[Officium]
Śś. Cyryla i Metodego Biskupów i Wyznawców

[Hymnus Vespera]
v. Do jasnych nieba siedzib przyjętych
Obu bojowników opiewajcie, wierni;
Dwa filary opiewajcie
I chluby ludu słowiańskiego.
_
Braci tych wspólne wiązało umiłowanie
I wspólna pobożność wyprowadziła z pustelni,
By wielu tem spieszniej zanieśli
Zadatki żywota błogosławionego.
_
Światłością, jaka jaśnieje z niebieskich przybytków,
Napełniają Bułgarów, Morawian, Czechów;
Wnet nieokrzesane gromady wiodą do Piotra
W licznych hufcach.
_
Wieńcem, należącym się zasługom, ozdobieni,
Przychylajcie się nadal łzom błagających;
Trzeba, abyście jako dawcy
Zachowali Słowianom starodawne dary.
_
Szlachetny zaś kraj, który was wzywa,
Niechaj zachowa światło wiecznej prawdy;
Rzym, który dał pierwszy,
Dawać będzie zawsze zbawienie.
_
Rodzaju ludzkiego Stwórco i Odkupicielu,
Który dobry, dajesz nam wszelkie dobra,
Niechaj Ci będą dzięki,
Niech Ci będzie chwała po wszelki wiek.
Amen.

[Versum 1]
V. Kapłani Twoi niech się obloką w sprawiedliwość.
R. A Święci Twoi niechaj się weselą.

[Ant 1]
O jako piękne * nogi opowiadających pokój, opowiadających dobre, mówiących Sionowi: Będzie królował Bóg twój.

[Oratio]
Wszechmogący wieczny Boże, któryś ludom słowiańskim przez błogosławionych Wyznawców Twoich i Biskupów Cyryla i Metodego, do poznania Imienia Twego przyjść dozwolił: racz, prosimy Cię. dać nam uczestnictwo w szczęściu tych, z obchodzenia uroczystości których się chlubimy.
$Per Dominum.

[Hymnus Laudes]
v. O światła, jaśniejące ojczyźnie
I przyjazne ludom słowiańskim,
Bądźcie pozdrowieni, bracia:
Doroczną was wyniesiemy pieśnią.
_
Których Rzym przyjmuje radośnie,
Obejmując jak matka synów,
Obdarza mitrą biskupią
I wzmacnia nową siłą,
_
Aż do dzikich krajów udajecie się,
Niosąc Chrystusa;
Kogo zwodził kłamliwy błąd,
Tego napełniacie błogosławionem światłem.
_
Serca, uwolnione od grzechów,
Porywa żar niebieski;
Brzydkość cierni zamienia się
W kwiatki świętości.
_
I teraz, umieszczeni w radosnym niebian dworze,
Słuchajcie pokornej prośby:
Zachowajcie Bogu
Ludy słowiańskie,
_
Pogrążonych w błędzie
Niechaj skupi jedna owczarnia Chrystusowa;
Naśladując czyny praojcowskie,
Niechaj wiara odżyje piękniejsza.
_
Ty, błogosławiona Trójco,
Porusz nas miłością niebieską i daj,
Abyśmy jako synowie wstępowali
W chwalebne ślady ojców.
Amen.

[Versum 2]
V. Mądrość Świętych niech powiadają narodowie.
R. A chwałę ich niech opowiada kościół.

[Ant 2]
W świętości * i sprawiedliwości służyli Panu przez wszystkie dni swoje: dlatego szatą chwały przybrał ich Pan Bóg Izraela.

[Ant 3]
Oto ci są, * mężowie święci, którzy się stali przyjaciółmi Boga, chwalebni głosiciele prawdy Bożej: język ich stał się kluczem niebios.