[Officium]
Niedziela Biała w Oktawie Wielkanocy

[Ant 1]
Gdy był wieczór * dnia onego, pierwszego sabbatu, a drzwi były zamknięte, gdzie uczniowie byli zgromadzeni razem, stanął Jesus w pośrodku i rzekł im: Pokój wam, alleluja.

[Oratio]
Spraw, prosimy Cię, wszechmogący Boże, aby, którzyśmy uroczystość Wielkanocną obchodzili, ducha jej w czynach i postępowaniu przez całe życie zachowali. 
$Per Dominum

[Lectio1]
Z Listu św. Pawła Apostoła do Kolosan
!Kol 3:1-7
1 Przeto, jeźliście spół powstali z Chrystusem, co wzgórę jest, szukajcie, gdzie Chrystus jest na prawicy Bożéj siedzący.
2 co wzgórę jest, miłujcie, nie co na ziemi.
3 Albowiemeście umarli: i żywot wasz skryty jest z Chrystusem w Bogu,
4 gdy się Chrystus, żywot nasz, okaże, tedy i wy z nim okażecie się w chwale.
5 Umartwiajcie tedy członki wasze, które są na ziemi, porubstwo, nieczystotę, wszeteczeństwo, złą pożądliwość i łakomstwo, które jest bałwochwalstwem, 
6 dla których przychodzi gniew Boży na syny niewierności.
7 w którycheście i wy niekiedy chodzili, gdyście żyli w nich.

[Lectio2]
!Kol 3:8-13
8 Lecz teraz złóżcie i wy wszystko: gniew, rozgniewanie, złość, bluźnierstwo, szkaradną mowę z ust waszych. 
9 Nie kłamajcie jedni drugim: zwlókłszy z siebie starego człowieka z uczynkami jego,
10 a oblókłszy nowego tego, który się odnawia w poznanie podług wyobrażenia tego, który go stworzył.
11 gdzie niemasz poganina i Żyda, obrzezania i odrzezku, barbarzyna i Tatarzyna, niewolnika i wolnego; ale wszystko i we wszech Chrystus.
12 Przyobleczcież się tedy (jako wybrani Boży, święci i umiłowani) we wnętrzności miłosierdzia, w dobrotliwość, w pokorę, w cichość, w cierpliwość,
13 jedni drugich znosząc i odpuszczając sobie, jeźli kto ma skargę przeciw komu: jako i Pan odpuścił wam, tak i wy.

[Responsory2]
R. Anioł Pański mówił z niewiastami, rzekąc: Kogo szukacie? Jezusa szukacie? Już zmartwychwstał:
* Pójdźcie a oglądajcie, alleluja, alleluja.
V. Jezusa szukacie Nazareńskiego, ukrzyżowanego? Wstał, niemasz go tu.
R. Pójdźcie a oglądajcie, alleluja, alleluja.

[Lectio3]
!Kol 3:14-17
14 A nadto wszystko miejcie miłość, która jest związką doskonałości,
15 a pokój Chrystusów niech przewyższa w sercach waszych, ku któremu téż wezwani jesteście w jednem ciele, a wdzięczni bądźcie.
16 Słowo Chrystusowe niechaj mieszka w was obficie z wszelaką mądrością, nauczając i sami siebie napominając przez Psalmy i pieśni i śpiewania duchowne, w łasce śpiewając w sercach waszych Bogu.
17 Wszystko, cokolwiek czynicie w słowie albo w uczynku, wszystko w imię Pana Jezusa Chrystusa, dziękując Bogu i Ojcu przezeń.

