[Rank] Macierzyństwa Najświętszej Marji Panny;;Duplex 2 classis;;5.1;;ex C11 [Rank] (rubrica 1960) Macierzyństwa Najświętszej Marji Panny;;Duplex 2 classis;;5;;ex C11 [Ant Vespera] Błogosławionaś jest * Panno Marjo, która nosiłaś Stworzyciela wszystkich.;;109 Porodziłaś * tego, który Cię uczynił, i na wieki pozostajesz dziewicą.;;112 Choć byłam małą * spodobałam się Najwyższemu i z moich wnętrzności porodziłam Boga i człowieka.;;121 Błogosławionaś córko, * od Pana, gdyż przez ciebie uczestniczymy w owocu życia.;;126 Widziały ją * córki Syjonu, i błogosławioną nazwały i królowe wychwalały Ją.;;147 [Versum 1] V. Błogosławionaś ty między niewiastami. R. I błogosławion owoc żywota twego. [Ant 1] Z radością * obchodźmy macierzyństwo błogosławionej Marji zawsze Dziewicy. [Oratio] Boże, który chciałeś ażeby Słowo Twoje za zwiastowaniem Anielskiem z żywota błogosławionej Marji Panny ciało przyjęło, daj pokornie Cię proszącym, abyśmy, którzy Ją prawdziwie Bożą Rodzicielką wyznajemy, za Jej wstawiennictwem u Ciebie zostali wspomożeni. $Per eumdem [Invit] Obchodząc Święto Macierzyństwa Panny Marji: * kłaniajmy się Chrystusowi Panu, jej Synowi. [Hymnus Matutinum] v. Ponad niebo Zbawiciel przeniósł Żywot błogosławionej Dziewicy, W którym jako przyszła ofiara Przyjął ciało śmiertelne. _ Ona Dziewica wydała nam Sprawcę zbawienia naszego, Który odkupił nas krwią, Wycierpiał męki Poenas i śmierć. _ Nadzieja radosna niechaj z piersi naszych Wypędzi niepokojące trwogi: Ona bowiem łzy nasze I prośby zanosi Synowi. _ Głosy Rodzicielki przyjmuje Syn i przyzwala prośbom: Niechaj kaźdy zawsze Ją miłuje I wzywa w sprawach przykrych. _ Niechaj chwała będzie Trójcy, Która nienaruszony żywot Matki Obdarzyła błogosławionym potomkiem, Niechaj będzie sława po wszelki wiek. Amen. [Lectio1] Z Księgi Eklezjastyka !Syr 24:5-11 5 Jam wyszła z ust Nawyższego, pierworodna przed wszytkim stworzeniem. 6 Jam sprawiła na niebie, aby wschodziła światłość nieustająca a jako mgła okryłam wszytkę ziemię. 7 Jam mieszkała na wysokości a stolec mój na słupie obłokowym. 8 Samam obeszła okrąg niebios i przeniknęłam głębokość przepaści, chodziłam po walech morskich 9 i stałam na wszelkiej ziemi i między wszelkim ludem, 10 i w każdym narodzie miałam przodek 11 a wszytkich wysokich i niskich serca mocąm podeptała. A w tym wszytkim szukałam odpoczynku i w dziedzictwie Pańskim mieszkać będę. [Lectio2] !Syr 24:12-16 12 Tedy przykazał i rzekł mi, Stworzyciel wszech rzeczy, a który mię stworzył, odpoczynął w przybytku moim. 13 I rzekł mi: Mieszkaj w Jakubie a w Izraelu weźmi dziedzictwo, a między wybranymi memi rozpuść korzenie. 14 Od początku i przed wieki jestem stworzona i aż do przyszłego wieku nie ustanę, a w mieszkaniu świętym służyłam przed nim. 15 I takem w Syjonie jest utwierdzona a w Mieście Świętym takżem odpoczywała, a w Jeruzalem władza moja. 16 I rozkorzeniłam się w zacnym narodzie i w dziale Boga mego dziedzictwo jego a w pełności świętych zadzierżenie moje. [Lectio3] !Syr 24:17-23 17 Wyniesionam wzgórę jako drzewo cedrowe na Libanie i jako cyprys na górze Syjonie, 18 wywyższyłam się jako palma w Kades i jako szczepienie różej w Jerychu. 19 Jako piękna oliwa na polu a jako jawor jestem powyższona nad wodą na ulicach, 20 jako cynamon i balsam woniający wydałam wonność, jako mirra wyborna dałam słodkość wonności 21 a jako storaks i galban, i ungula, i gutta, i jako kadzidło nie narznione napełniłam wonnością mieszkanie moje i jako balsam nie mieszany wonność moja. 22 Ja jako terebint rozściągnęłam gałęzie moje, a gałęzie moje czci i łaski; 23 ja jako winne drzewo wypuściłam wdzięczną wonność, a kwiatki moje owocem czci i uczciwości; [Lectio7] Czytanie Ewangelii świętej według Łukasza !