[Officium]
Wniebowstąpienie Pańskie

[Ant Vespera]
Mężowie Galilejscy, * czemu patrzycie w niebo? Ten Jezus, który wzięty jest od was do nieba, tak przyjdzie, alleluja.
A gdy pilnie patrzyli * za Nim do nieba idącym, rzekli: alleluja.
Podniósłszy ręce, * błogosławił im, i był niesiony do nieba, alleluja.
Wysławiajcie Króla nad królami * i pieśń śpiewajcie Bogu, alleluja.
Gdy patrzyli, * podniesiony jest, a obłok wziął Go do nieba, alleluja.

[Hymnus Vespera]
{:H-Salutishumanaesator:}v. Dawco ludzkiego odkupienia,
Jezu, Ty naszych serc rozkoszy,
Wybawionego świata Stwórco,
Czysta światłości miłujących.
_
Jakaż Cię dobroć zniewoliła
K’temu, byś nasze dźwigał zbrodnie?
Byś, Sam niewinny, śmierci uległ,
Nas wszystkich za to od niej zbawił.
_
Ty, pokonawszy piekieł moce,
Zrywasz łańcuchy niewolników
I	Sam, Zwycięzco pełen chwały,
Zasiadasz po prawicy Ojca.
_
Zniewala Cię Twe miłosierdzie,
Byś powetował nasze klęski.
Spraw, byśmy mogli Twe Oblicze
Oglądać kiedyś w świetle chwały.
_
Tyś wodzem, drogą Tyś do nieba,
Bądź zawsze celem i serc naszych.
Sam bądź weselem tych co płaczą,
Nagrodą słodką ich żywota.
Amen.

[Versum 1_]
V. Wstąpił Bóg przy okrzykach radosnych, alleluja.
R. I Pan przy odgłosie trąb, alleluja.

[Ant 1]
Ojcze, * oznajmiłem Imię Twoje ludziom, których mi dałeś; teraz zaś za nimi proszę, nie za światem, iż do Ciebie idę, alleluja.

[Oratio]
Daj nam, prosimy Cię, Wszechmogący Boże, abyśmy, którzy w cudowne wniebowstąpienie Syna Twego Jednorodzonego, a Odkupiciela naszego wierzymy, sercem i myślą z Nim w niebie przebywali.
$Per eumdem

[Invit]
Alleluja, Chrystusa Pana wstępującego do nieba, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.

[Hymnus Matutinum]
{:H-Aeternarex:}v. Odwieczny Królu najwyższy
I Odkupicielu wiernych,
Któremu śmierć zgładzona
Przyniosła triumf najwyższej chwały:
_
Wstępujesz nad biegi gwiazd,
Dokąd Cię wołała władza
Nad wszystkiemi rzeczami,
Nadana z nieba, nie od ludzi.
_
Aby trojaki stworzony
Porządek rzeczy niebieskich,
Ziemskich i podziemnych,
Zginał kolano już poddany.
_
Aniołowie, widząc zmieniony
Los śmiertelników:
Grzeszy ciało, oczyszcza ciało,
Króluje jako Bóg ciało Boże.
_
Bądź sam radością naszą,
Pozostając nagrodą w niebie,
Który kierujesz budową świata,
Przewyższający radości ziemskie.
_
Dlatego modląc się, prosimy Cię,
Wybacz nam winy wszystkie
I serca wznieś w górę ku Sobie
Łaską niebieską.
_
Abyś, gdy nagle jaśnieć zaczniesz
Na obłoku sędziego,
Oddalił kary zasłużone,
A oddał nam wieńce utracone.
_
* Jezu, niech Ci będzie chwała,
Który jako zwycięzca wracasz do
Nieba, z Ojcem i dobroczynnym
Duchem po nieskończone wieki.
Amen.

