[Officium] Commune Apostolorum [Ant Vespera] To jest przykazanie moje, * abyście się społecznie miłowali, jako was umiłowałem. Większej nad tę miłości * żaden nie ma: aby kto duszę swą położył za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi Moimi, * jeśli czynić będziecie, co Ja wam rozkazuję mówi Pan. Błogosławieni pokój czyniący, * błogosławieni czystego serca: albowiem oni Boga oglądają. W cierpliwości waszej * otrzymacie dusze wasze. [Hymnus Vespera] {:H-Exsultetorbisgaudiis:}v. Niechaj się rozraduje okrąg świata, Niech zabrzmi niebo hymnem uwielbienia, Niechaj ziemia i gwiazdy śpiewają Chwałę Apostołów. _ Wam, Sędziowie wieków, Prawdziwa jasność świata, Życzenia serc przedkładamy, Usłyszcie korne błagania nasze. _ Was, którzy jednem słowem, Podwoje niebios zamykacie i otwieracie, Prosimy, byście rozkazali, Rozwiązać nas z pęt grzechowych. _ Choroba i zdrowie, nie ociągając się, Ulegają woli waszej, Uzdrówcie więc chore dusze nasze, Dajcie wzrost cnotom. _ Aby, gdy przyjdzie Chrystus — Sędzia Na dokończenie wieków, Dał nam uczestnictwo, W wiecznej szczęśliwości. _ * Ojcu wraz z Synem I Tobie, Duchu Święty, Niech będzie chwałą, jako zawsze była, Przez wszystkie wieki wieków. Amen. [HymnusM Vespera] v. Chwal Niebo Pana w radości Raduj się ziemska niskości Ten dzień święty, dzień wesoły Pieniem sławi Apostoły. _ Wy co świat prawnie sądzicie A światłem nam swym służycie Z pokorą serdeczną prosim Niech wysłuchanie odnosim. _ Którzy Niebo zawieracie Słowem swym i otwieracie Znieście z nas władzą swej mowy Śmiertelnych grzechów okowy. _ Których mocy jest podane Zdrowie dobre i stargane Obyczaje złe naprawcie W cnotach świętych nas postawcie. _ By przyszedłszy sędzia wieczny Na trybunał ostateczny Dał nam wieczne osiadłości W onej Niebieskiej radości. _ Bogu Ojcu wszechmocnemu Synowi jego jednemu Niechaj z Duchem Świętym ninie I na wiek wieków cześć słynie. Amen. [Versum 1] V. Na wszystką ziemię wyszedł głos ich. R. I na krańce okręgu ziemi słowa ich. [Ant 1] Wydawać bowiem was będą. * do rad i w bożnicach swoich was biczować będą i do starostów i do królów będziecie wodzeni dla Mnie, na świadectwo im i poganom. [Invit] Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się. [Hymnus Matutinum] {:H-AeternaChristi:}v. Nieśmiertelne Chrystusa dary, Apostołów chwałę, Zwycięstwa i hymny należne Śpiewajmy sercami radosnemi. _ Książęta Kościołów, Zwycięscy w walce wodzowie, Żołnierze dworu niebieskiego I prawdziwe światła świata. _ Pobożna wiara Świętych, Niezwyciężona nadzieja wierzących, Doskonała miłość Chrystusa Skruszyła mocarza świata, _ W nich chwała Ojcowska, W nich triumfuje Syn, W nich wola Ducha, Niebo napełnia się weselem. _ * Ojcu, zarazem i Synowi, I Tobie, Duchu Święty, Jak była, tak niech będzie Chwała po wszystkie wieki. Amen. [HymnusM Matutinum] v. Chrystusów dar wiecznie trwały Apostolskie święte chwały Śpiewajmy w dusznej radości Wedle naszej powinności. _ Wielcy kościelni hetmani Sławni z boju tryumfami Żołnierze z dworu górnego