[Officium]
Sobota II tygodnia Wielkiego Postu

[Lectio1]
Czytanie Ewangelii świętej według Łukasza
!Łk 15:11-32
Onego czasu: Powiedział Jezus do faryzeuszów i uczonych w Piśmie tę przypowieść: „Pewien człowiek miał dwóch synów. I rzekł młodszy z nich ojcu: »Ojcze, daj mi część majętności, która na mnie przypada«”. I tak dalej.
_
Homilia świętego Ambrożego, Biskupa
!Księga 8. Komentarza, do rozdz. 15. Ewangelii wg św. Łukasza, w 1. połowie
Widzisz, iż Boże dziedzictwo jest dawane tym, którzy o nie proszą; nie miej za złe ojcu, iż je dał młodszemu synowi. Żaden wiek dla Królestwa Bożego nie jest zbyt młody, ani wiary liczbą lat się nie ocenia. Ten, kto prosił, uważał, iż ma do tego prawo. Oby się był od ojca nie oddalił, nie zaznałby trudności swego wieku. Skoro się jednak udał na obczyznę, opuściwszy dom ojcowski, zaczął cierpieć niedostatek. Kto więc odstąpił od Kościoła, słusznie traci swe dziedzictwo.

[Responsory1]
R. Ojcze, zgrzeszyłem przeciw niebu i przeciw tobie. Już nie jestem godzien zwać się synem twoim:
* Uczyń mię jakby jednym z najemników twoich. 
V. Iluż to najemników w domu ojca mego ma dosyć chleba, gdy ja tu głodem przymieram. Wstanę i pójdę do ojca mego i mu powiem.
R. Uczyń mię jakby jednym z najemników twoich. 

[Lectio2]
Odjechał w daleką krainę. Co jeszcze bardziej oddala, jak odejść od siebie samego; jak odłączyć się nie przestrzenią, lecz postępowaniem; nie odległością ziem, lecz zapatrywań i, jakby otoczywszy się napływem fal światowej rozwiązłości, oddzielić się od Świętych. Albowiem kto od Chrystusa się odłącza, jest wygnańcem z ojczyzny, a obywatelem świata. My jednak nie jesteśmy przychodniami i obcymi, ale współobywatelami Świętych i domownikami Boga. Byliśmy bowiem dalekimi, staliśmy się bliskimi we krwi Chrystusowej. Nie bądźmy zawistni względem tych, którzy powracają z dalekiej krainy, bo i my byliśmy w krainie odległej, jak o tym Izajasz poucza: Światłość wzeszła siedzącym w krainie cienia śmierci. A więc ową daleką krainą jest cień śmierci.

[Lectio3]
My zaś, dla których oblicza tchnieniem jest Chrystus Pan, żyjemy w cieniu Chrystusa. Toteż Kościół mówi (słowami Pieśni nad pieśniami): W Jego cieniu pragnęłam i siedziałam. A więc ten, którzy żył rozwiąźle, zmarnował wszystkie ozdoby swej natury. Toteż ty, który otrzymałeś obraz Boga i jesteś podobny do Niego, strzeż się, abyś nierozumną brzydotą go nie zniszczył. Jesteś dziełem Boga i nie mów do drzewa: „Ty jesteś moim ojcem”, abyś się nie upodobnił do drzewa, napisane jest bowiem: Do bożków z drzewa będą podobni ci, którzy je robią.

[Ant 2]
Pójdę do ojca mego * i mu powiem: Ojcze, uczyń mię jakby jednym z najemników twoich. 

[Oratio 2]
Daj, prosimy Cię Panie, niechaj ten post będzie nam skuteczny, aby umartwienie ciała dodało sił żywotnych duszom naszym.
$Per Dominum

[Ant 3]
Rzekł ojciec * do sług swoich: Rychło przynieście pierwszą szatę, a obleczcie go; i dajcie pierścień na rękę jego, a buty na nogi jego.

[Oratio 3]
Prosimy Cię, Panie, wszechmogący Boże, wejrzyj na śluby pokornych i wyciągnij na obronę naszą prawicę majestatu Twego.
$Per Dominum