[Ant Matutinum]
Wyniosła się * wielmożność twoja, nad niebiosa Boże, alleluja.;;8
Pan w kościele * swym świętym, Pan na niebie, alleluja.;;10
Od kraju nieba * wyjście jego, a nawrót jego aż na kraj jego, alleluja.;;18
Podnieś się, Panie, * w mocy twojéj: będziem śpiewać i wysławiać, alleluja.;;20
Wywyższać cię * będę, Panie, żeś mię przyjął, alleluja.;;29
Wstąpił Bóg * przy okrzykach radosnych, i Pan przy odgłosie trąb, alleluja.;;46
Bardzoś wywyższony, * alleluja: nade wszystkie bogi, alleluja.;;96
Pan na Syonie, * alleluja: wielki i wywyższony, alleluja.;;98
Pan na niebie, * alleluja: przygotował stolicę swoję, alleluja.;;102

[Lectio1]
Początek Księgi Dziejów Apostolskich
!Dz 1:1-5
1 Pierwsząm mowę uczynił, o Theophile, o wszystkiem, co począł Jezus czynić i uczyć,
2 aż do dnia, którego rozkazawszy Apostołom przez Ducha Świętego, które obrał, wzięt jest.
3 Którym téż siebie samego po swéj męce stawił żywym w rozmaitych dowodziech, przez czterdzieści dni się im ukazując, i mówiąc o królestwie Bożem.
4 A z nimi jedząc rozkazał im, aby nie odchodzili z Jeruzalem; ale czekali obietnice Ojcowskiéj, którąście (prawi) słyszeli przez usta moje.
5 Albowiemci Jan chrzcił wodą, a wy będziecie chrzczeni Duchem Świętym po nie wielu tych dni.

[Responsory1]
R. Po swéj męce, przez czterdzieści dni się im ukazując, i mówiąc o królestwie Bożem, alleluja.
* I widzieli, jak podniesion jest, alleluja: a obłok wziął go od oczu ich, alleluja.
V. A z nimi jedząc rozkazał im, aby nie odchodzili z Jeruzalem; ale czekali obietnice Ojcowskiéj.
R. I widzieli, jak podniesion jest, alleluja: a obłok wziął go od oczu ich, alleluja.

[Lectio2]
!Dz 1:6-9
6 A tak którzy się byli zeszli, pytali go, mówiąc: Panie, zali w tym czasie przywrócisz królestwo Izraelowi?
7 I rzekł do nich: Nie wasza rzecz jest znać czasy i chwile, które Ojciec w swéj władzy położył.
8 Ale weźmiecie moc Ducha Świętego, który przyjdzie na was, i będziecie mi świadkami w Jeruzalem i we wszystkiéj Żydowskiéj ziemi i w Samaryi i aż na kraj ziemie.
9 A to rzekłszy, gdy oni patrzali, podniesion jest, a obłok wziął go od oczu ich.

[Lectio3]
!Dz 1:10-14
10 A gdy pilnie patrzali za nim do nieba idącym, oto dwaj mężowie stanęli przy nich w białem odzieniu,
11 którzy téż rzekli: Mężowie Galilejscy, czemu stoicie patrząc w niebo? ten Jezus, który wzięt jest od was do nieba, tak przyjdzie, jakoście go widzieli idącego do nieba.
12 Tedy się wrócili do Jeruzalem od góry, którą zowią Oliwną, która jest blizko Jeruzalem, mając drogę szabbatu.
13 A gdy weszli, wstąpili do wieczernika, gdzie przebywali Piotr i Jan, Jakób i Andrzéj, Filip i Thomasz, Bartłomiéj i Mattheusz, Jakób Alpheuszów i Szymon Zelotes i Judas Jakóbów.
14 Ci wszyscy trwali jednomyślnie na modlitwie z niewiastami i z Maryą, matką Jezusową, i z bracią jego.

[Responsory3]
R. Podnieś się, Panie, alleluja,
* W mocy twojéj, alleluja.
V. Wyniosła się wielmożność twoja, nad niebiosa Boże.
R. W mocy twojéj, alleluja.
&Gloria
R. W mocy twojéj, alleluja.

