[Officium]
Św. Marty Dziewicy

[Name]
Marty

[Lectio7]
Czytanie Ewangelii świętej według Łukasza
!Łk 10:38-42
W owym czasie: Wstąpił Jezus do pewnego miasteczka; i pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła go do domu swego. I tak dalej.
_
Homilia świętego Augustyna Biskupa
!Kazanie 20. o Słowach Pańskich
Słowa Pana naszego Jezusa Chrystusa, które właśnie przeczytane zostały z Ewangelii, wzywają nas by trzymać się jednego, gdy trudzimy się w różnorodności świata tego. Trzymajmy się więc dotąd pielgrzymując, a nie pozostając, dotąd w drodze, a nie w ojczyźnie, dotąd pragnąc, a nie korzystając. Jednak trzymajmy się, a bez zwlekania i bez przerwy trzymajmy się, abyśmy gdzieś dojść mogli. Marta i Maria to dwie siostry, obie nie tylko ciałem, lecz i pobożnością bliźniacze; obie do Pana przystały, obie Panu w ciele obecnemu zgodnie służyły.

[Lectio8]
Przyjęła Go Marta, jak przyjąć należy podróżnego: lecz jednak przyjęła sługa Pana, chora Zbawiciela, stworzenie Stwórcę. Przyjęła duchem owieczka wcielonego Pasterza. Zechciał bowiem Pan przyjąć postać sługi, a w przyjętej postaci sługi pozwolił żywić się przez sługi, ze swej łaskawości, nie zaś konieczności. To bowiem też było łaską, że przebywał w gościnie. Miał ciało, w którym niekiedy łaknął i pragnął; czyż jednak nie wiecie, że łaknącemu na pustyni aniołowie usługiwali? Który zatem zechciał być żywiony, zjawił się u żywicieli. Cóż zaś dziwnego, skoro i świętemu Eliaszowi, któremu wcześniej kruk usługiwał, przystało być żywionym przez wdowę? Czy głodował, nim przybył do wdowy? Żadną miarą, lecz pobożną wdowę, przez jej usługę wyświadczoną słudze Bożemu, uzdolnił do przyjęcia Bożego błogosławieństwa. 

[Lectio9]
Tak więc przyjęty zostaje Pan jak obcy, który do swej własności przybył, a swoi Go nie przyjęli: lecz tym, co przyjęli Go, dał moc stać się dziećmi Bożymi, usynawiając sługi i wolnymi czyniąc, wykupując jeńców i czyniąc współdziedzicami. Niech nikt z was już nie powie: O błogosławieni, którzy zasłużyli przyjąć Chrystusa w swoim domu! Nie płacz, nie narzekaj, żeś się narodził w czasach, gdy Pana nie widzisz już w ciele. Nie braknie ci tej łaski. Gdy jednemu, powiada, z najmniejszych Moich uczyniliście, Mnie uczyniliście. To o Panu żywionym w ciele, lecz żywiącym na duchu, krótko z uwagi na porę powiedzieliśmy.
&teDeum