[Officium]
Commune non Virginum non Martyrum

[Missa]
Cognovi

[Comment]
# 29 – Msza o Niewieście – Cognovi
Olbrzymia większość chrześcijan dążyła do zbawienia w małżeństwie. Wiele świętych niewiast osiągnęło heroiczną miłość Boga i bliźniego wykonując codzienne prace domowe.

[Oratio]
Wysłuchaj nas, Boże, Zbawicielu nasz, abyśmy radując się z uroczystości błogosławionej N., uczucia żarliwej pobożności w sercach naszych żywili.
$Per Dominum

[Lectio1]
Z Księgi Przysłów Salomona.
!Prz 31:10-17
10 Niewiastę mężną któż znajdzie? daleko i od ostatecznych granic cena jéj.
11 Ufa w niéj serce męża jéj, a korzyści nie będzie potrzebował.
12 Odda mu dobrem, a nie złem po wszystkie dni żywota swojego.
13 Szukała wełny i lnu, i robiła dowcipem rąk swoich.
14 Stała się jako okręt kupiecki, zdaleka przywożąca żywność swoję.
15 I w nocy wstawała i dała korzyść domownikom swoim i pokarmy służebnikom swoim.
16 Oglądała rolą i kupiła ją, z pożytku rąk swoich nasadziła winnicę.
17 Przepasała mocą biodra swoje, i zmocniła ramiona swoje.

[Lectio2]
!Prz 31:18-24
18 Skosztowała i ujrzała, że dobre jest kupiectwo jéj, nie zgaśnie w nocy kaganiec jéj.
19 Rękę swą ściągnęła do mocnych rzeczy: a palce jéj ujęły wrzeciono.
20 Rękę swą otworzyła ubogiemu, a dłonie swe ściągnęła ku niedostatecznemu.
21 Nie będzie się bała domowi swemu zimna śnieżnego; bo wszyscy domownicy jéj mają po dwu sukniach.
22 Obicie sprawiła sobie: bisior i szarłat odzienie jéj.
23 Znaczny jest mąż jéj w radzie, gdy usiędzie między starszymi ziemie.
24 Rąbek urobiła i przedała: i pas podała Chananejczykowi.

[Lectio3]
!Prz 31:25-31
25 Moc i ochędóstwo ubiór jéj: i śmiać się będzie czasu potomnego.
26 Usta swe otwarza mądrości, a zakon miłosierdzia na języku jéj.
27 Upatrowała ścieżki domu swego, a chleba próżnując nie jadła.
28 Powstali synowie jéj, i szczęśliwą sławili: mąż jéj, i chwalił ją.
29 Wiele córek zebrało bogactwa: tyś przewyższyła wszystkie.
30 Omylna wdzięczność i marna jest piękność: niewiasta bojąca się Boga, ta będzie chwalona.
31 Dajcie jéj z owoców ręku jéj: a niech ją chwalą w bramach uczynki jéj.

[Capitulum Laudes]
!Prz 31:10-11
v. Niewiastę mężną któż znajdzie? daleko i od ostatecznych granic cena jéj. Ufa w niéj serce męża jéj, a korzyści nie będzie potrzebował.
$Deo gratias.

[Lectio Prima]
!Prz 31:29-30
v. Wiele córek zebrało bogactwa: tyś przewyższyła wszystkie. Omylna wdzięczność i marna jest piękność: niewiasta bojąca się Boga, ta będzie chwalona.

[Capitulum Sexta]
!Prz 31:20-21
v. Rękę swą otworzyła ubogiemu, a dłonie swe ściągnęła ku niedostatecznemu. Nie będzie się bała domowi swemu zimna śnieżnego.
$Deo gratias

[Introitus]
!Ps 118:75; 118:120
v. Wiem, Panie, że słuszne są Twoje wyroki, żeś sprawiedliwie mnie trapił: drży moje ciało z bojaźni przed Tobą, lękam się Twoich wyroków. (Alleluja, alleluja.)
!Ps 118:1
Błogosławieni, których droga jest niepokalana: którzy postępują zgodnie z prawem Pana.
&Gloria
v. Wiem, Panie, że słuszne są Twoje wyroki, żeś sprawiedliwie mnie trapił: drży moje ciało z bojaźni przed Tobą, lękam się Twoich wyroków. (Alleluja, alleluja.)

