[Rank] Siedmiu Boleści Najświętszej Marji Panny;;Duplex 2nd class;;5.1;;ex C11 [Rank] (rubrica 196) Siedmiu Boleści Najświętszej Marji Panny;;Duplex 2nd class;;5;;ex C11 [Ant Vespera] Gdzież poszedł miły twój, * o najpiękniejsza między niewiastami? gdzie się obrócił miły twój? a będziem go z tobą szukać.;;109 Odstąpcie odemnie. * gorzko płakać będę, nie starajcie się abyście mię cieszyli.;;112 Nie ma krasy * ani piękności i widzieliśmy go, a nie było nacz pojrzeć.;;121 Od stopy nogi * aż do wierzchu głowy nie masz w nim zdrowia.;;126 Obłóżcie mię kwieciem, * osypcie mię jabłki; boć mdleję od miłości.;;147 [Hymnus Vespera] v. Niechaj całe niebiosa okryją się mrokiem, Zgrozą przejęte słońce nie skon dnia przyspieszy, W chwili, gdy tę okrutną śmierć wspominać będę, Zapadanie się w otchłań Bożego Jestestwa. _ Matko, Tyś była świadkiem przebolesnej męki, A chociaż przytłoczona niewymownym bólem, Znosiłaś twe cierpienia sercem nieugiętym, Słysząc jęki na Krzyżu wiszącego Syna. _ Syn Twój wisiał przed oczyma Twemi, Ubiczowany, cały ranami okryty, A razy, które Ciało Jego poorały, Jakże bolesny oddźwięk miały w sercu Twojem. _ Oplwania i policzki, uderzenia, rany, Gwoździe ostre i ocet, żółć, gąbka i włócznia, Upał pragnienia, ciernie i krew spływająca, Na miłujące serce jak rozliczne męki. _ Nad wszystkich męczenników wytrwalsza Dziewica, Mocą Bożą objęta stoi u stóp Krzyża, Choć tyle przyczyn śmierci godzi w Ciebie, Matko. Ukrzyżowanaś bólem, jednak nie umierasz. _ Najwyższej, świętej Trójcy chwał, cześć i sława, Błagam Ją w ufnej, kornej wytrwałej modlitwie, Aby mi w trudach walki udzieliła mocy, Takiej, jaka pod Krzyżem była w duszy Marji. Amen. [Versum 1] V. Królowo Męczenników, módl się za nami. R. Któraś po Krzyżem Jezusa stała. [Ant 1] Nie patrzajcie na mię, * żem jest śniada; bo mię opaliło słońce: synowie matki mojéj walczyli przeciwko mnie. [Oratio] Boże, podczas którego męki, według przepowiedni Symeona, przesłodką duszę chwalebnej Panny i Matki Marji miecz boleści przeszył: racz sprawić łaskawie, abyśmy, Jej boleści ze czcią rozpamiętywając, męki Twojej błogosławionych skutków doznali: $Qui vivis [Invit] Stańmy przy krzyżu z Maryją Matką Jezusa, * Której duszę miecz boleści przeniknął. [Hymnus Matutinum] v. Ach, w iluż łez strumieniach, W jakiej że boleści wije się Zasmucona Matka Dziewica, Gdy ogląda zdjętego Z krwawego pnia, na ramionach swych Złożonego Syna! _ Usta miłe, litościwe piersi I bok najsłodszy, Prawicę także zranioną I lewicę skaleczoną, Oraz czerwone od krwi stopy Strapiona zrasza łzami. _ Sto i tysiąc razy tuli W czułych objęciach owe Piersi i ramiona, Przyciska do siebie owe rany I tak cała rozpływa się W pocałunkach boleści. _ Nuże, Matko, błagamy Cię Przez twoje te łzy, I smutną śmierć Syna, Oraz purpurę jego ran, Wraź tę boleść serca Swego naszym sercom. _ Niechaj Ojcu i Synowi, Równie także odwiecznemu Duchowi, Niechaj Trójcy najwyższej Będzie ustawiczna chwała, Oraz ciągła sława i cześć W tym i w każdym wieku. Amen. [Ant Matutinum] Rozmnożyli się, * co mię trapią, wiele ich powstają przeciwko mnie.;;3 Nagotowali strzały swe * w sajdaku, aby postrzelali w ciemności prawych sercem.;;10 Ustał w boleści * żywot mój, i lata moje w wzdychaniu.;;30 V. Królowo Męczenników, módl się za nami. R. Która stałaś przy krzyżu Jezusa. Stało się serce moje * jako wosk