[Officium]
Św. Cecylji Dziewicy i Męczennicy

[Ant Vespera]
Grali na organach * a Cecylja Panu śpiewała, mówiąc: Niech serce moje będzie nieskalane, abym się nie wstydziła.;;109
Walerjan * w komnacie znalazł Cecylję modlącą się z Aniołem.;;112
Cecylja służebnica Twoja, * Panie, jako pszczoła pracowicie Tobie służyła.;;121
Błogosławię Cię * Ojcze Pana mojego Jezusa Chrystusa, bo przez Syna Twego ogień wygasł wokół mnie.;;126
Trzy dni * do Pana wznosiłam prośby, by dom mój jako kościół konsekrować.;;147

[Ant 1]
Jest sekret * Walerjanie, który tobie chcę powiedzieć: Anioła Bożego mam za umiłowanego, który zazdrośnie strzeże ciała mego.

[Oratio]
Boże, który nas corocznie uweselasz uroczystością świętej Cecylji, Dziewicy Twej i Męczenniczki, daj nam łaskę naśladowania życiem świętem tej, której cześć oddajemy.
$Per Dominum

[Ant Matutinum]
Cecylja Panna * Almachiusza przemagała: Tyburcjusza i Walerjana do korony wzywała;;8
Wyciągnąwszy ręce * prosiła Pana, aby ją wyrwał od nieprzyjaciół.;;18
Włosiennicą * Cecylja ciało swe cisnęła, Boga wzdychając błagała.;;23
Panie Jezu Chryste, * dawco czystej rady przyjmij owoce nasienia, któreś posiał w Cecylji.;;44
Święta Cecylja * rzekła do Tyburcjusza: Dziś cię znam powinnym moim, bo miłość Boża sprawiła żeś się bałwochwalstwem zbrzydził.;;45
Stań się Panie, * serce moje i ciało moje niepokalane, abym nie była pohańbiona.;;47
Wierzymy iż Chrystus * Syn Boży prawdziwy Bóg jest, który sobie taką sługe obrał.;;95
My wiedząc * święte imię jego żadna miarą zaprzeć się go nie możemy.;;96
Szedł tedy Walerjan * o po znaku, który był wziął, znalazł świętego Urbana.;;97

[Responsory1]
R. Grali na organach, Cecylja Panna w sercu swoim, Panu śpiewała mówiąc:
* Stań się Panie, serce moje i ciało moje niepokalane, abym nie była pohańbiona.
V. Dwa dni i trzy dni poszcząc modliła się zalecając Panu czego się bała.
R. Stań się Panie, serce moje i ciało moje niepokalane, abym nie była pohańbiona.

[Responsory2]
R. O Błogosławiona Cecylja, która dwóch braci nawróciła, Almachiusza sędziego zwyciężyła,
* Urbana Biskupa w postaci anielskiej ukazała.
V. Jako pszczoła pracowicie Tobie służyła.
R. Urbana Biskupa w postaci anielskiej ukazała.

[Responsory3]
R. Panna chwalebna zawżdy Ewangelję Chrystusowe nosiła na piersiach i we dnie i w nocy nieustawała
* Od rozmów Boskich i modlitwy.
V. Wyciągnąwszy ręce * modliła się do Pana, a serce jej ogniem niebieskim gorzało.
R. Od rozmów Boskich i modlitwy.

[Lectio4]
Cecylja Panna, rzymska, rodu szlachetnego zaraz z młodu w wierze chrześcijańskiej wyćwiczona. Panieństwo swe Bogu poślubiła. Ale gdy potym przeciw woli swej w małżeństwo Walerjanowi dana była, pierwszej nocy wesela, te rozmowę z nim miała. Walerjanie jestem w opiece anielskiej, który czystości mej strzeże, przeto nie czyń mi nic takiego czym byś gniew Boży przeciw sobie wzbudził. Temi słowy wzruszony Walerjan nieśmiał się jej dotknąć, nawet i to przydał że w Chrystusa uwierzy jeśliby tego Anioła widział. Któremu Cecylja, gdy powiedziała, że to bez Chrztu być nie może. Chęcią widzenia Anielskiego zapalony, że się ochrzcić chce odpowiedział. Z namowy tedy panieńskiej do Urbana Papieża, który dla prześladowania w grobach męczenników na drodze Appiuszowej krył się szedłszy. Od niego ochrzczon jest.