Kagańce światła ciemnego. _ Wiara sług Pańskich gorąca Nadzieja męstwem słynąca Miłość Chrystusowa cała Czartowską moc zwojowała. _ W tych słynie chwała Ojcowa W takowych wola Duchowa Z tych się Syn Boży raduje Niebo z wesela tańcuje. _ Zbawicielu prosim Ciebie Z takim towarzystwem w Niebie Chciej nas mieć czasy wiecznymi Między poczty Anielskimi. Amen. [Ant Matutinum] Na wszystką ziemię * wyszedł głos ich, i na krańce okręgu ziemi słowa ich.;;18 Wołali sprawiedliwi, * a Pan je wysłuchał.;;33 Postanowisz ich książętami nad wszystką ziemią: będą wspominać Imię Twoje, Panie.;;44 Książęta narodów * zgromadziły się z Bogiem Abrahamowym.;;46 Dałeś dziedzictwo * bojącym się imienia twego, Panie.;;60 Opowiadali dzieła Boże, i oznajmiali sprawy jego.;;63 Rogi sprawiedliwego * będą wywyższone, alleluja.;;74 Światłość weszła * sprawiedliwemu, alleluja, a wesele ludziom prawego serca, alleluja.;;96 Strzegli * świadectw jego, i przykazań jego, alleluja.;;98 [Nocturn 2 Versum] V. Postanowisz ich książętami nad wszystką ziemią. R. Będą wspominać Imię Twoje, Panie. [Nocturn 3 Versum] V. Bardzo zaszczyceni są przyjaciele Twoi Boże. R. Bardzo się zmocniło ich panowanie. [Lectio1] Z Pierwszego Listu Św. Pawła Apostoła do Koryntian !1Kor 4:1-5 1 Tak niechaj człowiek o nas rozumie jako o sługach Chrystusowych i szafarzach tajemnic Bożych. 2 Tu już szukają między szafarzmi, aby który nalezion był wiernym. 3 Ale u mnie to jest najmniejsza, żebych był od was sądzony, albo od dnia ludzkiego; lecz ani sam siebie sądzę. 4 Albowiem się w niwczem nie czuję, ale nie w tem jestem usprawiedliwion: a który mię sądzi, Pan jest. 5 A tak nie sądźcie przed czasem, ażby Pan przyszedł, który téż oświeci zakrycia ciemności i objawi rady serc: a tedy chwała będzie każdemu od Boga. [Responsory1] R. Oto Ja was posyłam jako owce między wilki, rzekł Pan: * Bądźcież tedy mądrymi jako wężowie, a prostymi jako gołębice. V. Póki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. R. Bądźcież tedy mądrymi jako wężowie, a prostymi jako gołębice. [Lectio2] !1Kor 4:6-9 6 A tomci, bracia, obrócił na się i na Apolla dla was, abyście się nauczyli z nas, żeby się nad to, co jest napisano, jeden za drugim nie nadymał przeciwko drugiemu. 7 Albowiem któż cię rozsądza? A co masz, czegoś nie wziął? A jeźliżeś wziął, przeczże się chlubisz, jakobyś nie wziął? 8 Jużeście nasyceni, jużeście się bogatymi stali, oprócz nas królujecie: a bodajeście królowali, żebyśmy i my z wami królowali. 9 Bo mniemam, iż Bóg nas Apostoły ostatnie pokazał, jakoby na śmierć naznaczone; albowiem staliśmy się dziwowiskiem światu i Aniołom i ludziom. [Responsory2] R. Weźmijcie jarzmo moje na się, rzekł Pan, a uczcie się odemnie, żem jest cichy i pokornego serca: * Albowiem jarzmo moje wdzięczne jest, a brzemię moje lekkie. V. A najdziecie odpoczynek duszom waszym. R. Albowiem jarzmo moje wdzięczne jest, a brzemię moje lekkie. [Lectio3] !1Kor 4:10-15 10 My głupi dla Chrystusa, a wy roztropni w Chrystusie; myśmy słabi, a wy mocni; wy zacni, a my beze czci. 11 Aż do téj godziny i łakniemy i pragniemy i nadzy jesteśmy i bywamy policzkowani i tułamy się, 12 i pracujemy robiąc swemi rękoma. Złorzeczą nam, a błogosławiemy: prześladowanie cierpiemy, a znosimy: 13 bluźnią nas, a modlimy się. Staliśmy się jako plugastwa tego świata, śmieci wszystkich aż dotąd. 