zamierzali: Najwyżsi kapłani umyślili więc zabić także i Łazarza. O głupia pomysłowości i ślepa srogości! Czy Chrystus Pan, który wskrzesił zmarłego, nie mógłby go wskrzesić zabitego? Gdybyście zamordowali Łazarza, czybyście odebrali Panu potęgę? Jeśli wam się zdaje, iż czym innym jest zmarły, a czym innym zabity, to Pan uczynił jedno i drugie: i zmarłego Łazarza, i siebie samego zabitego wskrzesił. [Lectio2] A nazajutrz wielka rzesza, która była przyszła na święta, gdy usłyszała, że Jezus zdąża do Jerozolimy, nabrała gałązek palmowych i wyszła na Jego spotkanie, wołając: „Hosanna! Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, Król izraelski”. Gałązki palmowe są pochwałami, oznaczają zwycięstwo, bo Pan śmierć śmiercią swoją miał pokonać i zwycięskim znakiem krzyża zatriumfować nad diabłem, księciem śmierci. „Hosanna” zaś jest to zwrot błagalny; jak to niektórzy mówią, którzy znają język hebrajski, wyrażający raczej uczucie, niż coś ściśle określonego – jak to jest w języku łacińskim z tak zwanymi wykrzyknikami; gdy cierpimy, mówimy: „Heu”, gdy się cieszymy: „Vah” mówimy. [Lectio3] Te pochwały rzesza Mu głosiła: Hosanna! Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, Król izraelski. Czyż dla zazdrosnego ducha książąt żydowskich nie było to wielkim krzyżem słyszeć, jak takie mnóstwo ludu wołało, że Chrystus jest ich Królem? Lecz czymże było dla Pana być Królem Izraela? Czyż dla Króla wieków było czymś wielkim stać się Królem ludzi? Nie jest Chrystus Królem Izraela dla nakładania podatków lub żeby mieć wojsko żelazem uzbrojone i fizycznie pokonywać wrogów, lecz jest On Izraela Królem, który duszami rządzi, o wieczność się troszczy; wierzących, ufających, kochających do Królestwa Niebiańskiego prowadzi. [Ant 2] Wsław mię Ojcze * sam u siebie chwałą, którąm miał u ciebie, pierwéj niźli świat był stworzony. [Oratio 2] Prosimy Cię, Panie, niechaj lud Tobie poświęcony wzrasta w żarliwej pobożności, a oświecony przez oddawanie Ci czci, niechaj otrzymuje dary tem większe, im milszym Ci się staje. $Per Dominum