[Officium]
Środa II tygodnia Wielkiego Postu

[Lectio1]
Czytanie Ewangelii świętej według Mateusza
!Mt 20:17-28
Onego czasu: Jezus, wstępując do Jeruzalem, wziął dwunastu uczniów na osobność i rzekł im: „Oto wstępujemy do Jeruzalem i Syn Człowieczy będzie wydany przedniejszym kapłanom i uczonym w Piśmie. I skażą Go na śmierć”. I tak dalej.
_
Homilia świętego Ambrożego, Biskupa
!Księga 5. O wierze do Gracjana, rozdz. 2., w 1. połowie
Zastanówcie się, kim jest matka synów Zebedeuszowych, która prosi razem z synami i dla synów. Jest przecież matką, która zabiega o zaszczyt dla swych synów w sposób wprawdzie przesadny, ale zrozumiały. Mamy tu matkę podeszłą w latach, oddaną pobożności i pozbawioną pociechy, która w chwili, kiedy dzieci powinny jej pomagać i ją utrzymywać, znosiła cierpliwie ich nieobecność, a nagrodę udzieloną synom idącym za Chrystusem przenosiła nad własną radość. Są to ci, którzy – jak czytamy – za pierwszym wezwaniem Pana, pozostawiwszy sieci i ojca, poszli za Nim.

[Lectio2]
Ta więc niewiasta, powodowana macierzyńską troskliwością, błagała Zbawiciela, mówiąc: Niechaj ci dwaj synowie moi zasiądą w Królestwie Twoim, jeden po prawicy Twojej, a drugi po lewicy. Jest to wprawdzie błąd, ale błąd miłości; serce bowiem matki nie umie czekać. Jakkolwiek ma przesadne żądania, jest to jednak chciwość wybaczalna, gdyż nie pragnie pieniędzy, ale łaski. Ani też nie jest zuchwała taka prośba, która ma na oku nie siebie, ale dzieci. Wyobraźcie sobie matkę, zrozumcie matkę!

[Lectio3]
Chrystus miał wzgląd na miłość macierzyńską, która pokrzepiała staruszkę nadzieją czekającej synów nagrody. Jakkolwiek nękały ją matczyne troski, znosiła nieobecność najdroższych swych synów. Zwróćcie uwagę, że jest to niewiasta, to znaczy istota słabsza, której Pan nie umocnił jeszcze własną Męką. Zwróćcie uwagę, powtarzam, na słabość nieumiarkowanej chciwości, przechodzącej na wszystkich jako dziedzictwo po Ewie, pierwszej niewieście, od której to słabości nie uwolnił nas jeszcze Pan krwią swoją; jeszcze bowiem Jezus swoim bólem nie zniszczył głęboko zakorzenionych we wszystkich sercach pragnień, które są niezgodne z chwałą Bożą. Niewiasta ta błądziła wskutek winy dziedzicznej.

[Ant 2]
Oto wstępujemy * do Jeruzalem, a Syn Człowieczy będzie wydany na krzyżowanie.

[Oratio 2]
Prosimy Cię Panie, wejrzyj łaskawie lud Twój, aby ci, którym nakazałeś wstrzymywanie się od pokarmów mięsnych zaprzestali również grzeszyć.
$Per Dominum

[Ant 3]
Podadzą Go poganom * ku naigraniu i biczowaniu i krzyżowaniu.

[Oratio 3]
Boże, miłośniku i odnowicielu niewinności, kieruj ku sobie serca sług Twoich, aby żarliwością ducha Twego ożywieni, posiedli stałość w wierze i gorliwość w pełnieniu dobrych czynów.
$Per Dominum