[Lectio1Tridentina]
Z Drugiej Księgi Machabejskiej
!2 Mch 7:7-12
7 A gdy tym sposobem on pierwszy umarł, wiedziono drugiego ku nagrawaniu, a skórę głowy jego i z włosy zdarwszy, pytali, jeśliby chciał jeść pierwej, niż go po wszytkim ciele na każdym członku męczyć będą.
8 Ale on odpowiadając ojczystym głosem rzekł: Nie uczynię! Dlatego i ten wtóry pierwszego męki podjął.
9 A konając, tak rzekł: Acz ty, nazłośliwszy, w niniejszym żywocie nas tracisz, ale król świata nas, za swe prawa Umarłe, na wiecznego żywota zmartwywstanie wzbudzi.
10 Po onym trzeci był naigrawan, a gdy mu język podać kazano, wnet podał i śmiele ręce wyciągnął,
11 z ufnością mówił: Z nieba to mam, ale dla Zakonu Bożego teraz i to wzgardzam: bo się od niego zasię to wziąć spodziewam.
12 Tak iż król i którzy z nim byli, dziwowali się sercu młodzieńca, że jako na nic na męki nie dbał.

[Lectio2Tridentina]
!2 Mch 7:13-19
13 A gdy ten tak umarł, czwartego także męcząc trapili.
14 A gdy już był bliski śmierci, tak rzekł: Lepiej jest, od ludzi na śmierć zdanym, czekać nadzieje od Boga, którzy od niego zasię mają być wskrzeszeni: bo tobie nie będzie zmartwywstanie ku żywotowi.
15 A gdy przywiedli piątego, męczyli go, ale on wejźrzawszy nań,
16 rzekł: Mając moc między ludźmi, będąc skazitelny, czynisz, co chcesz: a nie mniemaj, żeby naród nasz był od Boga opuszczony.
17 A ty cierpliwie czekaj a ujźrzysz wielką moc jego, jako ciebie i nasienie twe męczyć będzie.
18 Potym wiedziono szóstego, i ten, poczynając umierać, tak mówił: Nie myl się darmo, bo my to sami dla siebie cierpimy, żeśmy przeciw Bogu naszemu zgrzeszyli i zstały się nam rzeczy podziwienia godne.
19 Wszakże ty nie mnimaj, żebyś miał uść karania, żeś się ważył przeciw Bogu walczyć.

[Lectio3Tridentina]
!2 Mch 7:20-23
20 Ale nad miarę matka dziwna a pamiątki między dobrymi godna: która na ginące siedm synów jednego dnia patrząc, dobrym sercem znosiła dla nadzieje, którą w Bogu miała.
21 Każdego z nich ojczystym głosem mężnie napominała, będąc pełna mądrości, a myśli niewieściej męskiego
22 do nich mówiła: Nie wiem, jakoście się w żywocie moim ukazali, bo nie jam ducha i duszę wam darowała, i żywot, i każdego członki nie jam sama serca dodając spoiła.
23 Ale Stworzyciel świata, który sprawił człowiecze narodzenie i który wynalazł poczęcie wszech rzeczy, i wam z miłosier dziem zaś ducha przywróci i żywot, jako wy teraz samymi sobą dla praw jego gardzicie.