Łk 2:43-51 Onego czasu: Gdy wracali, zostało Dziecię Jezus w Jerozolimie, a nie wiedzieli o tym Rodzice Jego. I tak dalej. _ Homilia świętego Bernarda, Opata !Homilia 1. z Pochwał Dziewicy Matki Boga i Pana Aniołów Maryja nazywa swoim Synem, gdy mówi: Synu, cóżeś to nam uczynił? Który z Aniołów odważy się na to? Dość im – i wielce to oni sobie cenią – że będąc z natury duchami, z łaski stali się i nazwani zostali Aniołami, jak o tym świadczy Dawid, mówiąc: Duchy czyni swoimi Aniołami. Maryja zaś, uznając się za Matkę, z ufnością swoim nazywa Synem ów Majestat, któremu oni z uszanowaniem służą. I Bóg nie wzbrania się, aby Go nazywano tym, czym się stać raczył. Bo zaraz potem dodaje Ewangelista: A był im poddany. Kto? Komu? Bóg – ludziom; ten sam Bóg, któremu Aniołowie są poddani, któremu są posłuszne Księstwa i Moce, był poddany Maryi. [Responsory7] R. Błogosławiona jesteś Dziewico Maryjo, Boża Rodzicielko, któraś uwierzyła Panu; na Tobie się wypełniło to, co Ci oznajmiono: * Przeto Bóg pobłogosławił Tobie na wieki. V. Wdzięk się rozlał na twoich wargach. R. Przeto Bóg pobłogosławił Tobie na wieki. [Lectio8] Podziwiaj, co chcesz, i wybierz, co więcej masz podziwiać: czy Syna najłaskawsze zniżenie się, czy najwspanialsze wyniesienie Matki. I tu, i tam – zdumienie; i tu, i tam – cud. W tym, że Bóg ulega Niewieście – bezprzykładna pokora; w tym, że Niewiasta rozkazuje Bogu – wyniesienie, niemające sobie równego. W pochwałach dziewic szczególnie się podkreśla to, że podążają za Barankiem, dokądkolwiek idzie. Jakichże więc pochwał, mniemasz, godna jest Ta, która Baranka poprzedza? Ucz się, człowiecze, być posłusznym; ucz się, ziemio, być poddaną; ucz się, prochu, być uległym! Ewangelista, mówiąc o twym Stwórcy, powiada: A był im poddany. Zawstydź się, prochu dumny! Bóg się poniża, a ty się wynosisz? Bóg staje się poddany ludziom, a Ty, dążąc do panowania nad ludźmi, stawiasz się ponad Twego Stwórcę? [Responsory8] R. Radujcie się ze mną, wszyscy, którzy miłujecie Pana, bo gdy byłam maluczką, spodobałam się Najwyższemu, * A z mego łona narodził się Bóg i Człowiek. V. Błogosławioną zwać mnie będą wszystkie narody, gdyż Bóg wejrzał na swą pokorną służebnicę. R. A z mego łona narodził się Bóg i Człowiek. &Gloria R. A z mego łona narodził się Bóg i Człowiek. [Lectio9] O jakże szczęśliwa Maryja, której ani pokory nie brakło, ani dziewictwa! I to szczególnego dziewictwa, którego nie skaziło, ale uświetniło macierzyństwo; i szczególnej też pokory, której nie zniosło, ale podniosło płodne dziewictwo; a obok tego nie brakło też bezprzykładnego wprost macierzyństwa, któremu i dziewictwo towarzyszy, i pokora. Cóż z tego nie jest podziwu godne? Co nie jest bezprzykładne? Co nie jest szczególne? Dziwnym zaś jest, jeśli się nie wahasz co do oceny, zastanawiając się nad tym, co bardziej jest godne podziwu: czy mianowicie więcej zdumiewa płodność w Dziewicy, czy też nienaruszalność w Matce; czy wywyższenie ze względu na Syna, czy też obok takiego wywyższenia – pokora. Naturalnie, wyżej od poszczególnych należy cenić wszystkie te właściwości razem zebrane i bez porównania lepiej jest i szczęśliwiej posiadać je wszystkie, aniżeli tylko niektóre. Cóż więc dziwnego, że Bóg, o którym czytamy, że przedziwny jest w Świętych swoich, dziwniejszym się okazuje w swej Matce? Uczcijcież zatem, małżonkowie, niewinność ciała w ciele skazitelnym; podziwiajcie też wy, poświęcone dziewice, macierzyństwo w dziewictwie; naśladujcie, wszyscy ludzie, Bożej Matki pokorę! &teDeum [Capitulum Laudes] !Syr 24:12-13 v. Który mię stworzył, odpoczynął w przybytku moim, i rzekł mi: Mieszkaj w Jakubie, a między wybranymi memi rozpuść korzenie. $Deo gratias [Hymnus Laudes] v. Ciebie, błogosławiona Matko Boga, Błagamy wszyscy kornie, Abyś nas od podstępu szatana Chroniła pod swą opieką. _ Dla rodzaju naszego, straconego Przez występek pierwszego rodzica, Do sławnej chwały Matki Wyniósł Cię Król najwyższy. _ Miłościwie przeto spoglądaj Na upadłych potomków Adama; Przez Ciebie uproszony Niechaj Syn składa gniew karzący. _ @Psalterium/Doxologies:Nat [Versum 2] V. Zakwitła różdżka Jessego: wyszła gwiazda z Jakóba. R. Dziewica porodziła nam Zbawiciela; chwalimy cię, Boże nasz. [Ant 2] @Commune/C11:Ant 1_:s/Twoją/Twojego Macierzyństwa/ [Ant 3] Macierzyństwo Twoje, * Boga Rodzico Dziewico, zwiastowało wesele całemu światu: z Ciebie bowiem wyszło słońce sprawiedliwości, Chrystus, Bóg nasz.