[Officium]
Wtorek I tygodnia po Oktawie Pięćdziesiątnicy

[Lectio1]
Z Pierwszej Księgi Królewskiej
!1 Sm 1:12-18
12 I stało się, gdy ona przedłużała modlitwy przed Panem, że Heli przypatrował się ustom jéj.
13 Ale Anna mówiła w sercu swojem, a tylko się usta jej ruszały, ale głosu jéj zgoła słychać nie było: mniemał tedy Heli, żeby pijana była.
14 I rzekł jéj: Dokądże pijaną będziesz? wytrzeźw się trochę od wina, któremeś się upiła.
15 Odpowiedziała Anna: Nie, pry, panie mój; bom ja niewiasta jest bardzo nieszczęsna, a wina i wszelakiéj rzeczy, która upoić może, nie piłam, alem wylała duszę moję przed oczyma Pańskiemi.
16 Nie rozumiéj o słudze twojéj, jako o jednej z córek Belial; bo z wielkości boleści i z frasunku mego mówiłam aż dotąd.
17 Rzekł tedy Heli: Idź w pokoju, a Bóg Izrael niech ci da prośbę twoję, o którąś go prosiła.
18 A ona rzekła: Oby nalazła służebnica twoja łaskę w oczach twoich.

[Responsory1]
R. Poraził Saul tysiąc, a Dawid dziesięć tysięcy:
* Albowiem była z nim ręka Pańska: zabił Philistyna, i usunął hańbę z Izraela.
V. Aza to nie on Dawid, któremu śpiewano w tańcach, mówiąc: Zabił Saul w tysiącach swych, a Dawid w dziesiąci tysięcy swoich?
R. Albowiem była z nim ręka Pańska: zabił Philistyna, i usunął hańbę z Izraela.

[Lectio2]
!1 Sm 1:18-22
18 I poszła niewiasta w drogę swoję, i jadła, a twarz jéj już się więcej różno nie odmieniała.
19 I wstali rano i pokłonili się przed Panem, i wrócili się, i przyszli do domu swego do Ramatha. I poznał Elkana Annę, żonę swoję, i wspomniał na nię Pan.
20 I stało się po obrocie dni, poczęła Anna, i porodziła syna i nazwała imię jego Samuel: przeto, iż go u Pana żądała.
21 I szedł mąż jej Elkana i wszystek dom jego, aby ofiarował Panu ofiarę uroczystą, i ślub swój.
22 Lecz Anna nie szła; bo mówiła mężowi swemu: Nie pójdę, aż się ostawi dziecię i zawiodę je, że się ukaże przed obliczem Pańskiem, i zostanie tam ustawicznie.

[Responsory2]
R. Góry Gelboe, ani rosa ani deszcz niech nie padają na was,
* Gdzie polegli mocarze Izraela.
V. Wszystkie góry, które są wokół, nawiedzi Pan: od Gelboe zaś odejdzie.
R. Gdzie polegli mocarze Izraela.

[Lectio3]
!1 Sm 1:23-28
23 I rzekł jéj Elkana mąż jéj: Czyń, coć się zda dobrego, a zostań, aż je ostawisz: a proszę, aby Pan wypełnił słowo swoje. A tak została niewiasta i karmiła piersiami syna swego, aż go odsadziła od mleka.
24 I przywiodła go z sobą, gdy go ostawiła ze trzema cielcami, i ze trzema korcami mąki, i z garncem wina, i przywiodła go do domu Pańskiego do Sylo. A było dziecię jeszcze malutkie.
25 I ofiarowali cielca, i przywiedli dziecię do Heli.
26 I rzekła Anna: Proszę, mój panie, żywie dusza twoja, panie: jamci to ona niewiasta, któram stała przed tobą tu modląc się Panu.
27 O tom dziecię prosiła, i dał mi Pan prośbę moję, któréjem u niego prosiła.
28 Przetóż i ja pożyczyłam go Panu na wszystkie dni, których będzie pożyczony Panu. I pokłonili się tam Panu.

[Responsory3]
R. Zabrałem cię z domu ojca twego, mówi Pan, i postawiłem cię, byś pasł stado ludu mego.
* I byłem z tobą, gdziekolwiek poszedłeś, utwierdzając królestwo twoje na wieki.
V. I uczyniłem ci imię wielkie, wedle imienia wielkich, którzy są na ziemi: i odpoczynek ci dałem od wszystkich przeciwników twoich.
R. I byłem z tobą, gdziekolwiek poszedłeś, utwierdzając królestwo twoje na wieki.
&Gloria
R. I byłem z tobą, gdziekolwiek poszedłeś, utwierdzając królestwo twoje na wieki.