[Responsory4]
R. Włosiennicą Cecylja ciało swe cisnęła, Boga wzdychając błagała,
* Tyburcjusza i Walerjana do korony wzywała.
V. Ta jest Panna mądra * i jedna z roztropnych.
R. Tyburcjusza i Walerjana do korony wzywała.

[Lectio5]
Z tamtąd wróciwszy się do Cecylji na modlitwie, a z nią Anioła niebieską jasnością świetnego zastał. Którym widzeniem przestraszony skoro po strachu onym ksobie przyszedł. Tyburcjusza brata swego wezwał. Który od Cecylji wiary chrystusowej nauczywszy się, i od tegoż Urbana ochrzczony, tegoż Anioła, którego brat jego widział, widzeniem uraczony jest. Obadwa potym rychło od Almachiusza starosty na śmierć skazani męźnie męczeństwo podzielili. Ten Cecylję poimać kazał i od niej naprzód kędyby Tyburcjuszowe i Walerjanowe bogactwa były pytał.

[Responsory5]
R. Cecylję w komórce modlącą się zastał, a wedle niej stojącego Anioła Pańskiego:
* Którego widząc Walerjan, wielkim strachem zdjęty jest.
V. Anioł Pański zstąpił z Nieba i jasność rozświeciła w mieszkaniu.
R. Którego widząc Walerjan, wielkim strachem zdjęty jest.

[Lectio6]
A gdy mu Panna odpowiedziała, że wszystko ubogim rozdano. tak się zapalił gniewem, że ją do domu jej zaprowadził i tam w łaźni spalic rozkazał. Gdzie dzień i noc tak będąc, że i płomień jesj nie dotknął. Kata tam posłano, który trzykroć siekierą uderzywszy, gdy głowy jej ściąć nie mógł na poły żywą zostawił. Pna trzeciego dnia potym dwudziestego wtórego listopada za cesarza Alexandra, dwoistą panieńską i męczeństwa koroną ozdobiona do nieba poszła. Której ciało Urban Papież na cmentarzu Kalistowym pogrzebał. W jej domu pod imieniem Cecylji kościół poświęciwszy. Jej i Urbana i Lucjusza Papieżów, Tyburcjusza, Walerjana i Maximusa ciała od Paschalisa I Papieża ztamtąd przeniesione do miasta w tymże kościele świętej Cecylji schowane są.

[Responsory6]
R. Panie Jezu Chryste, pasterzu dobry, dawco czystej rady przyjmij owoce nasienia, któreś posiał w Cecylji.
* Cecylja służebnica Twoja, jako pszczoła pracowicie Tobie służyła.
V. Bo oblubieńca jako lwa okrutnego wzięła do siebie jako baranka łaskawego odesłała.
R. Cecylja służebnica Twoja, jako pszczoła pracowicie Tobie służyła.

