[Officium]
II Niedziela po Objawieniu

[Ant 1]
Przyjął Izraela, * sługę swego: Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.

[Oratio]
Wszechmogący wieczny Boże, który rządzisz zarazem niebem i ziemią: wysłuchaj w swej łaskawości prośby ludu Twego i użycz pokoju swego czasom naszym.
$Per Dominum.

[Lectio1]
Początek Drugiego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian
!2Kor 1:1-5
1 Paweł, Apostół Jezusa Chrystusa, przez wolą Bożą, i Tymotheusz brat, kościołowi Bożemu, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi, którzy są w wszystkiéj Achai.
2 Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa.
3 Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia, a Bóg wszystkiéj pociechy,
4 który nas cieszy we wszelakiem utrapieniu naszem, abyśmy mogli i sami cieszyć te, którzy są we wszelkim ucisku, przez napominanie, którem i sami bywamy napominani od Boga.
5 Albowiem jako w nas obfitują utrapienia Chrystusowe, tak i przez Chrystusa obfituje pociecha nasza.

[Responsory1]
R. Panie, nie w zapalczywości twojéj strofuj mię, ani w gniewie twoim karz mię.
* Zmiłuj się nademną, Panie; bomci chory.
V. Bojaźń i drżenie przyszły na mię i okryły mię ciemności.
R. Zmiłuj się nademną, Panie; bomci chory.

[Lectio2]
!2Kor 1:6-7
6 A choć bywamy utrapieni, dla waszego napominania i zbawienia, choć pocieszeni bywamy, dla waszego pocieszenia, choć napominani bywamy, dla waszego napominania i zbawienia, które sprawuje cierpliwość tegoż utrapienia, które i my cierpimy,
7 aby nadzieja nasza mocna była o was, wiedząc, iż jako jesteście towarzysze utrapienia, tak będziecie i pocieszenia.

[Responsory2]
R. Boże, który siedzisz na tronie, i sądzisz sprawiedliwie, bądź ucieczką ubogiemu w potrzebach.
* Tylko ty na boleść i na utrapienie patrzysz.
V. Tobie zostawiony jest ubogi: sierocie ty będziesz pomocnikiem.
R. Tylko ty na boleść i na utrapienie patrzysz.

[Lectio3]
!2Kor 1:8-11
8 Albowiem nie chcemy, abyście nie wiedzieli, bracia, o ucisku naszym, który się stał w Azyi, iżeśmy byli nazbyt obciążeni nad siłę, tak, że nam téż tęskno było żyć.
9 Aleśmy sami w sobie mieli wyrok śmierci, abyśmy nie ufali sami w sobie, ale w Bogu, który wzbudza umarłe:
10 Który z tak wielkich niebezpieczeństw wyrwał nas i wyrywa, w którym nadzieję mamy, iż téż jeszcze wyrwie,
11 za pomocą i waszą w modlitwie za nas, aby za ten dar, który w nas jest przez wiele osób, od wielu dzięki były za nas czynione.

[Responsory3]
R. Pan mi jest po prawicy, abych nie był wzruszon.
* Dlategóż się rozszerzyło serce moje, a rozradował się język mój.
V. Pan cząstka dziedzictwa mego i kielicha mego.
R. Dlategóż się rozszerzyło serce moje, a rozradował się język mój.
&Gloria
R. Dlategóż się rozszerzyło serce moje, a rozradował się język mój.

[Responsory4]
R. Oznajmiłeś mi drogi żywota Panie.
* Napełnisz mię weselem z obliczem twojem, rozkoszy na prawicy twéj aż do końca.
V. Tyś jest, który mi przywrócisz dziedzictwo moje.
R. Napełnisz mię weselem z obliczem twojem, rozkoszy na prawicy twéj aż do końca.

[Responsory5]
R. Będę cię miłował, Panie, mocy moja: Pan twierdza moja.
* I ucieczka moja.
V. Wybawiciel mój: Bóg mój wspomożyciel mój.
R. I ucieczka moja.

[Responsory6]
R. Pańska jest ziemia, i napełnienie jéj.
* Okrąg ziemie, i wszyscy, którzy mieszkają na nim.
V. Bo go on nad morzami ugruntował: i nad rzekami nagotował go.
R. Okrąg ziemie, i wszyscy, którzy mieszkają na nim.
&Gloria
R. Okrąg ziemie, i wszyscy, którzy mieszkają na nim.

[Lectio7]
Czytanie Ewangelii świętej według Jana
!J 2:1-11
Onego czasu: Odbywały się gody weselne w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusowa. Zaproszono też na gody Jezusa wraz z uczniami Jego. I tak dalej.
_
Homilia świętego Augustyna, Biskupa
!Traktat 9. na Ewangelię wg św. Jana, w 1. połowie
Zaproszony Pan na gody weselne swym przybyciem, poza mistycznym znaczeniem, chciał potwierdzić, iż On sam ustanowił małżeństwo. Mieli bowiem być w przyszłości tacy, o których powiedział Apostoł, że będą zakazywać wstępowania w związki małżeńskie, i mówić, że są one złe i pochodzą od diabła. A przecież zapytany Pan: Czy wolno mężowi rozwieść się z żoną swoją dla jakiejkolwiek przyczyny?, odpowiada w Ewangelii, iż się nie godzi, z wyjątkiem przyczyny rozpusty. W tej odpowiedzi, jeśli pamiętacie, tak mówi: Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozłącza.

[Responsory7]
R. Do ciebie. Panie, podniosłem duszę moję.
* Boże mój, w tobie ufam, niech się nie zawstydzę.
V. Strzeż dusze mojéj, a wyrwij mię.
R. Boże mój, w tobie ufam, niech się nie zawstydzę.

[Ant 2]
Onego czasu były gody małżeńskie * w Kanie Galilejskiej, a był tam Jezus z matką swoją.

[Ant 3]
A gdy nie stawało wina, * rozkazał im Jezus napełnić stągwie wodą, która się winem stała, alleluja.