[Officium]
Św. Sylwestra Papieża i Wyznawcy

[Name]
Sylwestra

[Oratio] (nisi rubrica 196)
Daj nam, prosimy Cię, wszechmocny Boże, aby uroczystość błogosławionego Sylwestra, Wyznawcy Twego i Biskupa, wzmogła w nas pobożność i zapewniła zbawienie.
$Per Dominum.

[Lectio4]
Sylwester Rzymianin, syn Rufina, od najwcześniejszej młodości wychowywał się pod okiem kapłana Cyryna, którego naukę i życie doskonale naśladował. Podczas prześladowania ukrywał się na górze Sorakte; a mając lat trzydzieści, przyjął święcenia kapłańskie w Rzymie, z rąk Papieża Marcelina. Chlubnem spełnianiem — obowiązków wyróżnił się z pośród kleru, a nakoniec, za panowania cesarza Konstantyna, który przedtem publicznie udarował był Kościół Chrystusowy pokojem, objął Sylwester Piotrową stolicę, opróżnioną przez śmierć Melchjadesa. Zaledwie przyjął rządy nad Kościołem, postanowił najwyższą powagąi radą umacniać w wierze Konstantyna, uprzywilejowanego już znakiem krzyża, zwycięzcę nad Maksencjuszem,i uczynić zeń obrońcę i krzewiciela katolickiej religji. Jak niesie starodawna tradycja rzymska, Sylwester doprowadził cesarza Konstantyna do uznania wizerunków Apostolskich i w wodzie Chrztu oczyścił go z trądu niewiary.

[Lectio5]
Sylwester wpłynął i na to, że pobożny ten monarcha przykładem swoim potwierdził prawo publicznego wznoszenia świątyń Pańskich; wystawił bowiem liczne Bazyliki, mianowicie: Lateraneńską — Chrystusowi Zbawicielowi; Watykańską, pod wezwaniem św. Piotra; Ostyjską, ku czci św. Pawła; św. Wawrzyńca in Agro Verano; w pałacu Sesorjana Bazylikę Krzyżą św; a na via Lavicana i via Nomentana Bazyliki pod wezwaniem SS. Piotra i Marcelina i św. Agnieszki; i inne, które wspaniale przyozdobił świętemi obrazami i hojnie ubogacił w przywileje,dary i posiadłości. Za tegoż Papieża zwołany został Sobór Nicejski pierwszy, na którym, pod przewodnictwem rzymskich Legatów, w obecności Konstantyna i 318 biskupów, wyświetlone zostały prawdy świętej, katolickiej wiary, a potępiony Arjusz i jego zwolennicy; przychylając się do prośby Ojców Soboru, Papież Sylwester uroczyście zatwierdził tenże Sobór Nicejski na Synodzie rzymskim i ponownie potępił Arjusza. Wreszcie wydał wiele ustaw pożytecznych Kościołowi; mianowicie, przypisują mu następujące rozporządzenia: że Biskup jedynie ma prawo przyrządzać i święcić Krzyżmo; że kapłan, udzielający Chrztu, winien pomazać krzyżmem wierzchołek głowy przyjmującego ten Sakrament; że Djakoni powinni używać w kościele dalmatyki i lnianego manipularza na lewej ręce; że jedynie na lnianym obrusie wolno sprawować Najświętszą Ofiarę ołtarza.

[Lectio6]
Przypisują również temu Papieżowi rozporządzenie, tyczące się kapłanów; postanowił, aby każdy gotujący się do Sakramentu Kapłaństwa przez czas pewien sprawował w kościele czynności, należące do święceń, jakie otrzymał, zanim na wyższy stopień przypuszczony zostanie. Zabronił świeckim wnoszenia publicznej skargi przeciw księżom; a duchowieństwu zakazał stawać przed świeckim sądem. Zatrzymał tylko nazwę soboty i niedzieli, a pozostałe dni tygodnia oznaczył mianem ferji, jak to było dawniej w zwyczaju Kościoła, co wyrażało tę myśl, że kapłani winni się wyzbyć wszelkiej troski doczesnej na każdy dzień, aby Bogu jedynie służyć. Boża roztropność w rządzeniu Kościołem kojarzyła się u niego z przedziwną świętością życia i łaskawością dla biednych. Tem uczuciem wiedziony, utrzymywał ubogich kleryków na równi z bogatszymi i dbał o to, aby dziewicom Bogu poświęconym na żadnych potrzebach życia nie zbywało. Przeżył na stolicy papieskiej lat 21, miesięcy 10 i 1 dzień. Pochowany został na cmentarzu Pryscylli, na via Salaria. Święceń grudniowych dokonał siedem razy, a wyświęcił 42 kapłanów, 25 djakonów i 65 biskupów dla różnych miejscowości.