[Lectio1]
Z Księgi Eklezjastyka
!Syr 14:1-5
1 Błogosławiony mąż, który się nie podtknął w słowie ust swoich i nie jest trapion frasunkiem grzechu.
2 Szczęśliwy, który nie miał smutku na umyśle swoim, i nie utracił nadzieje swojej.
3 Człowiek chciwy i skąpy próżno ma bogactwa, a człowiekowi zazdrościwemu na co złoto?
4 Kto zbiera niesłusznie, od dusze swej innym zbiera, a w dobrach jego inszy zbytku używać będzie.
5 Kto sobie jest złym, komuż innemu dobrym będzie? I dobra swego z pociechą nie zażywie.

[Lectio2]
!Syr 14:6-10
6 Kto sam sobie zajżrzy, nic nadeń nie jest gorszego i ta jest zapłata złości jego;
7 i jeśli co dobrze uczyni, niewiadomie a nie chcąc czyni, a na ostatek pokazuje złość swoję.
8 Złośliwe jest oko zazdrościwego i odwracające twarz, i gardzące duszą swoją.
9 Nienasycone oko chciwego częścią niesprawiedliwości: nie nasyci się, aż wyniszczy susząc duszę swoję.
10 Oko złe do złego, a nie naje się chleba, ale niedostateczne i smutne będzie u stołu swego.

[Lectio3]
!Syr 14:11-17
11 Synu, jeśli masz, czyń sam sobie dobrze a ofiaruj Bogu godne ofiary.
12 Pamiętaj, żeć śmierć nie omieszka a iż ci jest okazan testament piekielny, testament bowiem tego świata: śmiercią umrze.
13 Przede śmiercią czyń dobrze przyjadelowi twemu, a według przemożenia twego ściągając, dawaj ubogiemu.
14 Nie utracaj dnia dobrego, a cząstka dobrego daru niechaj cię nie mija.
15 Izali inszym nie zostawisz boleści i prace twojej na rozdział losu?
16 Dawaj i bierz a usprawiedliwiaj duszę swoję.
17 Przed śmiercią twą czyń dobrze, bo w piekle nie najdziesz pokarmu.