[Officium]
Piątek Suchych Dni Adwentu

[Officium] (rubrica innovata)
Piątek III tygodnia Adwentu

[Oratio]
Wzbudź, prosimy Cię, Panie, moc Twoją, i przyjdź, aby ci, którzy zawierzyli dobroci Twojej, w krótkim czasie od wszystkich przeciwności wybawieni zostali.
$Qui vivis

[Lectio1]
Czytanie Ewangelii świętej według Łukasza
!Łk 1:39-47
Onego czasu: Powstawszy, Maryja udała się spiesznie w okolicę górzystą do miasta Judy. I weszła do domu Zachariasza, i pozdrowiła Elżbietę. I tak dalej.
_
Homilia świętego Ambrożego, Biskupa
!Księga 2. na Ewangelię wg św. Łukasza, rozdz. 1., w 1. połowie
Wszystkich to obowiązuje; jeśli kto chce, aby mu wierzono, musi uwierzytelnić to, co mówi. Toteż Anioł, zwiastując to, co ukryte, przykładem popierając swe słowa, zwiastuje Dziewicy Maryi, iż stara niepłodna niewiasta poczęła; chciał tym stwierdzić, iż Bóg może uczynić wszystko, cokolwiek zechce. Skoro Maryja to usłyszała, nie jakby nie wierząc jego słowom, nie jakby nie miała pewności co do tego, co Jej zwiastowano, nie jakby wątpiła o rzeczywistości zdarzenia, lecz jakby ciesząc się życzeniem swego serca, że może spełnić swój obowiązek, śpiesznie, z radością udała się w góry. Dokąd już, przepełniona Bogiem, mogła śpieszyć, jeśli nie do tego, co wzniosłe? Nie zna spóźnionych wysiłków łaska Ducha Świętego.

[Responsory1]
R. Ześlij, Panie, Baranka, Władcę ziemi,
* Ze Skały pustyni aż na Górę Córki Syjonu.
V. Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje, i daj nam swoje zbawienie.
R. Ze Skały pustyni aż na Górę Córki Syjonu.

[Lectio2]
Uczcie się i wy, święte niewiasty, gotowości do posług, jaką swym brzemiennym krewnym winnyście okazywać. Maryję, która przedtem samotnie pozostawała we wnętrzu domu, ani wstyd dziewiczy nie powstrzymał od ukazania się publicznie, ani dzikość gór, ani daleka droga nie powstrzymały od gorliwego spełnienia swego obowiązku. Dziewica spieszy więc w góry, pomna na swoją powinność, nie myśląc o przykrościach z tym złączonych, kierując się odważnie miłością, nie myśląc o słabości swej płci, opuściła dom i wyruszyła w drogę. Uczcie się, dziewice, nie kręcić po cudzych domach, nie przestawać na ulicach, nie wdawać się publicznie w jakieś rozmowy. Maryja wieczorem w domu, szybko zewnętrzne sprawy załatwia, przez trzy miesiące pozostaje u swej krewnej.

[Responsory2]
R. Spuśćcie rosę, niebiosa, z góry, a obłoki niech spuszczą z deszczem Sprawiedliwego,
* Niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.
V. Ześlij, Panie, Baranka, Władcę ziemi, ze Skały pustyni na Górę Córki Syjonu.
R. Niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.

[Lectio3]
Poznałyście, dziewice, skromność Maryi; nauczcie się Jej pokory. Krewna do krewnej przybywa, młodsza do starszej, nie tylko przychodzi, lecz pierwsza ją pozdrawia; należało bowiem, aby o ile Dziewica była czystsza, o tyle była pokorniejsza. Umiała cześć starszym oddawać. Niech ta będzie nauczycielką pokory, która naucza czystości; uczy ona również miłości, wskazuje też, jakie są zasady moralnego życia. Należy też na to zwrócić uwagę, iż wyżej stojąca osoba przybywa do niższej, aby ją wesprzeć. Maryja do Elżbiety, Chrystus do Jana.

[Responsory3]
R. Stepowe pastwiska wydadzą owoc wonności Izraela: Bo oto Bóg nasz przybędzie z mocą,
* A z Nim Jego światłość.
V. Z Syjonu wzejdzie piękno Jego chwały: Bóg nasz jawnie przybędzie.
R. A z Nim Jego światłość.
&Gloria
R. A z Nim Jego światłość.

[Ant 2]
Gdy tylko zabrzmiał * głos pozdrowienia Twego w mych uszach, rozradowało się dzieciątko w mym łonie, alleluja.

[Ant 3]
To jest świadectwo, * które dał Jan: Który po mnie przyjść ma, stał się przedemną.