Dnia 9-go października w Rzymie uroczystość bł. Jana Leonardi, Wyznawcy, założyciela zakonu Kleryków regularnych Matki Bożej, szeroko znanego z prac apostolskich i cudów. Za jego namową zaprowadzono misje w celu rozszerzania wiary.
W Paryżu dzień zgonu św. Dionizego Areopagity, biskupa, św. Rustyka, kapłana, i św. Eleuteriusza, diakona. Dionizy otrzymał chrzest św. od św. Pawła apostoła i został wyświęcony na pierwszego biskupa Aten. Później przybył do Rzymu, skąd papież Klemens wysłał go do Francji celem głoszenia Ewangelii. Przybywszy do Paryża, wypełniał powierzony mu urząd przez kilka lat z zapałem i wiernością, aż został schwytany, umęczony i stracony razem z towarzyszami.
Tegoż dnia pamiątka św. Abrahama, patriarchy, ojca wszystkich wiernych.
Pod Cassino uroczystość św. Deusdedita, opata, którego tyran Sikard kazał wrzucić do więzienia, gdzie św. Wyznawcę zabito głodem i innymi utrapieniami.
Pod Julią w obwodzie Parmy przy Via Claudia śmierć męczeńska św. Domnina za panowania cesarza Maksymiana. Chciał on uniknąć srożącego się wówczas prześladowania, jednak został przez goniących za nim siepaczy doścignięty i przebity mieczem.
W Hennegau uroczystość św. Gislena, biskupa i Wyznawcy, który opuścił swe biskupstwo i jako mnich wiódł bardzo bogobojny żywot w zbudowanym przez siebie klasztorze.
W Walencji w Hiszpanii uroczystość św. Ludwika Bertranda z zakonu Dominikanów, który z apostolskim zapałem głosił Ewangelię w Ameryce Południowej, a nauki swe potwierdzał życiem świątobliwym i wielu cudami.
W Jerozolimie pamiątka św. małżonków Andronika i Atanazji.
W Antiochii pamiątka św. Publii, Ksieni. Gdy cesarz Julian Apostata przejeżdżał obok jej domu, śpiewała właśnie ze swymi Dziewicami słowa psalmu: „Bogami pogan jest srebro i złoto”, oraz „Im równać się winni, co je czynią!” Ukarano ją za to na rozkaz cesarza policzkowaniem i srodze się jej odgrażano.