[Lectio7]
Czytanie Ewangelii świętej według Jana
!J 20:19-31
Onego czasu: Wieczorem dnia owego, pierwszego po szabacie, gdy drzwi były zamknięte tam, gdzie z bojaźni przed Żydami zgromadzili się uczniowie, przyszedł Jezus, stanął między nimi i rzekł im: „Pokój wam”. I tak dalej.
_
Homilia świętego Grzegorza Papieża
!Homilia 26. na Ewangelię
Pierwszy problem, jaki porusza ducha w tym czytaniu ewangelicznym, to ten, na jaki sposób rzeczywiste było ciało Pańskie po Zmartwychwstaniu, że mogło ono wchodzić przez zamknięte drzwi? Ale trzeba nam wiedzieć, że działanie Boskie, jeśli ogarniane jest rozumem, nie budzi uwielbienia — tak jak i wiara nie ma zasługi tam, gdzie rozum ludzki dostarcza doświadczenia. Ale te właśnie dzieła Naszego Odkupiciela, które same z siebie w żaden sposób nie mogą być ogarnione, ważyć należy na podstawie innego Jego działania: tak, by sprawom cudownym dostarczały wiary cudowniejsze jeszcze fakty. Przez zamknięte drzwi weszło bowiem do uczniów to samo ciało Pańskie, które ukazując się ludzkim oczom wyszło przez Swoje Narodzenie z zamkniętego łona Dziewicy. Cóż więc w tym dziwnego, że po Swoim Zmartwychwstaniu Ten, co już na wieczność żyć będzie, wszedł zamkniętymi drzwiami — On, który idąc po to, by umrzeć, wyszedł nie otwartym łonem Dziewicy?

[Lectio8]
Ale że co do tego ciała — które mogło być widziane — wiara przypatrujących się pozostawała w zwątpieniu, pokazał im natychmiast ręce i bok: ciało, które przeprowadził przez drzwi zamknięte, podał jako namacalne. W ten sposób podał dwie rzeczy — cudowne a wedle ludzkiego rozumu zupełnie ze sobą sprzeczne: przedstawił bowiem swoje ciało po Zmartwychwstaniu zarówno jako niepodlegające zepsuciu, a jednak także namacalne. A przecież zarówno to, czego się dotyka, w konieczny sposób podlega zepsuciu, jak i to, co się nie psuje — dotknięte być nie może. Ale Odkupiciel Nasz w sposób cudowny, więcej — bezcenny, po Zmartwychwstaniu pokazał nam ciało tak niepodlegające zepsuciu, jak i namacalne: po to, by przedstawiając niepodlegające zepsuciu — zapraszać do nagród, zaś podając namacalne — umacniać do wiary. Przedstawił się zatem jednocześnie jako Niepodlegający zepsuciu i jako Namacalny, po to, by w sposób oczywisty pokazać po Zmartwychwstaniu Swoje ciało — tej samej zarazem natury i odmiennej chwały.

[Lectio9]
Powiedział do nich: Pokój wam. Jako mnie posłał Ojciec i Ja was posyłam. To jest: jak Ojciec Bóg posłał Mnie Boga, i Ja, Człowiek, posyłam was, ludzi. Ojciec posłał Syna — ustanowił, że będzie On Wcielony dla Odkupienia rodzaju ludzkiego. Zechciał, widać, żeby Ten przyszedł na świat na Mękę; a jednak Syna, którego na Mękę posłał — kochał. Wybranych zatem apostołów posyła Pan w świat nie na świata radości, ale — tak jak sam został posłany — na męki. Skoro więc Syn, kochany jest przez Ojca, a jednak zostaje posłany na Mękę, to tak samo i uczniowie — kochani są przez Pana, choć w świat posłani zostają na mękę. Przeto mówi się: Jako Ojciec mnie posłał, tak i ja was posyłam: to jest — kiedy was posyłam między zgorszenia prześladowców, miłuję was tą samą miłością, którą Ojciec miłuje Mnie wówczas, gdy sprawia, że idę, by znosić cierpienia. 
&teDeum

[Capitulum Laudes]
!1 J 5:4
v. Najmilsi: Bo wszystko, co się narodziło z Boga, zwycięża świat: a to jest zwycięztwo, które zwycięża świat, wiara nasza.
$Deo gratias

[Capitulum Sexta]
!1 J 5:5-6
v. Któż jest, co zwycięża świat, jedno który wierzy, iż Jezus jest Synem Bożym?  Ten jest, który przyszedł przez wodę i krew, Jezus Chrystus, nie w wodzie tylko, ale w wodzie i krwi.
$Deo gratias

[Capitulum Nona]
!1 J 5:9-10
v. Jeźli świadectwo ludzkie przyjmujemy, świadectwo Boże większe jest; albowiem to jest świadectwo Boże, które większe jest, iż świadczył o Synie swym. Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo Boże w sobie. 
$Deo gratias

[Ant 3]
Po ośmiu dniach, * drzwiami zamkniętemi, wszedł Pan i rzekł im: Pokój wam, alleluja, alleluja.