[Officium]
7-miu Św. Założycieli Zgromadzenia Służebników NMP

[Versum 1]
V. Oto są mężowie miłosierdzia, których pobożności nie ustały.
R. Nasienie ich i sława ich nie będzie opuszczona.

[Ant 1]
Chwała Twoja, * o Marjo, niechaj nie schodzi z ust ludzi, którzy na wieki będą świadkami potęgi Pańskiej, dla których nie oszczędziłaś duszy swojej.

[Oratio]
Panie Jezu Chryste, który dla uczczenia boleści najświętszej Matki Twojej, przez siedmiu św. zakonników nową rodziną Kościół swój wzbogaciłeś daj prosimy Cię, abyśmy z ich łzami nasze połączywszy, w ich radościach również udział mieć mogli.
$Qui vivis

[Hymnus Matutinum]
v. Gdy wojny srożyły się szeroko 
i miasta jęczały krwawiące walką bratobójczą, 
objawiła się Dziewica, zawsze nowe rozdając 
dary Matki.
_
Oto woła siedmiu sług, którzyby z wiarą 
w smutku rozważali sobie boleści, 
jakie znosił Jezus, jakie sama jako uczestniczka znosiła 
pod Krzyżem Syna.
_
Natychmiast posłuszni są Pani wołającej,
wzgardziwszy świetnemi domami i bogactwami, 
ustępują z miasta do jaskiń 
góry Senaru.
_
Ciała swe dręczą tutaj ostremi katuszami, 
pokutując za winy ludzi grzesznych; 
tu modlitwą i łzami wylewanemi odwracają 
gniew Boży.
_
Przebolesna Matka im sprzyja
i upomina do przyjęcia szaty żałobnej: 
rosną zbożne początki świętego zastępu, 
ukazują się cudy.
_
Palma, wpośród zimy zieleniejąca, 
zwiastuje godność ojców: 
dzieci niemowlęcemi usty nazywają 
ich imieniem Sług 
własnych Marji.
_
Niechaj będzie chwała Ojcu, i Synowi zrodzonemu,
i Tobie, równy obu mocy,
Duchu, Boże jedyny zawsze
po wszystek wieczności czas.
Amen.

[Capitulum Laudes]
!1 P 4:13
v. Najmilsi: Ale się weselcie, uczestnikami będąc Chrystusowych ucisków; abyście się i w objawienie chwały jego radując weselili.
$Deo gratias

[Hymnus Laudes]
v. Tak ojcowie żywot wiodą w cieniu, 
jakby siedm lilij śnieżnej piękności, 
Dziewicy najwyższej bardzo miłych, Piotrowi 
wydają się jaśnieć.
_
Już też Boskim żarem porwani przebiegają miasta, 
zwiedzają wszystkie miejscowości, 
by mogli we wszystkich duszach wyryć 
boleści Matki.
_
Stąd umieją poskramiać ślepy gniew 
i jednają serca dzikie, nieznające pokoju; 
słowa pobożnych podnoszą strapionych, 
powściągają złoczyńców.
_
Lecz wkońcu Dziewica, towarzysząc, 
Sługi swe podnosi w krainy niebieskie; 
jaśniejącemi wieńcami zdobi błogosławionych 
na całą wieczność.
_
Niechaj więc teraz słuchają westchnień proszącej gromady, 
niechaj spoglądają na twarde trudy 
i zawsze życzliwem okiem sprzyjają 
naszym modłom.
_
Niechaj będzie chwała Ojcu, i Synowi zrodzonemu,
i Tobie, równy obu mocy,
Duchu, Boże jedyny zawsze
po wszystek wieczności czas.
Amen.

[Versum 2]
V. Aby pamiątka ich była w błogosławieństwie.
R. A kości ich kwitnęły z miejsca swego.

[Ant 2]
Oto jako dobra, * a jako wdzięczna rzecz, mieszkać braciéj społem.

[Hymnus Vespera 3]
v. Za dobroczynnej Matki łaską 
rodzi się siedmioro synów; 
za jej wezwaniem na stromą 
dąży górę.
_
Jakie wydawać będzie owoce, 
gdy święte potomstwo się rozwinie, 
zapowiada latorośl nagle obarczona 
pełnemi gronami.
_
Słynących szlachetną cnotą 
śmierć świątobliwa poświęca niebu; 
zajmują mieszkania niebieskie 
wierni Słudzy Dziewicy.
_
Zastępie błogosławiony, 
któryś posiadł Królestwo Boże, 
spojrzyj na tych, których stąd odchodząc zostawiasz otoczonych 
podstępami wrogów.
_
Przeto przez boleści błogosławionej Matki 
błagamy kornie, 
rozprosz ciemności ducha, 
uśmierz burze serca.
_
Ty nas, Trójco błogosławiona, 
napełnij mocą świętą, 
abyśmy szczęśliwie umieli naśladować 
przykłady ojców. 
Amen.

[Ant 3]
A imię ich * trwa na wieki, zostając na synach ich, świętych mężach, chwałą.