[Rank] Obrzezanie Pana Naszego Jezusa Chrystusa;;Duplex II classis;;5.1;;ex Sancti/12-25 [Rank] (rubrica 196) Oktawa Bożego Narodzenia;;Duplex I classis;;6;;ex Sancti/12-25 [Ant Vespera] O cudowna zamiano: * Stworzyciel rodzaju ludzkiego przyjmując ciało z duszą, raczył się narodzić z Dziewicy: i stając się człowiekiem bez udziału człowieka, udzielił nam swego Bóstwa.;;109 Kiedyś się narodził * w niewymowny sposób z Dziewicy, wypełniły się Pisma. Zstąpiłeś jako rosa na runo, aby zbawić rodzaj ludzki! Ciebie chwalimy, Boże nasz.;;112 W krzaku, który widział Mojżesz, * płonącym, a nie palącym się, widzimy obraz chwalebnego dziewictwa Twego: Boża Rodzicielko, wstawiaj się za nami.;;121 Zakwitła różdżka Jessego: * wyszła gwiazda z Jakóba: Dziewica porodziła nam Zbawiciela; chwalimy cię, Boże nasz. ;;126 Oto Marja porodziła * nam Zbawiciela, którego Jan zoczywszy, zawołał: Oto Baranek Boży, oto, który gładzi grzechy świata, alleluja.;;147 [Ant 1] Dla zbytniej * miłości swojej, którą, nas umiłował, posłał Bóg Syna swego w podobieństwie grzesznego ciała, alleluja. [Oratio] Boże, któryś przez płodne dziewictwo Najświętszej Marji Panny, zgotował rodowi ludzkiemu nagrodę zbawienia wiecznego: spraw prosimy, abyśmy doznawali pośrednictwa Tej, przez którą zasłużyliśmy otrzymać Dawcę życia wiekuistego, Pana naszego Jezusa Chrystusa. $Qui tecum [Ant Matutinum] Pan rzekł * do mnie: Tyś jest synem moim, Jam ciebie dziś zrodził.;;2 W słońcu postawił * przybytek swój: a ono jako oblubieniec wychodzący z łożnice swojéj.;;18 Podnoście się * bramy wieczne: i wnidzie król chwały.;;23 Piękniejszy urodą * nad syny człowiecze, rozlała się wdzięczność po wargach twoich.;;44 Człowiek narodził się * w nim: a sam je Najwyższy ugruntował.;;86 Skakać będą wszystkie drzewa * leśne przed Panem, bo przyszedł.;;95 Na początku * i przed wiekami Bogiem było Słowo, i dziś narodził się Zbawiciel świata.;;96 Przed jutrzenką zrodzony * i przed wiekami, Pan Zbawiciel nasz dziś raczył się narodzić.;;97 Narodzonemu Panu * chór aniołów śpiewał, mówiąc: zbawienie Bogu naszemu, siedzącemu na stolicy, i Barankowi.;;98 [Responsory1] R. Oto Baranek Boży, oto który gładzi grzech świata: tenci jest, o którymem powiadał: Idzie za mną mąż, który stał się przedemną: * Którego nie jestem godzien rozwiązać rzemyka bótów jego. V. Który z ziemie jest, z ziemie mówi; który z nieba przyszedł, jest nade wszystkimi. R. Którego nie jestem godzien rozwiązać rzemyka bótów jego. [Responsory2] R. Dzień uświęcenia oświecił nas: pójdźcie narody i pokłon oddajcie Panu: * Bo dziś światło wielkie zstąpiło na ziemię. V. Ten jest dzień, który uczynił Pan: radujmy się i weselmy się weń. R. Bo dziś światło wielkie zstąpiło na ziemię. [Responsory3] R. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie, Bóg Pan, i oświecił nas: * Alleluja, alleluja. V. Ten jest dzień, który uczynił Pan: radujmy się i weselmy się weń. R. Alleluja, alleluja. &Gloria R. Alleluja, alleluja. [Responsory4] R. Radujcie się wespół ze mną, wszyscy, miłujący Pana: * Jakkolwiek bowiem maluczką byłam, upodobałam się Najwyższemu; i Boga–Człowieka porodziłam we wnętrznościach moich. V. Błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody, iż wejrzał Pan na niskość służebnicy swojej: R. Jakkolwiek bowiem maluczką byłam, upodobałam się Najwyższemu; i Boga–Człowieka porodziłam we wnętrznościach moich. [Responsory5] R. Wzmocniło się serce Dziewicy, w którem tajemnice Boże poczęły się za Zwiastowaniem Anielskiem: tedy Najpiękniejszego z synów ludzkich przyjęła do czystych wnętrzności swoich: * I na wieki błogosławiona, porodziła nam Boga–Człowieka. V. Czyste łono panieńskie, nagle świątynią Bożą się staje: Dziewica nienaruszona słowem poczęła Syna. R. I na wieki błogosławiona, porodziła nam Boga–Człowieka. [Responsory6] R. Błogosławionaś jest i czci godna, Panno Marjo, która bez naruszenia dziewictwa stałaś się Matką Zbawiciela: * W żłóbku spoczywał i promieniał w niebiesiech. V. Usłyszałam mowę Twoją, Panie, i zatrwożyłam się: rozważałam dzieła Twoje i zdumiewałam się: w pośrodku dwojga zwierząt: R. W żłóbku spoczywał i promieniał w niebiesiech. [Lectio7] Czytanie Ewangelii świętej według św. Łukasza !