[Officium]
Świętego Mateusza Apostoła i Ewangelisty

[Oratio]
Niech nas wspomagają, Panie, modły błogosławionego Apostoła i Ewangelisty Mateusza, a czego ułomność nasza otrzymać nie zdoła, niech za jego wstawieniem się dane nam będzie.
$Per Dominum

[Lectio4]
Mateusz który się i Lewi zowie Apostoł i Ewangelista, gdy w Kafarnaum na mycie siedział od Chrystusa wezwany zaraz za nim poszedł. I z inszymi uczniami Pana ucztą podjął. Po Zmartwychwstaniu Chrystusowym pierwej niż do prownicjej która się mu trafiła była jechał najpierw dla tych którzy z obrzezania uwierzyli byli, w Ziemi Żydowskiej Ewangelię Jezusa Chrystusa po żydowsku napisał. Potem w Etiopii postawiony Ewangelię odpowiadał i kazania swego wielą cudów potwierdzał.

[Lectio5]
Naprzód tedy onym cudem kiedy córkę królewską od umarłych wskrzesił. Króla samego ojca i żonę jego ze wszystką prowincją do wiary Chrystusowej nawrócił. Po śmierci króla onego, Hirtacus jego następca gdy Iphigenię córką królewską za żonę sobie chciał mieć Mateusza za którego staraniem ona panieństwo poślubiła była i w świętym przedwsięzięciu trwała u ołtarza tajemnice odprawiającego kazał zabić. I tak dwudziestego pierwszego dnia września do zacności apostolskiej chwałę męczeńską przyłączył, ciało jego do Salernu przeniesione i po tym w kościele pod imieniem jego wybudowanym za Grzegorza VIII Papieża pochowane z wielkim naciskiem i nabożeństwem od ludzi swoją cześć ma.

[Lectio6]
@Commune/C1a:Lectio4

[Lectio7]
Czytanie Ewangelii świętej według Mateusza
!Mt 9:9-13
Onego czasu: Ujrzał Jezus człowieka, imieniem Mateusz, siedzącego przy cle. I rzekł mu: „Pójdź za Mną”. I tak dalej.
_
Homilia świętego Hieronima, Kapłana
!Księga 1. Komentarza, do rozdz. 9. Ewangelii wg św. Mateusza
Pozostali Ewangeliści przez cześć i szacunek dla Mateusza nie chcieli go wymieniać pod ogólnie znanym imieniem, lecz powiedzieli ‘Lewi’, miał on bowiem dwa imiona. Sam zaś Mateusz, zgodnie z tym co przykazał Salomon: Sprawiedliwy oskarża się na początku swej mowy, a w innym miejscu powiada Pismo: Wyznaj swe grzechy, abyś został usprawiedliwiony, nazywa siebie Mateuszem i celnikiem, aby okazać czytającym, że nikt nie powinien zwątpić o zbawieniu, jeśli zwróci się ku lepszemu, skoro on sam przemieniony nagle został z celnika w Apostoła.

[Lectio8]
W związku z tym miejscem Porfiriusz i Julian August albo stawiają autorowi zarzuty niekompetencji, że jakoby kłamał, albo też zarzucają głupotę tym, którzy z miejsca poszli za Zbawicielem, jak gdyby bezrozumnie poszli po prostu za kimkolwiek, kto tylko wzywał. Przecież bez wątpienia tak wielkie cuda i znaki miały miejsce wcześniej i Apostołowie widzieli je, zanim uwierzyli. A sam blask i majestat ukrytego Bóstwa, który jaśniał także na ludzkim obliczu, pociągał do siebie patrzących nań, by tak rzec, od pierwszego wejrzenia. Jeśli bowiem w kamieniu magnesu i w bursztynie jest, jak mówią, taka moc, że przyciągają one do siebie różne pierścienie, słomki czy wiórki, o ileż bardziej Pan wszystkich stworzeń mógł pociągnąć do siebie tych, których powołał.

[Lectio9]
I stało się, gdy siedział w domu u stołu, oto wielu celników i grzeszników, przyszedłszy, siedziało u stołu z Jezusem. Zobaczyli, że celnik, zwróciwszy się od grzechów swoich ku temu, co lepsze, znalazł czas odpowiedni do pokuty i dlatego także oni sami nie tracą nadziei na zbawienie i do Jezusa nie przychodzą, pozostając w swoich dawnych wadach, jak szemrzą faryzeusze i uczeni w Piśmie, lecz czyniąc pokutę, jak na to wskazuje kolejna wypowiedź Pana: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary. Bom nie przyszedł wzywać sprawiedliwych, ale grzeszników. Chodził zaś Pan na uczty grzeszników, aby mieć okazję do nauczania i by udzielać pokarmu duchowego tym, którzy Go zaprosili.
&teDeum