14 Nie żebym was zawstydził, to piszę; ale jako syny moje najmilsze napominam. 15 Albowiem choćbyście mieli dziesięć tysięcy pedagogów w Chrystusie, ale nie wiele ojców; bo w Chrystusie Jezusie przez Ewangelią jam was urodził. [Responsory3] R. Gdy staniecie przed królami i starostam, nie myślcie, jako albo cobyście mówić mieli; * Bo wam będzie dano onéj godziny, cobyście mówili. V. Albowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Ojca waszego, który mówi w was. R. Bo wam będzie dano onéj godziny, cobyście mówili. &Gloria R. Bo wam będzie dano onéj godziny, cobyście mówili. [Lectio4] Kazanie świętego Grzegorza Papieża !Homilia 30 na Ewangelję, za połową Napisano Duch Pański ozdobił niebiosa. Ozdoby bowiem niebios są mocy kaznodziejów, które to ozdoby wylicza Paweł mówiąc: Jednemu przez Ducha by mu dana mowa mądrości, a drugiemu umiejętności według tegoż Ducha, inszemu wiara w tymże Duchu, drugiemu łaska uzdrawiania w tymże Duchu, drugiemu czynienie cudów, drugiemu proroctwo, drugiemu rozeznanie złych duchów, inszemu rozmaitość języków, a drugiemu tłumaczenie mów. A to wszystko sprawuje jeden i tenże Duch udzielając każdemu z osobna jako chce. [Responsory4] R. Widziałem pospołu męże mające szaty świetne, a Anioł Pański rzekł do mnie mówiąc: * Ci są Mężowie święci którzy stali się przyjaciółmi Bożemi. V. Widziałem Anioła Bożego mocnego, lecącego środkiem Nieba, głosem wielkim wołającego i mówiącego: R. Ci są Mężowie święci którzy stali się przyjaciółmi Bożemi. [Lectio5] Jak wiele tedy jest dobrych kaznodzieji tyle jest ozdób Niebios. Ztąd że znowu Pismo jest: Słowem Pańskim Niebiosa są utwierdzone. Słowo bowiem Pańskie Syn jest Ojca. Ale też Niebiosa to jest święte Apostoły, aby się pokazało że cała Trójca Święta urobiła, zaraz o Bóstwie Ducha świętego przydano: A Duchem jest wszystka moc ich. Moc tedy Niebios z Ducha Świętego jest wzięta. Coby nie ważyli się oprzeć Potentatom świata tego, kiedy by ich moc Ducha Świętego nie krzepiła. Bo nauczyciele Kościoła Świętego jakowi przed przyjściem tego Ducha Świętego byli wiemy. A po przyjściu jego jak mocni się stali widzimy. [Responsory5] R. Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczyć będą i prześladować was będą i mówić wszystko złe przeciwko wam kłamając, dla mnie: * Radujcie się i weselcie się; albowiem zapłata wasza obfita jest w niebiesiech. V. Gdy was będą nienawidzieć ludzie i gdy was wyłączą i będą sromocić, a imię wasze wyrzucać jako złe, dla Syna człowieczego. R. Radujcie się i weselcie się; albowiem zapłata wasza obfita jest w niebiesiech. [Lectio6] Zaprawdę ten sam Pasterz Kościoła przy którego ciele najświętszym siedzimy jakiej słabości i jak wielkiego