[Officium] VIII Niedziela po Pięćdziesiątnicy [Ant 1] Wysłuchałeś, Panie, * modlitwy sługi Twego, abym zbudował świątynię imieniowi Twemu. [Oratio] Użycz nam, prosimy Cię, Panie, ducha myślenia i czynienia tego, co dobre; a że bez Ciebie istnieć nie możemy, daj nam żyć według woli Twojej. $Per Dominum [Lectio1] Z Trzeciej Księgi Królewskiej !3 Krl 9:1-5 1 I stało się, gdy dokończył Salomon budowania domu Pańskiego i wszystkiego, co żądał i chciał uczynić: 2 ukazał mu się Pan powtóre, jako mu się był ukazał w Gabaon. 3 I rzekł Pan do niego: Wysłuchałem modlitwę twoję i prośbę twoję, którąś się modlił przedemną: poświęciłem dom ten, któryś zbudował, abym tam położył imię moje na wieki, i będą tam oczy moje i serce moje po wszystkie dni. 4 Ty téż, jeźli będziesz chodził przedemną, jako twój ojciec chodził, w prostości serca i w prawości, i uczynisz wszystko, com ci przykazał, i zachowasz prawa moje i sądy moje: 5 postawię stolicę królestwa twego nad Izraelem na wieki, jakom mówił Dawidowi, ojcu twemu, mówiąc: Nie będzie odjęty mąż z rodzaju twego z stolice Izraelskiéj. [Lectio2] !3 Krl 9:6-9 6 Ale jeźli odwróceniem odwrócicie się wy i synowie wasi, nie naśladując mię, ani strzegąc przykazań moich i Ceremonii moich, którem wam podał, ale pójdziecie i służyć będziecie bogom cudzym i kłaniać się im: 7 zniosę Izraela z ziemie, którąm im dał, i kościół, którym poświęcił imieniowi memu, odrzucę od oblicza mego, i będzie Izrael na przypowieść i baśń wszystkim narodom. 8 A ten dom będzie na przykład. Każdy, który pójdzie przezeń, zdumieje się i zaświszcze i rzecze: Przecz tak uczynił Pan ziemi téj i domowi temu? 9 I odpowiedzą: Iż opuścili Pana, Boga swego, który wywiódł ojce ich z ziemie Egipskiéj, i poszli za bogi cudzymi i kłaniali się im i służyli im: przeto Pan na nie przywiódł to wszystko złe. [Lectio3] !3 Krl 9:10-14 10 A gdy się skończyło dwadzieścia lat po tem, jako był Salomon zbudował dwa domy, to jest, dom Pański i dom królewski, 11 (a Hiram, król Tyrski, dodawał Salomonowi drzewa cedrowego i jodłowego i złota wedle wszystkiego, co potrzebował), tedy dał Salomon Hiram dwadzieścia miast w ziemi Galilejskiéj. 12 I wyjechał Hiram z Tyru, aby oglądał miasta, które mu dał Salomon, i nie podobały mu się. 13 i rzekł: A więc to są miasta, któreś mi dał, bracie? i przezwał je ziemią Chabub, aż do dnia tego. 14 Posłał téż Hiram do króla Salomona sto i dwadzieścia talentów złota. [Lectio4] Z księgi świętego Augustyna Biskupa, Państwo Boże !Księga 17, rozdział 8. w połowie Jest też wprawdzie i w Salomonie pewien obraz przyszłości: mianowicie w tem, że zbudował świątynię i pokój utrzymał stosownie do imienia swego (bo Salomon znaczy pokój czyniący) i w początkach panowania swego był ze wszech miar godzien pochwały; lecz chociaż osobą swoją przepowiadał niby przez cień przyszłości Chrystusa Pana naszego, ale Go nie wskazywał wyraźnie. Dlatego niektóre rzeczy o nim tak są napisane, jak gdyby to było tylko o Chrystusie przepowiadane, bo Pismo święte prorokując nawet i opisem czynów dokonywanych, kreśli w pewien sposób w Salomonie obraz przyszłych rzeczy. [Lectio5] N. p., pomijając księgi historyczne, gdzie jest opis jego panowania, psalm siedmdziesiąty pierwszy także jest zaznaczony jego imienia pochwałą. W tym psalmie jest tak wiele rzeczy, które zupełnie nie zgadzają się z osobą Salomona, a natomiast z najdokładniejszą oczywistością stosują się do Chrystusa Pana, iż jest to zupełnie widoczne, że w Salomonie jest tylko jakiś przesłonięty obraz, a sama prawda przedstawiona w Chrystusie. [Lectio6] Wiadomo jest, n. p. w jakich granicach zawierało się państwo Salomonowe, a jednak w owym psalmie, że już o innych rzeczach zamilczę, czytamy: „Panować będzie od morza aż do morza i od rzeki aż do krańców świata”. Widzimy, że to się w Chrystusie spełniło. Od rzeki bowiem wziął początek panowania, w której ochrzczon przez Jana i gdy Go tenże Jan wskazał, zaczął być uznawany przez uczniów, którzy go nie tylko mistrzem, ale też i panem nazwali. [Lectio7] Czytanie Ewangelii świętej według Łukasza !Łk 16:1-9 Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim tę przypowieść: „Był człowiek pewien bogaty, który miał włodarza, a tego zniesławiono przed nim, jakoby trwonił dobra jego”. I tak dalej. _ Homilia świętego Hieronima, Kapłana !List 151 do Algazji, problem 6., część 3. Jeśli pan pochwalił szafarza mamony niesprawiedliwości, ponieważ z nieprawości przygotował sobie sprawiedliwość; jeśli ten pan, którego dobra trwoniono, chwali roztropność zarządcy, który roztropnie zabiegał o własną korzyść chociaż ze szkodą pana, to o ileż bardziej Chrystus, który nie może doznać żadnej szkody i który jest skory do łagodności, chwalić będzie uczniów swoich, jeśli będą miłosierni względem tych, którzy w Niego uwierzą? [Lectio8] Wreszcie, po zakończeniu przypowieści, dodaje: i Ja wam mówię, czyńcie sobie przyjaciół z nieuczciwej mamony. Mamona zaś, nie po hebrajsku, ale po syryjsku oznacza bogactwa, uzyskane przez nieuczciwość. Jeśli więc nieuczciwość słusznie podzielona obraca się w sprawiedliwość: o ileż bardziej Boskie słowo, w którym nie ma żadnej nieuczciwości, powierzone Apostołom, jeśli dobrze zostanie rozdzielone, szafarzy swoich wyniesie do nieba? [Lectio9] Dlatego też następuje: Kto wierny jest w niewielkim, to jest w sprawach cielesnych, także i w wielkim wierny będzie, to jest w sprawach duchowych. Kto zaś w małym jest nieuczciwy, i nie udzieli braciom do skorzystania tego, co przez Boga dla wszystkich zostało stworzone: ten i w podziale duchowego pieniądza będzie nieuczciwy; tak że nie według potrzeby, ale ze względu na osoby będzie rozdzielał naukę Pańską. Jeśli zatem, powiada, bogactw cielesnych, które przemijają, dobrze nie podzielicie, to prawdziwe i wieczne dobra nauki Boskiej któż wam powierzy? &teDeum [Ant 2] Rzekł pan włodarzowi: * Cóż to słyszę o tobie? oddaj liczbę włodarstwa twego, alleluja. [Ant 3] Cóż uczynię, * gdyż Pan odejmie odemnie włodarstwo? kopać nie mogę, żebrać się wstydzę: wiem, co uczynię, że gdy będę złożony z włodarstwa, przyjmą mię do domów swoich.