[Officium]
III Niedziela Adwentu

[Ant 1]
Przedemną * nie jest utworzony Bóg i po mnie nie będzie: wszelkie kolano mi się pokłoni, i wszelki język wyzna.

[Oratio]
Wysłuchaj, prosimy Cię, Panie, modlitw naszych, a łaską nawiedzenia Twego rozprosz ciemności umysłu naszego.
$Qui vivis

[Lectio1]
De Isaia Propheta
!Iz 26:1-6
1 W on dzień będą śpiewać tę pieśń w ziemi Judzkiéj: Miasto mocy naszéj Syon zbawiciel, będzie w nim położony mur i przedmurze.
2 Otwórzcie bramy, a niech wnidzie naród sprawiedliwy, strzegający prawdy.
3 Stary błąd odszedł: zachowasz pokój, pokój; bośmy w tobie nadzieję mieli.
4 Mieliście nadzieję w Panu na wieki wieczne, w Panu Bogu mocnym na wieki.
5 Bo zniży mieszkające na wysokości: miasto wywyższone poniży, poniży je aż na ziemię, ściągnie je aż do prochu.
6 Podepcze je noga, nogi ubogiego, kroki nędzników.

[Responsory1]
R. Oto ukaże się Pan nad białym obłokiem
* A z nim świętych tysiące: a ma na szacie i na biedrze swojéj napisano: † Król nad królmi i Pan nad pany.
V. Ukaże się na końcu a nie skłama, jeźliby odwłaczał, oczekawaj go; bo przychodzący przyjdzie.
R. A z nim świętych tysiące: a ma na szacie i na biedrze swojéj napisano: † Król nad królmi i Pan nad pany.

[Lectio2]
!Iz 26:7-10
7 Ścieżka sprawiedliwego prosta jest, prosta droga sprawiedliwego na chodzenie.
8 A na ścieżce sądów twoich, Panie, czekaliśmy na cię; imię twoje i pamiątka twoja w żądzy dusze.
9 Dusza moja żądała cię w nocy, ale i duchem moim we wnętrznościach moich z rana będę czuł do ciebie: gdy uczynisz sądy twoje na ziemi, sprawiedliwości się nauczą obywatele świata.
10 Zmiłujmy się nad niezbożnym, a nie nawyknie sprawiedliwości: w ziemi świętych nieprawość czynił, i nie ogląda chwały Pańskiéj.

[Lectio3]
!Iz 26:11-14
11 Panie, niech się wywyższy ręka twoja, a niechaj nie widzą, niech ujrzą a zawstydzą się zawisni ludzie: a ogień niech pożre nieprzyjacioły twoje.
12 Panie, dasz nam pokój; bo wszystkie uczynki nasze sprawiłeś nam.
13 Panie, Boże nasz, opanowali nas panowie oprócz ciebie: tylko w tobie niechaj pamiętamy na imię twoje.
14 Umierający niech nie żyją, olbrzymowie niech nie powstają: dlatego nawiedziłeś i zniszczyłeś je i skruszyłeś wszystkę pamiątkę ich.

[Responsory6]
R. Znidzie Pan jako deszcz na runo:
* Wznidzie za dni jego sprawiedliwość, i obfitość pokoju.
V. I będą mu się kłaniać wszyscy królowie, wszyscy narodowie będą mu służyć.
R. Wznidzie za dni jego sprawiedliwość, i obfitość pokoju.

[Lectio7]
Czytanie Ewangelii świętej według św. Jana
!J 1:19-28
Onego czasu: Żydzi z Jerozolimy wysłali do Jana kapłanów i lewitów, aby go zapytali: „Kim jesteś?” I tak dalej.
_
Homilia świętego Grzegorza, Papieża
!Homilia 7. na Ewangelię
W tych słowach czytania, bracia najdrożsi, zwraca na siebie naszą uwagę pokora Jana — on, który tak wielką miał moc, że mógł zostać wzięty za Chrystusa, wybrał zdecydowane trzymanie się siebie, by nie zostać ponad siebie uniesiony przez czczą ludzką opinię. Albowiem wyznał, a nie zaprzeczył, a wyznał: Jam nie jest Chrystus. Lecz ten, który powiedział: Nie jestem, wyraźnie zaparł się tego, czym nie był, lecz nie zaparł się tego, czym był — by mówiąc prawdę stał się częścią Tego, którego Imienia nie przypisał sobie wbrew prawdzie. Gdy zatem nie ubiegał się o Imię Chrystusa, stał się częścią Chrystusa: bo skoro usilnie się starał wyznać pokornie swoją słabość, prawdziwie zasłużył, by posiąść Jego wyniosłość.

