[Officium]
II Niedziela Adwentu

[Ant 1]
Przyjdż, Panie, * nawiedzić nas w pokoju, byśmy rozradowali się przed Tobą całem sercem.

[Oratio]
Pobudź, Panie, serca nasze do przygotowania dróg Synowi Twemu Jednorodzonemu, abyśmy przez przyjście Jego, oczyszczoną z grzechów duszą służyć Ci mogli.
$Qui tecum

[Lectio1]
Z Proroka Izajasza
!Iz 11:1-4
1 I wynidzie rószczka z korzenia Jessego, a kwiat z korzenia jego wyrośnie.
2 I odpocznie na nim Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i mocy, duch umiejętności i bogobójności.
3 I napełni go duch bojaźni Pańskiéj: nie według widzenia oczu sądzić będzie, ani według słyszenia uszu strofować będzie:
4 Ale będzie sądził w sprawiedliwości ubogie, i będzie strofował w prawości za cichymi na ziemi:

[Responsory1]
R. Jeruzalem, wkrótce nadejdzie twoje zbawienie: Czemu tracisz ducha? czyż poradnik twój zginął, czy odnowiła się twoja boleść?
* Ocalę cię, i wyzwolę cię, nie bój się.
V. Jam jest bowiem Pan, Bóg twój, Święty Izraela, twój Odkupiciel.
R. Ocalę cię, i wyzwolę cię, nie bój się.

[Lectio2]
!Iz 11:4-7
4 I ubije ziemię rózgą ust swoich, a duchem warg swoich zabije niezbożnika.
5 I będzie sprawiedliwość pasem biódr jego, a wiara opasaniem nerek jego.
6 Będzie mieszkał wilk z jagnięciem, a pard z koźlęciem legać będzie: cielę i lew i owca pospołu mieszkać będą, a dziecię małe pędzić je będzie.
7 Cielę i niedźwiedź będą się paść, społem legać będą dzieci ich, a lew jako wół plewy będzie jadał.

[Lectio3]
!Iz 11:8-10
8 I będzie grało dzieciątko od piersi nad dziurą żmijową: a odchowane dziecię do jamy bazyliszkowej wpuści rękę swoję.
9 Nie będą szkodzić ani zabijać po wszystkiéj górze świętéj mojéj; bo napełniona jest ziemia znajomości Pańskiéj, jako wody morskie pokrywające.
10 Onego dnia korzeń Jesse, który stoi na znak narodów, jemu się narodowie modlić będą, i będzie grób jego sławny.

[Lectio7]
Czytanie Ewangelii świętej według św. Mateusza
!Mt 11:2-10
Onego czasu: Jan, usłyszawszy w więzieniu o dziełach Chrystusowych, wysłał dwóch uczniów swoich i powiedział Mu: „Tyś jest, który masz przyjść, czy też innego czekamy?” I tak dalej.
_
Homilia świętego Grzegorza, Papieża
!Homilia 6. na Ewangelię, w 1. połowie
Po zobaczeniu tylu znaków i tylu mocy każdy mógł być nie zgorszony, ale pełen uwielbienia. Jednak umysł niewiernych doznał w Nim ciężkiego zgorszenia, kiedy ujrzał, że On, mimo iż dokonał tylu cudów, umiera. Stąd i Paweł mówi: My zaś opowiadamy Chrystusa ukrzyżowanego, dla Żydów wprawdzie zgorszenie, a dla pogan głupstwo (1 Kor 1, 23). Głupie wszak ludziom się wydało, by Twórca życia miał za ludzi umrzeć — i człowiek powziął przeciw Niemu zgorszenie z powodu, dla którego przypadła mu powinność stawania się jeszcze bardziej Jego dłużnikiem. Bóg bowiem ma być przez ludzi czczony tym godniej, że dla ludzi przyjął na siebie nawet niegodności.