strachu przed przyjściem Ducha Świętego był, zapytana dziewka oddźwierna niech powie. Jednym głosem bowiem niewiasty przestraszony gdy się śmierci bał żywota się zaprzał i uważamy że tego Piotr poimanego zaprzał się na ziemi, którego zawieszonego łotr wyznał na krzyżu. Ale jeśli ten mąż tak lękliwy, jaki się stał po przyjściu Ducha Świętego słuchajmy: Była schadzka urzędu i starszych, usmaganym przyjazują Apostołom aby w imię Jezusa Chrystusa kazania nie czynili. Ażci Piotr wielką powagą odpowiada: Bardziej trzeba słuchać Boga niż ludzi. [Responsory6] R. Ci są zwycięzcy i przyjaciele Boży, którzy gardząc rozkazania książęce, zasłużyli sobie zapłaty wieczne. * Teraz korony i palmy biorą. V. Ci są którzy przyszli z wielkiego utrapienia i umyli szaty swe we krwi barankowej. R. Teraz korony i palmy biorą. [Lectio7] Czytanie Ewangelii świętej według Mateusza. !Mt 19:27-29 Onego czasu: Piotr powiedział do Jezusa: Otośmy opuścili wszystko i poszli za Tobą; cóż więc otrzymamy? I tak dalej. _ Homilia świętego Hieronima, Kapłana. !Księga 3, Na Ewangelję Mateusza, rozdział 19. Wielka ufność! Piotr rybakiem był, bogaczem nie był, żywności rękami i rzemiosłem szukał. A przecie ufnie mówi. Opuściliśmy wszystko. A że nie dosyć jest opuścić tylko, przydaje Piotr święty to co doskonałe jest. I szliśmy za tobą. Uczyniliśmy coś nam rozkazał. Cóż nam tedy dasz za nagrodę. A Pan Jezus rzekł im: Zaprawdę mówię wam, że wy którzyście szli za mną, w odrodzeniu gdy zasiędzie syn Człowieczy na Stolicy Majestatu swego, zasiądziecie i wy na stolcach dwunastu, sądzić dwanaście pokoleń Izraelowych. Nie rzekł Pan którzyście opuścili wszystko, bo to i Krates filozof uczynił i wiele inszych bogactwami pogardzili, ale rzekł którzyście szli za mną. Co właściwe jest Apostołom i wierzącym. [Responsory7] R. Oto są ci, którzy, żyjąc w ciele, zbudowali Kościół na krwi swojej: * Kielich Pański wypili i stali się przyjaciółmi Boga. V. Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, ich słowa aż po krańce świata. R. Kielich Pański wypili i stali się przyjaciółmi Boga. [Lectio8] W odrodzeniu, gdy usiędzie syn Człowieczy na Stolcu Majestatu swego, (gdy i umarli w skazitelności powstaną nieskażeni), i wy siedzieć będziecie na stolcach sędziów potępiając dwanaście pokoleń Izraelowych. Że gdyście we wierzyli, oni wierzyć niechcieli. I wszelki który opuści dom, abo braciej, abo siostry, abo ojca, abo matkę, abo żonę, abo syny, abo rolę dla imienia mego, stokroć więcej weźmie i żywot wieczny otrzyma. Miejsce to z oną sentencją zgadza się gdzie Zbawiciel mówi: Nie przyszedłem posyłać pokoju ale miecz. Przyszedłem bowiem odłączać człowieka od ojca jego, i córkę od matki, i świekrę od synowej, a nieprzyjaciele jego domownicy jego. Kto tedy dla wiary Chrystusowej i opowiadania Ewangeliej wszystkiemi cielesnemi żądzami wzgardził, i delicji a rozkoszy świata porzucił, ten stokroć więcej weźmie i żywot wieczny otrzyma. [Responsory8] R. Oto są mężowie święci, których Pan wybrał w miłości nieobłudnej