topniejący w pośród żywota mego.;;21 Boże, żywot mój * objawiłem tobie: położyłeś łzy moje przed oblicznością twoją.;;55 Były mi * łzy moje za chleb we dnie i w nocy.;;41 V. Snopek mirrhy jest mi mój miły. R. Między piersiami mojemi mieszkać będzie. Naciągnęli łuk, * rzecz gorzką, by w skrytościach strzelali na niepokalanego.;;63 Dusza moja * strwożona jest bardzo: ale ty, Panie, pókiż?;;6 Bóg pomocnikiem * w uciskach, które nalazły nas bardzo.;;45 V. Per te salutem hauriamus, Virgo Maria. R. Ex vulneribus Christi. [Lectio1] Z Jeremiasza Proroka !Lm 1:2; 1:20-21 2 (Beth) Płacząc płakało w nocy, a łzy jego na czeluściach jego: niemasz, ktoby je cieszył ze wszech miłośników jego, wszyscy przyjaciele jego wzgardzili je i stali się mu nieprzyjaciółmi. 20 (Resz) Obacz, Panie, żem uciśniona, wzruszył się brzuch mój, przewróciło się serce moje we mnie samym; bom gorzkości jest pełna: na dworze miecz zabija, a doma śmierć takaż jest. 21 (Szyn) Usłyszeli, że ja wzdycham, a niemasz, ktoby mię pocieszył. [Lectio2] !Lm 2:13, 15-16 13 (Mem) komu cię przyrównam? albo komu cię przypodobam, córko jerozolimska? z kim cię porównam i pocieszę cię, panno, córko syon? bo wielkie jest jako morze skruszenie twoje, któż cię zleczy? 15 (Samech) Klaskali nad tobą rękoma wszyscy mijający drogą, świstali i chwiali głową swoją nad córką Jerozolimską, mówiąc: I onóż to jest miasto doskonałéj piękności, wesele wszystkiéj ziemie? 16 (Pe) Otworzyli na cię usta swe wszyscy nieprzyjaciele twoi, świstali i zgrzytali zęboma i mówili: Pożremy. [Lectio3] !Lm 2:17-18 17 (Ajin) Uczynił Pan, co był umyślił, spełnił mowę swą, którą był rozkazał ode dni dawnych: zepsował a nie zfolgował i uweselił nad tobą nieprzyjaciela i wywyższył róg sprzeciwników twoich. 18 (Cade) Wołało serce ich do Pana na murzech córki Syon: Wypuść jako potok łzy we dnie i w nocy, nie dawaj odpoczynienia sobie, a niech się nie uspokaja źrenica oka twego. [Responsory3] R. Synu, cóżeś to nam uczynił? * Ja i ojciec twój * bolejąc, szukaliśmy Ciebie. V. Cóż jest, żeście Mnie szukali? W tym, co jest Ojca mego, być winienem? R. Ja i ojciec twój. &Gloria R. Bolejąc, szukaliśmy Ciebie. [Lectio7] Czytanie Ewangelii świętej według Jana !J 19:25-27 Onego czasu: Pod krzyżem Jezusowym stała Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria Kleofasowa, oraz Maria Magdalena. I tak dalej. _ Homilia świętego Ambrożego, Biskupa !Na obłóczyny dziewicy, rozdz. 7. Stała pod krzyżem Matka. Gdy uciekli mężczyźni, Ona stała niewzruszona. Zważcie, czy mogła zmienić dziewiczą wstydliwość Matka Jezusa, która nie zmieniła ducha. Pobożnymi oczyma spoglądała na rany Syna, wiedząc, że przez nie przyniesie On wszystkim odkupienie. Godna była ta Matka spoglądać na mękę swego Syna, skoro sama nie lękała się zabójcy. Na krzyżu Syn wisiał, Matka ofiarowała się prześladowcom. [Responsory7] R. Co czułaś, o Matko bolesna, * Gdy Józef owinął całunem Syna Twego i złożył do grobu? V. Przyjrzyjcie się i patrzcie, czy jest boleść podobna do boleści mojej. R. Gdy Józef owinął całunem Syna Twego i złożył do grobu? [Lectio8] !List 25. do Kościoła w Vercelli, blisko końca Maryja, Matka Pana, stała pod Krzyżem Syna. Tylko święty Jan Ewangelista daje nam o tym świadectwo. Inni opisywali, jak na widok męki Pańskiej świat zdjęło przerażenie, niebo pokryły ciemności, zniknęło słońce, a dobry łotr po