[Officium]
Sobota Suchych Dni Adwentu

[Officium] (rubrica innovata)
Sobota III tygodnia Adwentu

[Oratio]
Boże, który widzisz zasmucenie nasze, powodu złości naszych, spraw w miłosierdziu swojem, abyśmy łaską nawiedzenia Twojego byli pocieszeni.
$Qui vivis

[Lectio1]
Czytanie Ewangelii świętej według Łukasza
!Łk 3:1-6
Roku piętnastego panowania Tyberiusza cesarza, gdy Piłat Poncjusz zarządzał Judeą. I tak dalej.
_
Homilia świętego Grzegorza, Papieża
!Homilia 20. na Ewangelię
Czas, jaki otrzymał do swego działania Poprzednik naszego Odkupiciela, określony jest tam, gdzie wspomniano o władcy państwa rzymskiego i królach Judei. Ponieważ Tego przybył głosić, który miał odkupić niektórych z Judei i wielu pogan, czas jego działalności kaznodziejskiej jest oznaczony przez króla pogan i książąt żydowskich. To, iż poganie mieli być zgromadzeni, a Judea za winę swego niedowiarstwa rozdarta, wskazuje nam opis ziemskiego władania, napisane jest bowiem, iż w państwie rzymskim był jeden panujący, a w królestwie Judei rządziło wielu.

[Responsory1]
R. Wyrośnie różdżka z korzenia Jessego, wypuści się kwiat z jego korzenia.
* Sprawiedliwość będzie Mu pasem na biodrach, a wierność przepasaniem Jego lędźwi.
V. I spocznie na Nim Duch Pański, Duch mądrości i rozumu, Duch rady i męstwa.
R. Sprawiedliwość będzie Mu pasem na biodrach, a wierność przepasaniem Jego lędźwi.

[Lectio2]
Sam bowiem nasz Odkupiciel mówi: Wszelkie królestwo rozdzierane niezgodą będzie spustoszone. Jasnym jest, iż królestwo Judei się skończyło, skoro rozdzielone podlegało tylu królom. Stosownie też zostało zaznaczone nie tylko za jakich królów, lecz i za jakich kapłanów to się stało. Ponieważ Jan Chrzciciel Tego głosił, który był zarazem królem i kapłanem, dlatego Łukasz Ewangelista oznaczył czas jego działalności kaznodziejskiej przez królestwo i kapłaństwo.

[Responsory2]
R. Korzeń Jessego powstanie, aby osądzić narody, w Nim narody pokładać będą nadzieję.
* Jego imię będzie błogosławione na wieki.
V. Królowie zamkną przed Nim swoje usta, do Niego ludy zwrócą się z modlitwą.
R. Jego imię będzie błogosławione na wieki.

[Lectio3]
I przyszedł do całej krainy Jordanu, głosząc chrzest pokuty na odpuszczenie grzechów. Dla wszystkich, którzy to czytają, jest jasne, iż Jan nie tylko chrzest pokuty głosił, ale go i niektórym udzielił, jednakże chrztu na odpuszczenie grzechów dać nie mógł. Odpuszczenie bowiem grzechów udzielane jest jedynie we chrzcie Chrystusa. Należy więc zwrócić uwagę na słowa: głosząc chrzest pokuty na odpuszczenie grzechów, ponieważ głosił chrzest uwalniający od grzechów, czego sam dać nie mógł; aby jak wcielenie Słowa Ojca poprzedził swymi kazaniami, tak też chrzest pokuty, który gładzi grzechy, uprzedził swoim chrztem nieoczyszczającym od grzechów.

[Responsory3]
R. Przyjdź, Panie, i nie zwlekaj; odpuść winy swojemu ludowi,
* A rozproszonych zgromadź w ziemi Twojej.
V. Wzbudź, Panie, swą potęgę i przybądź, aby nas zbawić.
R. A rozproszonych zgromadź w ziemi Twojej.
&Gloria
R. A rozproszonych zgromadź w ziemi Twojej.

[Ant 2]
Jakóż się to stanie, * Aniele Boży, gdyż męża nie znam? Słuchaj Marjo Panno: Duch Święty zstąpi na cię, a moc Najwyższego zaćmi tobie.