[Lectio8]
Lecz jeśli przypomnimy sobie zdanie Naszego Odkupiciela z innego czytania, to słowa dzisiejszej lekcji postawią przed nami naprawdę zawiły problem. W innym wszak miejscu, pytany przez uczniów o przyjście Eliasza, Pan odpowiada: Eliasz już przyszedł, a nie poznali go, ale uczynili nad nim cokolwiek chcieli (Mt 17, 12). A jeśli chcecie pojąć: sam Jan jest Eliaszem (por. Mt 11, 14). Pytany zaś Jan mówi: Nie jestem Eliaszem. Cóż to jest, bracia najdrożsi, że prorok Prawdy zaprzecza temu, co Prawda stwierdza? Bo bardzo się przecież od siebie różnią te zdania: On jest i Nie jestem. Jak to więc może być, że Jan jest prorokiem Prawdy, skoro nie pozostaje on w zgodzie z wypowiedziami tejże Prawdy?

[Lectio9]
Lecz jeśli precyzyjnie zbadać prawdę właśnie, to znajduje się wyjaśnienie, jak się to dzieje, że to, co zabrzmiało sprzecznie, sprzeczne nie jest. Do Zachariasza bowiem anioł mówi o Janie: On uprzedzi przed nim, w duchu i mocy Eliasza (Łk 1, 17). Mówi się o nim, że ma przyjść w duchu i mocy Eliasza dlatego, że jak Eliasz przyjdzie przed drugim przyjściem Pana, tak Jan przyszedł przed pierwszym. Jak tamten ma przyjść jako Poprzednik Sędziego, tak ten stał się Poprzednikiem Odkupiciela. Jan więc był Eliaszem w duchu, w osobie Eliaszem nie był. Co więc Pan podaje względem ducha, temu Jan zaprzecza względem osoby.

[Responsory9]
R. Pan nas nauczy dróg swoich i będziemy kroczyli Jego ścieżkami.
* Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie z Jeruzalem.
V. Chodźcie, wstąpmy na Górę Pańską i do domu Boga Jakubowego.
R. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie z Jeruzalem.
&Gloria
R. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie z Jeruzalem.

[Ant Laudes]
Pan przyjdzie * i nie omieszka i oświeci skrytość ciemności i objawi się wszystkim narodom, alleluja.
Wesel się, Jeruzalem, * weselem wielkiem, bo przyjdzie tobie Zbawiciel, alleluja.
Położę w Sionie * zbawienie, a w Jeruzalem chwałę moją, alleluja.
Każda góra i pagórek * będzie poniżony: i będą krzywe prostemi, i ostre drogami gładkiemi: przyjdź, Pamie, a nie omieszkaj, alleluja.
Żyjmy sprawiedliwie * i pobożnie, oczekując błogosławionej nadziei i przyjścia Pana.

[Capitulum Laudes]
!Flp 4:4-5
v. Bracia: Weselcie się zawsze w Panu: powtóre mówię weselcie się: skromność wasza niech będzie wiadoma wszystkim ludziom: Pan bowiem blisko jest.
$Deo gratias

[Ant 2]
Na stolicy * Dawida, i na królestwie jego siedzieć będzie na wieki, alleluja.

[Capitulum Sexta]
!Flp 4:6
v. Nie troszczcież się ni ocz; ale we wszelkiej modlitwie i prośbie z dziękowaniem niech żądania wasze będą u Boga oznajmione.
$Deo gratias

[Capitulum Nona]
!Flp 4:7
v. A pokój Boży, który przewyższa wszelki zmysł, niechaj strzeże serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie.
$Deo gratias

[Ant 3]
Błogosławionaś Marjo, * któraś uwierzyła Panu: albowiem stanie się to, co ci jest powiedziane od Pana, alleluja.