[Officium] II Niedziela po Wielkiejnocy [Ant 1] Jam jest pasterz owiec: * jam jest droga i prawda i żywot: jam jest pasterz dobry i znam owce moje, i znają mię moje, alleluja, alleluja. [Oratio] Boże, któryś przez uniżenie się Syna swego świat upadły podźwignął, napełnij wiernych Twoich nieustannem weselem, aby ci, których od wiecznej śmierci wyrwałeś, wiekuistego szczęścia dostąpili. $Per eumdem [Lectio1] Z Dziejów Apostolskich !Dz 13:13-20 13 A puściwszy się wodą z Paphu Paweł i ci, co z nim byli, przyszli do Pergi Pamphilii. A Jan odszedłszy od nich, wrócił się do Jeruzalem. 14 Ale oni przeszedłszy Pergę, przyszli do Antyochii Pizydejskiéj: a wszedłszy do bóżnice w dzień sobotni, usiedli. 15 A po przeczytaniu zakonu i proroków, posłali Arcybóżnicy do nich, mówiąc: Mężowie bracia, jeźli macie u siebie mowę napominania do ludu, mówcie. 16 A powstawszy Paweł i ręką milczenie uczyniwszy, rzekł: Mężowie Izraelscy, i którzy się boicie Boga, słuchajcie: 17 Bóg ludu Izraelskiego obrał ojce nasze i wywyższył lud, gdy mieszkali w ziemi Egipskiéj, i wywiódł je z niéj wyniosłem ramieniem. 18 I przez czas czterdzieści lat znosił obyczaje ich na puszczy. 19 A wygładziwszy siedm narodów w ziemi Chananejskiéj, losem im podzielił ziemię ich, 20 Jakoby po czterech set i piącidziesiąt lat, a potem dał Sędzię aż do Samuela proroka. [Lectio2] !Dz 13:21-25 21 A od onego czasu prosili o króla. I dał im Saula, syna Cysa, męża z pokolenia Benjamin, lat czterdzieści.  22 I odjąwszy go, wzbudził im Dawida króla, któremu świadectwo wydawając, powiedział: Nalazłem Dawida, syna Jesse, męża wedle serca mego, który czynić będzie wszystkie woli moje. 23 Z tegoż nasienia Bóg według obietnice wywiódł Izraelowi Zbawiciela Jezusa: 24 Gdy przed oblicznością przyjścia jego Jan opowiadał chrzest pokuty wszystkiemu ludowi Izraelskiemu. 25 A gdy Jan wypełnił bieg swój, mówił: Kim mię być mniemacie? nie jestem ja, ale oto idzie za mną, którego obuwia nóg nie jestem godzien rozwiązać. [Lectio3] !Dz 13:26-33 26 Mężowie bracia, synowie narodu Abrahamowego, i którzy między wami boją się Boga, wam jest posłane słowo zbawienia tego. 27 Albowiem którzy mieszkali w Jeruzalem, i książęta jego, nie znając tego i głosów prorockich, które przez każdy szabbat czytane bywają, osądziwszy, wypełnili. 28 A nie znalazłszy w nim przyczyny żadnéj śmierci, prosili Piłata, aby go zabili. 29 A gdy wykonali wszystko, co o nim napisano było, zjąwszy go z drzewa, włożyli go do grobu. 30 Lecz Bóg wzbudził go od umarłych dnia trzeciego. 31 Który widziany był przez wiele dni od tych, którzy z nim społu przyszli byli z Galilei do Jeruzalem, którzy aż dotąd są świadkami jego do ludu. 32 I my opowiadamy wam tę obietnicę, która się ojcom stała: 33 Że ją Bóg wypełnił dziatkom naszym, wzbudziwszy Jezusa. Jako téż jest napisano w Psalmie wtórym: Syn mój jesteś ty. Jam cię dziś porodził. [Lectio7] Czytanie Ewangelii świętej według Jana !J 10:11-16 Onego czasu: Rzekł Jezus do faryzeuszy: „Jam jest pasterz dobry. Dobry pasterz życie swoje daje za owce swoje”. I tak dalej. _ Homilia świętego Grzegorza, Papieża !Homilia 14. na Ewangelię Z przeczytanej Ewangelii usłyszeliście, bracia najdrożsi, kształcącą naukę dla was, usłyszeliście też o niebezpieczeństwie, jakie grozi nam. Oto bowiem Ten, który jest dobry nie z przypadłościowego daru, ale istotowo, mówi: Jam jest pasterz dobry. I dołącza tej dobroci postać, jaką mamy naśladować, mówiąc: Dobry pasterz daje swe życie za owce swoje. Uczynił to, do czego wzywał; dał przykład tego, co rozkazał. Dobry Pasterz położył duszę swoją za owce swoje, by w Naszym Sakramencie przemieniać Swoje Ciało i Krew, i by nasycać pokarmem Swojego Ciała owce, które odkupił. [Lectio8] Przez pogardę śmierci ukazana została nam droga, która mamy podążać, przedstawiona została postać, w którą powinniśmy być włączeni. Pierwsze, co mamy robić, to miłosiernie udzielać Jego owcom tego, co mamy zewnętrznie; potem zaś, jeśliby to było konieczne, służyć także i naszą za te owce śmiercią. Od tego bowiem naprzód najmniejszego, dochodzi się potem do tego, co większe. Ale jako że dusza, przez którą żyjemy, jest nieporównanie bardziej droga niż majętności ziemskie, które zewnętrznie posiadamy — kto nie da za owce swojej majętności, skoro ma zamiar dać za nie swoją duszę? [Lectio9] A nie brak takich, którzy miłując dobra ziemskie bardziej niż owce, zasłużenie tracą imię pasterza. O nich to dodane jest dalej: Lecz najemnik i ten, który nie jest pasterzem, którego owce nie są własne, widzi wilka przychodzącego i opuszcza owce, i ucieka. Nie pasterzem, lecz najemnikiem nazwany jest ten, kto pasie owce Pańskie nie z wewnętrznej miłości, lecz dla doczesnych dochodów. Najemnikiem wszak jest ten właśnie, kto ma stanowisko pasterza, ale nie stara się o zyski dusz — łakomym okiem patrzy na korzyści ziemskie, cieszy się z zaszczytu przełożeństwa, tuczy doczesnymi zyskami, weseli okazywanym przez ludzi szacunkiem. &teDeum [Capitulum Laudes] !1 P 2:21-22 v. Najmilsi: Chrystus ucierpiał za nas zostawując wam przykład, abyście naśladowali tropów jego. Który grzechu nie uczynił, ani naleziona była zdrada w uściech jego. $Deo gratias [Capitulum Sexta] !1 P 2:23-24 v. Lecz się podawał niesprawiedliwie sądzącemu; który sam na ciele swem grzechy nasze nosił na drzewie, abyśmy umarłszy grzechom, żyli sprawiedliwości; którego sinością jesteście uleczeni. $Deo gratias [Capitulum Nona] !1 P 2:25 v. Boście byli jako owce błądzące; ale teraz jesteście nawróceni do pasterza i biskupa dusz waszych. $Deo gratias [Ant 3] Jam jest pastetrz dobry, * który strzegę owiec moich, i duszę mą kładę za owce moje, alleluja.