[Lectio8]
Czymże więc jest stwierdzenie: Błogosławiony jest, który się ze Mnie nie zgorszy, Jeśli nie jawnym zaznaczeniem odpychającego charakteru Jego śmierci i upokorzenia, jakie ona niesie? Jakby wprost mówił: Czynię wprawdzie cuda, lecz nie uważam za niegodne przejść przez rzeczy odpychające. Skoro zatem podążam za tobą umierając, to ludzie pilnie powinni baczyć, by okażując cześć znakom, nie patrzyli z góry na Moją śmierć.

[Responsory8]
R. Pospiesz się, nie omieszkiwajże, Panie:
* I wyzwól lud twój.
V. Przyjdź, Panie, a nie zwlekaj: odpuść występki ludu twego.
R. I wyzwól lud twój.

[Lectio9]
Lecz posłuchajmy, co po odesłaniu uczniów Jana powiedział tłumom o tymże Janie: Coście wyszli na puszczę widzieć? Trzcinę chwiejącą się od wiatru? Postawił to pytanie, rzecz jasna, nie po to, by odpowiedzieć na nie twierdząco, ale by mu zaprzeczyć. Trzcina wszak, skoro ją tylko muśnie wiaterek, gnie się w coraz to inną stronę. A cóż oznacza ta trzcina, jeśli nie ducha nastawionego ciełeśnie? On to, skoro go tylko dotknie przychylne bądź uwłaczające traktowanie, natychmiast się skłania w dowolną stronę.

[Responsory9]
R. Oto Pan przyjdzie, zstępując w blasku chwały, a moc Jego z Nim będzie.
* Zejdzie nawiedzić lud swój w pokoju i obdarzyć go życiem wiecznym.
V. Oto Pan nasz przyjdzie z mocą.
R. Zejdzie nawiedzić lud swój w pokoju i obdarzyć go życiem wiecznym.
&Gloria
R. Zejdzie nawiedzić lud swój w pokoju i obdarzyć go życiem wiecznym.

[Ant Laudes]
Oto Pan przyjdzie * w obłokach niebieskich z mocą wielką, alleluja.
Miasto mocy * naszej Sion, Zbawiciel będzie w niem położony murem i przedmurzem: otwórzcie bramy, bo Bóg jest z nami, alleluja.
Oto ukaże się * Pan, a nie skłamie: jeśliby odwłaczał, oczekiwaj Go, bo przychodzący przyjdzie, a nie omieszka, alleluja.
Góry i pagórki * będą śpiewać Bogu chwałę, a wszystkie drzewa polne rękoma klaskać będą: bo przyjdzie Pan, władca na wieczne królowanie, alleluja, alleluja.
Oto Pan * nasz w mocy przyjdzie i oświeci oczy sług swoich, alleluja.

[Capitulum Laudes]
!Rz 15:4
v. Bracia: Cokolwiek napisano, ku naszej nauce napisano: abyśmy przez cierpliwość i pociechę Pisma, nadzieję mieli.
$Deo gratias

[Ant 2]
Jan zaś * usłyszawszy w więzieniu dzieła Chrystusowe, posławszy dwu z uczniów swoich, rzekł mu: Tyś jest, który masz przyjść, czyli inszego czekamy?

[Capitulum Sexta]
!Rz 15:5-6
v. A Bóg cierpliwości i pociechy niech wam da, abyście jednóż między sobą rozumieli wedle Jezusa Chrystusa, Abyście jednomyślnie, jednemi usty czcili Boga i Ojca Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
$Deo gratias

[Capitulum Nona]
!Rz 15:13
v. A Bóg nadzieje niech was napełni wszelakiéj radości i pokoju w wierzeniu, abyście obfitowali w nadziei, i w mocy Ducha Świętego.
$Deo gratias

[Ant 3]
Tyś jest, który masz przyjść, * czyli innego czekamy? Odnieście Janowi, coście widzieli: Ślepi widzą, umarli zmartwychwstają, ubogim Ewangelję opowiadają, alleluja.