[Ant Vespera]
Czysta gołębica, * wijąc gniazdo w szczelinie przepaści świętego boku Jezusa Chrystusa, miód najsłodszy wydobyła ze skały.
Chrystus mówił * do umiłowanej Gertrudy twarzą w twarz, tak jak zwykł mówić człowiek do przyjaciela swego.;;112
Słowa błogosławionej Gertrudy * były włóczniami boskiej miłości; lampa jej jako lampa ognia i płomieni.;;121
Duszę umiłowanej, * wychodzącą z więzienia ciała wziął Chrystus w ramiona swoje i z miłością otworzył jej swoje serce.;;126

[Hymnus Vespera]
Zawsze spoczywasz, Gertrudo,
W objęciach dziewic Małżonka,
Ten sam chcemy, Arko Boskości,
Ślub zawrzeć świętej miłości.
_
Gdy byłaś dzieckiem, pragnęłaś
Poślubić Pana w zakonie,
Wnet rodzicielkę opuszczasz,
By ust Jego zakosztować.
_
Podobna do lilii białej,
Swą wonią gwiazdy upajasz,
Sam Król nie może się oprzeć
Panieńskiej twojej piękności.
_
Syn, w głębi Ojca żyjący,
Odziany w świetlistą chwałę,
Pragnieniem płonąc miłosnym,
Na twoim łonie spoczywa.
_
Ranę miłości zadajesz,
Bo Pan miłością cię zranił
Tak mocno, że w żywym sercu
Męki znamiona wypalił.
_
Przedziwną znajcie wymianę,
Miłości moc osobliwą:
On w sercu twym tętnem bije,
A ty Jego duchem żyjesz!
_
O, Jezu, nasz Oblubieńcze,
Chór dziewic tak śpiewa Tobie:
Niech z Ojcem i Parakletem
Syn równą przyjmuje chwałę.
Amen.

[Oratio]
Boże, który w sercu błogosławionej Gertrudy, Dziewicy, przygotowałeś sobie wdzięczną przystań; przez jej zasługi i wstawiennictwo, łagodnie usuń plamy z serc naszych, abyśmy zasłużyli stać się mieszkaniem godnym Twojego Boskiego majestatu.
$Per Dominum

[Lectio2]
!Pnp 8:6-7
6 Przyłóż mię, jako pieczęć do serca twego, jako pieczęć do ramienia twego; bo mocna jest jako śmierć miłość, twarda jako piekło rzewliwość: pochodnie jéj pochodnie ognia i płomieniów.
7 Wody mnogie nie mogły ugasić miłości, i rzeki nie zatopią jéj: choćby człowiek dał wszystkę majętność domu swego za miłość, wzgardzi ją jako nic.

[Ant Laudes]
Chwal * i wesel się, córko Syjonu! Bo oto Ja idę i mieszkać będę pośród ciebie, mówi Pan.
O błogosławiona dusza, * którą zasłużyła być stolicą mądrości, której rozkoszą jest przebywać pośród synów ludzkich.
Siedmioma pierścieniami poślubił mnie * Pan mój, Jezus Chrystus i jako oblubienicę ozdobił mnie koroną.
Gertruda miała * władzę zamknąć niebo chmurami i otworzyć jego bramy, albowiem język jej stał się kluczem nieba.
Służka wierna * i oblubienica wybrana weszła do serca i radości swego Pana, dla miłości którego obumierała.

[Capitulum Laudes]
!Pnp 3:4
v. Nalazłam tego, którego miłuje dusza moja: poimałam go i nie puszczę go, aż go wprowadzę do domu matki mojéj i do komory rodzicielki mojéj.
$Deo gratias

[Hymnus Laudes]
v. Do komnat niebieskich tęskniąc, dziewica
W dniu świętych zaślubin tętni weselem,
Wzdycha nabożnie i chwilę przyzywa
Swego odejścia.
_
Gdy jęczy i płacze, oto przybywa
Chrystus na czele anielskich orszaków,
Ona upada, On światłem ją syci
Swego oblicza.
_
Wstań, woła, siostro i oblubienico,
Otwarte są serca mego przybytki,
Wejdź do nich, biegnij, ulatuj czym prędzej
W niebo otwarte.
_
Woła, a głos do jej wnętrza przenika,
Czule splot ciała i duszy rozrywa,
Jej duch rwie się z piersi, by wolno lecieć
Ku piersi Pana.
_
Przed nią otwarta Baranka komnata,
Ona tam zmierza, na głowie jej wieniec,
Na zewnątrz druhna Lubego opiewa
Słodkie uściski.
_
Korowód panien w wieczności wychwala
Dziewic Małżonka i Króla na niebie,
A z nimi świat cały ręce podnosi
Ku Triadzie świętej.
Amen.

[Ant 2]
O najdostojniejsza oblubienico Chrystusa, którą olśniło światło proroctwa, rozpaliła gorliwość apostolska, uwieńczył wieniec dziewictwa, strawił ogień boskiej miłości.

[Capitulum Sexta]
@:Lectio2:s/-7// s/6 /v. / s/, twarda.*/.\n/s
$Deo gratias

[Ant 3]
Wyjdźcie i zobaczcie córy Syjonu, Gertrudę w diademie, którym ukoronował ją Chrystus, w dniu jej zaślubin i w dniu wesela jej serca.