wyznaniu wiary został przyjęty do raju. Jan podaje, o czym inni milczą, w jaki sposób ukrzyżowany Chrystus zwrócił się do Matki. Ważniejszą rzeczą było dlań wspomnieć, iż Ten, który zwyciężył pośród cierpień, okazał Matce synowską miłość, niż to, że udzielił łotrowi daru Królestwa Niebieskiego. Bo jeśli jest czymś dobrym, że łotr uzyskał przebaczenie, to tym większym przejawem miłości jest, że Syn obdarza Matkę tak wielkim uczuciem. [Responsory8] R. Z całego serca Twego nie zapominaj o boleści Matki swojej, * Aby doskonałe było przebłaganie i błogosławieństwo. V. Witaj, szlachetna władczyni, pierwsza różo męczenników i lilio dziewic. R. Aby doskonałe było przebłaganie i błogosławieństwo. &Gloria R. Aby doskonałe było przebłaganie i błogosławieństwo. [Lectio9] Oto – powiada – Syn Twój! Oto Matka twoja! Na Krzyżu Chrystus sporządził testament, pomiędzy Matkę a ucznia rozdzielił obowiązki wynikające z miłości rodzinnej. Pan nasz ustanowił testament nie tylko publiczny, ale i prywatny; ten zaś Jego testament podpisał Jan, jako godny świadek tak wielkiego testatora. Dobry to testament, który nie pieniądze, lecz życie wieczne zapisuje; nie jest on spisany atramentem, lecz Duchem Boga żywego, który mówi: Język mój jest jak pióro prędko piszącego pisarza. &teDeum [Capitulum Laudes] !Lm 2:13 v. Komu cię porównam? abo komu cię przypodobam, córko Jerozolimska? z kim cię porównam, i pocieszę cię, panno, córko Sion? bo wielkie jest, jako morze, skruszenie twoje. $Deo gratias [Hymnus Laudes] v. Boże najwyższego miłosierdzia, Daj nam według zwyczaju Rozpamiętywać siedm boleści Dziewicy i rany Syna Jezusa. _ Niech nam przyniosą zbawienie Tak obfite łzy Bogarodzicy, Któremi zdołasz zmyć Całego świata występki. _ Niechaj gorzkie rozpamiętywanie Pięciu ran Jezusowych, Niechaj i boleści Dziewicy staną się Dla wszystkich radościami wiecznemi. _ @Tempora/Quad5-5:Doxology [Versum 2] V. Maryjo Dziewico, przez siłę wielu cierpień. R. Uczyń nas radującymi się w królestwie niebieskim. [Ant 2] Chodźcie, * a wstąpmy na górę Pańską, i zbaczcie, jeśli jest boleść, jako boleść moja. [Lectio Prima] !Lm 2:18 v. Wypuść jako potok łzy we dnie i w nocy, nie dawaj odpoczynienia sobie, a niech się nie uspokaja źrenica oka twego. [Responsory Tertia] R.br. O wy wszyscy, * Którzy idziecie przez drogę. R. O wy wszyscy, * Którzy idziecie przez drogę. V. Obaczcie a przypatrzcie się, jeśli jest boleść, jako boleść moja. R. Którzy idziecie przez drogę. &Gloria R. O wy wszyscy, * Którzy idziecie przez drogę. _ V. Ustały od płaczu oczy moje. R. Strwożyły się wszystkie wnętrza moje. [Capitulum Sexta] !Lm 1:2 v. Płacząc płakało w nocy, a łzy jego na czeluściach jego: niemasz, ktoby je cieszył ze wszech miłośników jego. $Deo gratias [Responsory Sexta] R.br. Ustały * Od płaczu oczy moje. R. Ustały * Od płaczu oczy moje. V. Strwożyły się wszystkie wnętrza moje. R. Od płaczu oczy moje. &Gloria R. Ustały * Od płaczu oczy moje. _ V. Snopek mirrhy jest mi mój miły. R. Między piersiami mojemi mieszkać będzie. [Responsory Nona] R.br. Snopek mirrhy * Jest mi mój miły. R. Snopek mirrhy * Jest mi mój miły. V. Między piersiami mojemi mieszkać będzie. R. Jest mi mój miły &Gloria R. Snopek mirrhy * Jest mi mój miły. _ V. Dusza moja roztopiła się. R. Gdy mówił. [Ant 3] Ścisnęła mię boleść: * oblicze moje spuchło od płaczu, a powieki moje zaćmiły się.