[Responsory6]
R. Wstąpiwszy Chrystus na wysokość, wiódł więźnie poimane.
* I dał dary ludziom, alleluja, alleluja, alleluja.
V. Wstąpił Bóg przy okrzykach radosnych, i Pan przy odgłosie trąb.
R. I dał dary ludziom, alleluja, alleluja, alleluja.
&Gloria
R. I dał dary ludziom, alleluja, alleluja, alleluja.

[Lectio7]
Czytanie Ewangelii świętej według Marka
!Mk 16:14-20
Onego czasu: Ukazał się Jezus jedenastu, gdy siedzieli u stołu, i ganił niedowiarstwo ich i twardość serca, że nie uwierzyli tym, którzy Go widzieli zmartwychwstałego. I tak dalej.
_
Homilia świętego Grzegorza, Papieża
!Homilia 29. na Ewangelię
To, że uczniowie w Zmartwychwstanie Pana z ociąganiem uwierzyli, nie tyle ich słabość sprawiła, lecz, że tak powiem, nasza przyszła pewność. Im wątpiącym wielu dowodami Zmartwychwstanie zostało udowodnione, ale gdy o tym czytamy, czy ich wątpienie nas nie umacnia? Mniej mi bowiem dała Maria Magdalena, która wcześniej uwierzyła, niż Tomasz, który długo wątpił. On bowiem, wątpiąc, dotknął blizny ran i z naszego serca usunął ranę wątpliwości.

[Responsory7]
R. Ja prosić będę Ojca i innego Pocieszyciela da wam,
* Aby pozostał z wami na zawsze, Ducha prawdy, alleluja.
V. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was, a jeśli odejdę, poślę Go do was.
R. Aby pozostał z wami na zawsze, Ducha prawdy, alleluja.

[Lectio8]
Dla tym większego wykazania, iż Zmartwychwstanie Pana było prawdziwe i rzeczywiste, należy zwrócić uwagę na to, co podaje Łukasz: Gdy zasiadł z nimi do stołu, przykazał im, aby nie odchodzili z Jerozolimy. I nieco dalej: W ich oczach wzniósł się w górę i obłok skrył Go przed oczyma ich. Zauważcie słowa, uznajcie tajemnicę. Zasiadł z nimi do stołu i wzniósł się w górę. Posilił się i wstąpił do nieba, aby przez to przyjęcie posiłku okazała się rzeczywistość ciała. Marek zaś wspomina, iż Pan zanim wstąpił do nieba, wyrzucał uczniom twardość serca i niedowiarstwo. Co o tym sądzić należy, jak tylko to, iż Pan wtedy dlatego uczniów skarcił, ciałem ich opuszczając, aby słowa, które, odchodząc wypowiedział, w sercach słuchaczy tym głębiej się wyryły?~

[Responsory8]
R. Chmury czynisz Twoim rydwanem, o Panie,
* Przechadzasz się na skrzydłach wiatru, alleluja.
V. Odziałeś się w majestat i piękno, światłem okryłeś się jak płaszczem.
R. Przechadzasz się na skrzydłach wiatru, alleluja.
&Gloria
R. Przechadzasz się na skrzydłach wiatru, alleluja.

[Lectio9]
Posłuchajmy, co po skarceniu ich zatwardziałości, upominając ich, powiedział: Idąc na cały świat, głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Czy, moi bracia, Ewangelia miała być głoszona czy to rzeczom materialnym, czy też nierozumnym zwierzętom, iż o niej powiedział: głoście wszelkiemu stworzeniu? Jednakże w imieniu wszelkiego stworzenia jest człowiek wyrażony. Człowiek ma w sobie coś z każdego stworzenia. Ma bowiem wspólne istnienie z kamieniami, życie z drzewami, czucie ze zwierzętami, rozum z Aniołami. Skoro więc człowiek z każdym stworzeniem ma coś wspólnego, to pod pewnym względem człowiek jest wszelkim stworzeniem. Wszelkiemu więc stworzeniu głoszona jest Ewangelia, jeśli jest głoszona tylko człowiekowi.
&teDeum

[Capitulum Laudes]
!Dz 1:1-2
v. Pierwsząm mowę uczynił, o Theophile, o wszystkiem, co począł Jezus czynić i uczyć, aż do dnia, którego rozkazawszy Apostołom przez Ducha Świętego, które obrał, wzięt jest.
$Deo gratias

[Versum 2]
V. Pan na niebie, alleluja.
R. Przygotował stolicę swoję, alleluja.

