[Ant 1]
Wejrzyj, Panie * że opuszczone stało się miasto pełne bogactw, usiadła w smutku pani Narodów: nikt jej nie pocieszy, jeśli nie Ty, Pan nasz.

[Lectio1]
Z Proroka Ezechiela
!Ez 21:1-5
1 I stała się mowa Pańska do mnie, rzekąc :
2 Synu człowieczy, postaw oblicze twoje ku Jeruzalem a krop na świątynię i prorokuj przeciwko ziemi Izraelskiéj.
3 I rzeczesz ziemi Izraelskiéj: To mówi Pan Bóg: Owo Ja do ciebie, i dobędę miecza mego z pochew jego, i zabiję w tobie sprawiedliwego i niezbożnego.
4 A dlatego żem zabił w tobie sprawiedliwego i niezbożnego, przeto wynidzie miecz mój z pochew swoich na wszelkie ciało od południa aż na północy,
5 aby wiedziało wszelkie ciało, że Ja Pan dobyłem miecza mego z pochew jego, który nie może być wrócon.

[Lectio2]
!Ez 21:6-11
6 A ty, synu człowieczy, wzdychaj w skruszeniu biódr, i w gorzkościach wzdychaj przed nimi.
7 A gdy rzeką do ciebie: Dlaczego ty wzdychasz? Bzeczesz: Dla słuchu; bo idzie, a struchleje każde serce, i osłabieją wszelkie ręce, i omdleje każdy duch, i po wszystkich kolanach pocieką wody: oto idzie i stanie się, mówi Pan Bóg.
8 I stała się mowa Pańska do mnie, rzekąc:
9 Synu człowieczy, prorokuj i rzeczesz: To mówi Pan Bóg: Mów, miecz, miecz naostrzon jest i wypolerowan;
10 Aby siekł ofiary wyostrzon jest; aby się lskniał, wypolerowan jest: który ruszasz sceptr syna mego, wysiekłeś wszelkie drzewo.
11 A dałem go wypolerować, aby był ręką trzymany; ten miecz jest wyostrzon i ten jest wypolerowan, aby był w ręce zabijającego.

[Lectio3]
!Ez 21:12-15
12 Wołaj i wyj, synu człowieczy, bo ten uczynion jest na lud mój, ten na wszystkie książęta Izraelskie, którzy byli uciekli: pod miecz dani są z ludem moim; przeto bij się po biedrze.
13 Bo doświadczon jest, i to gdy sceptr wywróci, i nie będzie, mówi Pan Bóg.
14 Ty tedy, synu człowieczy, prorokuj, a bij ręką w rękę: a niech będzie dwoisty miecz, i niech troisty będzie miecz zabitych, toć jest miecz pobicia wielkiego, który je czyni zdumiałe,
15 i struchlałe na sercu, i rozmnaża upadki.