[Lectio7]
Czytanie Ewangelii świętej według Mateusza
!Mt 25:1-13
Onego czasu: Powiedział Jezus uczniom swoim tę przypowieść: «Podobne będzie Królestwo Niebieskie dziesięciu pannom, które wziąwszy lampy wyszły na spotkanie oblubieńca i oblubienicy. I tak dalej.
_
Homilia Świętego Jana Chryzostoma
!Homilia 79 na Ewangelję Mateusza, w połowie
Ale dla czego w postaci panien to podobieństwo nam przedstawia, a nie pierwszą lepszą osobę nam wprowadza? Z wielką pochwałą mówił o panieństwie. „Są rzezańcy, powiada, którzy się sami otrzebili dla królestwa niebieskiego” (Mat. 19, 12) i „Kto może pojąć niechaj pojmuje”. Wiedział, że wielu ludzi wysokie o niem ma wyobrażenie. Albowiem z natury swojej rzecz ta trudna, co się także z tego okazuje, że w starym Zakonie nawet dawni mężowiu święci jej nie wykony wali, a w nowym nie jest prawem nakazana. Nie nakazał jej bowiem, ale woli słuchaczy ją pozostawił. Dla tego i Paweł powiada: „A o pannach nic mam rozkazaniu Pańskiego” (1 Kor. 7, 25). Chwalę tego, który to czyni, ale tego, który nie chce, nie zmuszam i prawem tego nie stanowię.

[Responsory7]
R. Święta Cecylja rzekła Tyburcjuszowi: Dziś Cię znam za powinnego mego bo miłość Boża uczyniła Cię
* Wzgardzicielem bałwanów.
V. Tak bowiem miłość Boża, brata twego małżonkiem moim uczyniła tak i ciebie powinnym moim.
R. Wzgardzicielem bałwanów.

[Lectio8]
Gdy więc ta rzecz była wielka i wielkie u wielu miała znaczenie, więc aby nikt który ja pełni, się nie opuszczał, jakoby wszystko spełnił, i innych cnót nie zaniedbywał, kładzie ta przy­ powieść, zdolna przekonać, ze panieństwo, chociażby wszystkie inne cnoty posiadało, ale dobrych uczynków jałmużny było po­ zbawione, z wszetecznikami będzie wyrzucone; i człowieka nie­ ludzkiego i niemiłosiernego stawia na równi z nimi. I bardzo słusznie; ci bowiem ulegli pożądliwości ciała, te zaś żądzy pieniędzy. Ale pożądliwość cielesna i chciwość pieniędzy nie są sobie równe; lecz pożądliwość cielesna jest daleko silniejszą i gwałtowniejszą. Czem więc słabszy przeciwnik, tern mniej zasługują na pizebaczenie te, które zwyciężone zostały. Dla tego to także ich głupiemi nazywa, ponieważ większy trud pokonawszy dla mniejszego wszystko straciły.

[Responsory8]
R. Cecylja posłała mię do was abyście ukazali świętego Biskupa;
* Bo mam niektóre tajemnice mu powiedzieć.
V. Walerjan tedy poszedł, a po znaku, który my dano świętego Urbana znalazł.
R. Bo mam niektóre tajemnice mu powiedzieć.

[Lectio9]
Lampami zaś nazywa sam dar panieństwa, czystość świętości, a olejem ludzkość, jałmużnę, wspieranie potrzebnych. „A gdy oblubieniec omieszkawał, zdrzymały się wszytki i posnęły”. Tu znowu wskazuje na to, że nie mały tymczasem czas upłynie, aby uczniów od oczekiwania odwieść, że królestwo jego zaraz przyjdzie. Tego się bowiem spodziewali; dla tego ich ustawicznie od tej nadziei odwodzi. Prócz tego i na to wskazuje, że śmierć jest snem. „Posnęły”, mówi. „A w północy stało się wołanie”. Albo zostaje przy podobieństwie, albo wskazuje, że zmartwychwstanie w nocy nastąpi. O wołaniu także Paweł mówi: „Sam Pan z rozkazaniem i z głosem Archanielskim i z trąbą Bożą zstąpi z nieba” (1 Tes. 4, 16).

[Ant 2]
Gdy jutrzenka * w dzień przechodziła, Cecylja zawołała mówiąc: Powstańcie, żołnierze Chrystusa, odrzućcie uczynki ciemności a obleczcie się w zbroję światłości.

[Ant 3]
Błogosławiona * ta dziewica nosiła nieustannie na sobie Ewangelję, nie przestając ani dniem ani nocą modlić się i rozmawiać z Bogiem.