[Ant 2]
Wstępuję do Ojca mojego * i Ojca waszego: Boga mojego i Boga waszego, alleluja.

[Octava 2]
Ant. Wstępuję do Ojca mojego * i Ojca waszego: Boga mojego i Boga waszego, alleluja.
_
V. Pan na niebie, alleluja.
R. Przygotował stolicę swoję, alleluja.
_
v. Módlmy się.
@:Oratio

[Lectio Prima]
!Dz 1:11
v. Mężowie Galilejscy, czemu stoicie patrząc w niebo? Ten Jezus, który wzięt jest od was do nieba, tak przyjdzie, jakoście go widzieli idącego do nieba.

[Responsory Breve Tertia]
R.br. Wstąpił Bóg przy okrzykach radosnych, * Alleluja, alleluja.
R. Wstąpił Bóg przy okrzykach radosnych, * Alleluja, alleluja.
V. I Pan przy odgłosie trąb.
R. Alleluja, alleluja.
&Gloria
R. Wstąpił Bóg przy okrzykach radosnych, * Alleluja, alleluja.

[Capitulum Sexta]
!Dz 1:4-5
v. A z nimi jedząc rozkazał im, aby nie odchodzili z Jeruzalem; ale czekali obietnice Ojcowskiéj, którąście (prawi) słyszeli przez usta moje. Albowiemci Jan chrzcił wodą, a wy będziecie chrzczeni Duchem Świętym po nie wielu tych dni.
$Deo gratias

[Responsory Breve Sexta]
R.br. Wstąpiwszy Chrystus na wysokość, * Alleluja, alleluja.
R. Wstąpiwszy Chrystus na wysokość, * Alleluja, alleluja.
V. Wiódł więźnie poimane.
R. Alleluja, alleluja.
&Gloria
R. Wstąpiwszy Chrystus na wysokość, * Alleluja, alleluja.

[Responsory Breve Nona]
R.br. Wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego, * Alleluja, alleluja.
R. Wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego, * Alleluja, alleluja.
V. Boga mojego i Boga waszego.
R. Alleluja, alleluja.
&Gloria
R. Wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego, * Alleluja, alleluja.

[Versum 3]
@:Versum 1
(sed rubrica tridentina)
@:Versum 2

[Ant 3]
O	Królu chwały, * Panie zastępów, który dziś jako Zwycięzca na najwyższe niebiosa wstąpiłeś, nie zostawiaj nas sierotami, lecz ześlij Ducha obiecanego nam przez Ojca, alleluja.

[Octava 3]
Ant. O	Królu chwały, * Panie zastępów, który dziś jako Zwycięzca na najwyższe niebiosa wstąpiłeś, nie zostawiaj nas sierotami, lecz ześlij Ducha obiecanego nam przez Ojca, alleluja.
_
V. Wstąpił Bóg przy okrzykach radosnych, alleluja.
R. I Pan przy odgłosie trąb, alleluja.
(sed rubrica tridentina loco haec versus dicitur)
V. Pan na niebie, alleluja.
R. Przygotował stolicę swoję, alleluja.
_
v. Módlmy się.
@:Oratio

[Nocturn 2 Versum_]
V. Wstąpiwszy Chrystus na wysokość, alleluja.
R. Wiódł więźnie poimane, alleluja.

[Nocturn 3 Versum_]
V. Wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego, alleluja.
R. Boga mojego i Boga waszego, alleluja.