[Lectio1]
Z Proroka Ezechiela
!Ez 33:1-5
1 I stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc :
2 Synu człowieczy, mów do synów ludu twego i rzeczesz do nich: Ziemia, gdy przywiodą na nię miecz, a lud ziemie weźmie męża jakiego z granic swoich i postawi go stróżem nad sobą,
3 a onby ujrzał miecz przychodzący na ziemię, a zatrąbiłby w trąbę i dałby znać ludowi,
4 i usłyszawszy, ktokolwiek on jest, głos trąby, a nie strzegłby się, a przyszedłby miecz i wziąłby go: krew jego na głowie jego będzie.
5 Głos trąby słyszał, a nie strzegł się, krew jego na nim będzie, lecz, jeźli się przestrzegł, duszę swoją zbawi.

[Lectio2]
!Ez 33:6-8
6 Ale jeźli stróż ujrzy miecz przychodzący a nie zatrąbi w trąbę, a lud się nie podstrzeże, i przyjdzie miecz a weźmie duszę z nich, on ci w nieprawości swéj poiman jest, ale krwie jego z ręku stróżowéj szukać będę.
7 A ty, synu człowieczy, dałem cię stróżem domowi Izraelowemu, a tak, gdy usłyszysz z ust moich mowę, opowiesz im odemnie.
8 Jeźli. gdy Ja rzekę do niezbożnika: Niezbożniku, śmiercią umrzesz, nie będziesz mówił, aby się strzegł niezbożnik drogi swojej, on niezbożny w nieprawości swéj umrze, ale krwie jego z ręki twéj szukać będę.

[Lectio3]
!Ez 33:9-11
9 Lecz jeźli, gdy ty opowiesz niezbożnikowi, aby się od dróg swoich nawrócił, nie nawróciłby się od drogi swojéj, on w nieprawości swéj umrze, a tyś wyzwolił duszę swoję.
10 A tak ty, synu człowieczy, mów do domu Izraelowego: Takeście rzekli, mówiąc: Nieprawości nasze i grzechy nasze są na nas, a od nich my schniemy: jakoż tedy żyć będziemy mogli?
11 Rzecz do nich: Żywię Ja, mówi Pan Bóg, nie chcę śmierci niezbożnego, ale żeby się nawrócił niezbożny od drogi swéj, a żył. Nawróćcie się, nawróćcie się od dróg waszych bardzo złych, a przecz macie umrzeć, domie Izraelów?