[Oratio] (ad missam)
Wysłuchaj nas, Boże, nasz Zbawicielu, i spraw, abyśmy radując się z uroczystości świętej N. nabyli uczucia synowskiego oddania.
$Per Dominum

[Lectio]
Czytania z Księgi Przysłów.
!Prz 31:10-31
!x! Na kartach Starego Testamentu znajdujemy obraz idealnej matki całkowicie oddanej mężowi i domownikom.
Mężną niewiastę któż znajdzie? Jej wartość daleko ponad ostatnie granice! Serce jej męża ufność w niej pokłada, a zysków mu nie zabraknie. Świadczy mu to, co dobre, a nie złe, po wszystkie dni jego życia.
Poszukała wełny i lnu i przemyślnie pracowała rękoma swymi. Stała się jako okręt kupiecki, co z dala chleb swój przywozi. Wstała jeszcze wśród nocy i żywność rozdała domownikom, a pokarm swoim służącym. Pomyślała o roli i nabyła ją, z owocu swych rąk zasadziła winnicę. Biodra swe męstwem opasała i umocniła swe ramię. Skosztowała i przekonała się, że dobre jest jej zajęcie: pochodnia jej nocą nie zgaśnie. Sięgnęła ręką po trudne zajęcia, a palce jej ujęły wrzeciono. Nieszczęśliwemu otwarła swą rękę, wyciągnęła swe dłonie ku biedakowi. Dla domu swego o chłody lękać się nie będzie: wszyscy bowiem jej domownicy podwójnie są odziani. Zwierzchnią szatę sporządziła sobie: bisior i purpura to jej odzienie. Mąż jej jest znany wśród bram, gdy ze starszymi okręgu zasiędzie. Tkaninę uczyniła i sprzedała, i dostarczyła pas Chananejczykowi. Moc i dostojność jej szatą, i śmieje się na myśl od dniu ostatnim. Usta swe dla mądrości otwiera, a językiem jej rządzi prawo łagodności. Myślała o ścieżkach domu swego, a chleba bezczynnie nie jadła.
Powstali synowie jej i najszczęśliwszą orzekli. I mąż jej również ją pochwalił: «Wiele córek zgromadziło skarby: tyś je wszystkie przeszła». Zawodny jest wdzięk i próżna jest piękność: niewiasta, co Boga się boi – ta dozna chwały. Dajcie jej z owocu jej rąk, a dzieła jej niech ją chwalą w bramach.

[Graduale]
!Ps 44:3; 44:5
Wdzięk rozlał się na Twoich wargach, przeto Bóg pobłogosławił Cię na wieki.
V. W obronie wiary i sprawiedliwości niech cudów dokona Twoja prawica. Alleluja, alleluja.
!Ps 44:5
W chwale i piękności swojej wystąp, walcz zwycięsko i króluj. Alleluja.

[Tractus]
!Ps 44:3; 44:5
Wdzięk rozlał się na Twoich wargach, przeto Bóg pobłogosławił Cię na wieki.
V. W obronie wiary i sprawiedliwości niech cudów dokona Twoja prawica.
_
!Tractus
V. Przyjdź, Oblubienico Chrystusa, przyjmij wieniec, który Pan przygotował ci na wieki.
!Ps 44:8; 44:5
Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz nieprawości, dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił cię olejkiem wesela obficiej niż twe towarzyszki.
V. W chwale i piękności swojej wystąp, walcz zwycięsko i króluj.

[Communio]
!Ps 44:8
Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz nieprawości, dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił cię olejkiem wesela obficiej niż twe towarzyszki. (Alleluja.)

[Lectio in 2 loco]
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza.
!1 Tm 5:3-10
Najmilszy: Szanuj wdowy, które prawdziwie są wdowami. Lecz jeśli która wdowa ma dzieci lub wnuków, niech uczy się naprzód domem swoim zarządzać i wypłacać się rodzicom, bo to miłe jest u Boga. A która prawdziwie jest wdową i opuszczoną, niechaj ma nadzieję w Bogu i trwa na prośbach i modlitwach we dnie i w nocy. Bo która w rozkoszach żyje, już za życia jest umarłą. A to przykazuj, aby były nienaganne. Jeśli kto o swoich, a zwłaszcza o domownikach, nie ma pieczy, wiary się zaparł i gorszy jest od poganina. Wdowę należy obierać nie młodszą niż lat sześćdziesięciu, która miała jednego tylko męża i ma za sobą świadectwo dobrych uczynków, że dzieci wychowała, że była gościnna, że nogi świętym obmywała, że wspomagała będących w potrzebie i że wszelkie dobre uczynki wypełniała.