[Lectio3]
@Tempora/Adv4-0::s/-4/-7/
5 Ujrzały wyspy a zlękły się, kończyny ziemie zdumiały się, przybliżyły się i przystąpiły.
6 Każdy bliźniego swego ratuje, i bratu swemu rzecze: Zmacniaj się.
7 Zmacniał miedziennik bijący młotem tego, który kował na ten czas, mówiąc: Do lutowania to dobre: i zmocnił je gwoździami, aby się nie ruszało.

[Lectio5]
@Tempora/Adv4-0:Lectio6:s/$/~/
Bo jeżeli między ludźmi wtedy dopiero jest silna przyjaźń, gdy łączy ich podobieństwo obyczajów, chociaż często równoległość woli zdąża ku zakazanym uczuciom, to jakżeż należy nam sobie życzyć i starać się, byśmy się w niczem nie różnili z tern, co się Bogu podoba? O czem mówi Prorok: „Bo gniew w zapalczywości jigo, a żywot na woli jego”, gdyż nie inaczej będzie w nas godność Boskiego majestatu, jak przez naśladowanie woli.

[Lectio6]
Gdy przeto Pan mówi: „Będziesz miłował Pana Boga twego ze wszystkiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej, i będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie”, niechże wierna dusza podejmie nie więdnącą miłość swego Stwórcy i Rządcy, i niech cała podda się woli tego, w którego dziełach i wyrokach jest sama prawda i łaskawe miłosierdzie. Bo chociaż kogoś uciskają wielkie dolegliwości, i rozliczne męczą niewygody, to jednak dobrem jest dlań cierpienie, o ile w przeciwnościach widzi cel swej poprawy, albo uważa je za próbę. Miłości tej jednak doskonałość nie będzie zupełna, jeżeli nie obejmiemy nią i bliźniego. A przez imię bliźnich nietylko tych rozumieć należy, którzy złączeni są z nami przyjaźnią lub pokrewieństwem, lecz wszystkich wogóle ludzi, z którymi mamy wspólną naturę, czy to są wrogowie, czy towarzysze, czy wolni, czy niewolnicy.