[Officium]
Piątek II tygodnia po Objawieniu

[Lectio1]
Z Drugiego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian
!2 Kor 12:1-4
1 Jeźli się chwalić potrzeba, (nie pożytecznoć w prawdzie), przyjdę do widzenia i objawienia Pańskiego.
2 Znam człowieka w Chrystusie przed czternaścią lat, jeźli w ciele, nie wiem, jeźli prócz ciała, nie wiem, Bóg wie, iż takowy był zachwycony aż do trzeciego nieba.
3 A znam takowego człowieka, (jeźli w ciele, jeźli prócz ciała, nie wiem, Bóg wie),
4 iż był zachwycon do raju i słyszał tajemne słowa, których się człowiekowi nie godzi mówić.

[Responsory1]
R. Wyznawać ci będę, Panie, Boże mój, ze wszystkiego serca mego, a będę wysławiał imię twe na wieki.
* Bo miłosierdzie twoje, Panie, wielkie jest nademną.
V. Bóg mój jesteś ty, i wyznawać ci będę: Bóg mój jesteś ty, i wywyższać cię będę.
R. Bo miłosierdzie twoje, Panie, wielkie jest nademną.

[Lectio2]
!2 Kor 12:5-9
5 Z takich rzeczy się będę przechwalał: a z siebie nie będę się przechwalał, jedno z krewkości moich.
6 Albowiem choćbym się chciał przechwalać, nie będę głupim; bo prawdę powiem: lecz folguję, aby kto o mnie nie rozumiał więcéj nad to, co widzi we mnie, albo co słyszy odemnie.
7 A żeby mię wielkość objawienia nie wynosiła, dan mi jest bodziec ciała mego, anioł szatanów, aby mię policzkował.
8 Dlatego trzykrociem Pana prosił, aby odemnie odstąpił.
9 I rzekł mi: Dosyć ty masz na łasce mojéj; albowiem moc moja w słabości doskonalszą się stawa.

[Responsory2]
R. Miłosierdzie twoje, Panie, wielkie jest nademną:
* I wyzwoliłeś duszę moję z niższego piekła.
V. W dzień ucisku mego wołałem do ciebie: boś wysłuchał mię.
R. I wyzwoliłeś duszę moję z niższego piekła.

[Lectio3]
!2 Kor 12:9-11
9 Rad się tedy przechwalać będę w krewkościach moich, aby we mnie mieszkała moc Chrystusowa.
10 Dlatego się podobam sobie w krewkościach, w potwarzach, w potrzebach, w prześladowaniach, w uciskach dla Chrystusa; albowiem gdy nie mogę, tedym jest potężny.
11 Stałem się głupim, wyście mię przymusili. Bom ja od was miał być zalecon; albowiem w niczemem nie był podlejszy niźli oni, którzy są, bardzo wielcy Apostołowie, chociażem nic nie jest.

[Responsory3]
R. I stał mi się Pan ucieczką:
* A Bóg mój obroną nadzieje mojéj.
V. Wyrwał mię od nieprzyjaciół moich bardzo mocnych, i Pan stał się obrońcą moim.
R. A Bóg mój obroną nadzieje mojéj.