Łk 2:21 Onego czasu: Gdy upłynęło osiem dni, aby obrzezano Dzieciątko, nazwali Je imieniem Jezus. I tak dalej. _ Homilia świętego Ambrożego, Biskupa !Księga 2. na rozdział 2. Ewangelii wg św. Łukasza, blisko połowy Obrzezano więc Dziecię. Cóż to za Dziecię, jeśli nie to, o którym powiedziano: Dziecię nam się narodziło i Syn został nam dany? Stał się bowiem pod Zakonem, aby pozyskać tych, którzy pod Zakonem byli. Aby Je stawić przed Panem. Pomówiłbym o tym, co oznacza stawienie dziecięcia w Jerozolimie przed Panem, gdybym tego poprzednio nie uczynił w komentarzu do Izajasza. Ten, kto od grzechów był obrzezany, godny był wejrzenia Pana, albowiem: Oczy Pańskie nad sprawiedliwymi. Widzisz, iż cała zawartość Starego Zakonu była figurą Przyszłego, albowiem i obrzezanie oznacza oczyszczenie od win. [Lectio8] Ponieważ jednak cielesna i duchowa słabość człowieka wskutek jakiegoś pożądania grzeszenia łatwo daje się uwikłać w trudne do wykorzenienia grzechy, dlatego w dzień ósmy po urodzeniu dopełniona ceremonia obrzezania była figurą przyszłego oczyszczenia od wszelkiej winy, gdy nadejdzie czas zmartwychwstania. Taki bowiem jest nakaz: Każdy chłopiec pierworodny będzie nazwany świętym Panu. Słowa bowiem Zakonu obiecywały, iż Dziewica porodzi. Porodzenie będzie prawdziwie święte, bo nieskalane. Wreszcie, iż On był tym, którego wskazywał Zakon, świadczą dwukrotnie wypowiedziane słowa Anioła: Co się z Ciebie narodzi Święte, Synem Bożym będzie nazwane. [Responsory8] R. Matka Dziewica, nie znając męża, porodziła bez boleści * Zbawiciela Wiecznego, Króla Aniołów; sama Dziewica karmiła Go piersią pełną pokarmu z nieba. V. Przybytek łona czystego świątynią staje się Boga; Nietknięta, męża nie znając, poczęła w łonie swym Syna. Zbawiciela. Chwała Ojcu. Zbawiciela. R. Zbawiciela Wiecznego, Króla Aniołów; sama Dziewica karmiła Go piersią pełną pokarmu z nieba. &Gloria R. Zbawiciela Wiecznego, Króla Aniołów; sama Dziewica karmiła Go piersią pełną pokarmu z nieba. [Lectio9] Albowiem spomiędzy wszystkich narodzonych z niewiasty Pan Jezus sam tylko jest całkowicie święty. Dzięki swemu nowemu nieskalanemu urodzeniu był wolny od wszelkiej skazy ziemskiego zepsucia, owszem, swym niebiańskim majestatem je odrzucił. Jeślibyśmy się ściśle trzymali litery, to jakże jest świętym każdy mężczyzna: przecież wiadomo, iż wielu było jak najwystępniejszych? Czy świętym był Achab? Czy świętymi byli fałszywi prorocy, których na prośbę Eliasza niebieski mściciel wyrządzonej Bogu zniewagi, ogniem spalił? Lecz oto Ten jest święty, którego uświęcone przepisy Boskiego Zakonu wskazywały jako figurę tajemnicy, która w przyszłości dokonać się miała. Dlatego też tylko On otworzył łono nieskalanej płodności świętej Dziewicy Kościoła dla zrodzenia ludów Bożych. &teDeum [Capitulum Laudes] !Tyt 2:11-12 v. Okazała się łaska Boga Zbawiciela naszego wszytkim ludziom: nauczając nas, abyśmy zaprzawszy się niepobożności i świeckich pożądliwości, trzeźwo i sprawiedliwie i pobożnie żyli na tym świecie. $Deo gratias [Ant 2] Cudowna tajemnica * objawiła się dzisiaj: odnowiła się natura, Bóg stał się człowiekiem: czym był — pozostał, czym nie był — to przybrał; nie cierpiąc zmieszania, ani podziału. [Ant 3] O wielka * tajemnico dziedzictwa naszego, świątynią Boga stał się żywot Dziewicy: nie pokalał się biorąc z Niej ciało: wszystkie narody przyjdą, wołając: Chwała Ci Boże.