i obdarzył ich chwałą wieczną. * Ich nauką jaśnieje Kościół, jak księżyc od słońca. V. Święci przez wiarę pokonali królestwa, wypełnili sprawiedliwość. R. Ich nauką jaśnieje Kościół, jak księżyc od słońca. &Gloria R. Ich nauką jaśnieje Kościół, jak księżyc od słońca. [Capitulum Laudes] !Ef 2:19-20 v. Bracia: a przeto już nie jesteście gośćmi i przychodniami, aleście mieszczanie z świętymi i domownicy Boży, wybudowani na fundamencie Apostołów i Proroków, gdzie głównym węgielnym kamieniem sam Jezus Chrystus. $Deo gratias. [Versum 2] V. Opowiadali dzieła Boże. R. I oznajmiali sprawy jego. [Ant 2] Wy, którzyście opuścili * wszystko, poszliście za mną, stokroć weźmiecie i żywot wieczny odzierżycie. [Lectio Prima] !Dz 5:41 v. A oni szli od obliczności rady, radując się, iż się stali godnymi dla imienia Jezusowego zelżywość cierpieć. [Responsory Breve Tertia] R.br. Na wszystką ziemię * Wyszedł głos ich. R. Na wszystką ziemię * Wyszedł głos ich. V. I na krańce okręgu ziemi słowa ich. R. Wyszedł głos ich. &Gloria R. Na wszystką ziemię * Wyszedł głos ich. [Capitulum Sexta] !Dz 5:12 v. A przez ręce Apostolskie działo się wiele znaków i cudów między ludem. $Deo gratias [Responsory Breve Sexta] R.br. Postanowisz ich książętami * Nad wszystką ziemią. R. Postanowisz ich książętami * Nad wszystką ziemią. V. Będą wspominać Imię Twoje, Panie. R. Nad wszystką ziemią. &Gloria R. Postanowisz ich książętami * Nad wszystką ziemią. [Responsory Breve Nona] R.br. Bardzo zaszczyceni są * Przyjaciele Twoi Boże. R. Bardzo zaszczyceni są * Przyjaciele Twoi Boże. V. Bardzo się zmocniło ich panowanie. R. Przyjaciele Twoi Boże. &Gloria R. Bardzo zaszczyceni są * Przyjaciele Twoi Boże. [Ant Vespera 3] Przysiągł Pan, * a nie będzie Mu żal; tyś jest kapłanem na wieki.;;109 Pan posadził go * z książęty ludu Swego.;;112 Potargałeś Panie * pęta moje, Tobie ofiaruję ofiarę chwały.;;115 Idąc szli * i płakali, rozsiewając nasienia swoje.;;125 Wzmocniło się * ich panowanie, w uczciwości są przyjaciele Twoi Boże.;;138 [Ant 3] Bądźcie mężnymi * w wojnie i walczcie przeciw wężowi staremu, a otrzymacie królestwo wieczne, alleluja. [Lectio4 in 2 loco] Z wykładu świętego Augustyna, Biskupa Na psalm 86 !Przed połową Fundamenta jego na górach świętych: miłuje Pan bramy Syońskie. Czemuż fundamentami są Apostołowie i Prorocy? Że ich powaga nasze słabości dźwiga. Czemu są bramy? Że przez nie wchodzimy do Królestwa Niebieskiego. Nauczają nas bowiem: a gdy przez nie wchodzimy przez Chrystusa wchodzimy, bo on jest furtką. A gdy nam powiadają że dwanaście bram Jeruzalem, i jedną bramą Chrystus i dwanaście bram tenże Chrystus i przetoż dwanaście Apostołów. Wielka tajemnica jest znaczenie tej liczby dwanaście. Siedzicie na dwunastu stolicach, sądząc dwanaście pokoleń Izreala. [Lectio5 in 2 loco] Jeśli tam dwanaście stołków jest, nie masz gdzieby siedział trzynasty Paweł Apostoł i nie wiem jako będzie sądził; a sam powiedział że ma sądzić nie tylko ludzi, lecz i Anioły. Któreż to Anioły, jedno odstępne? Nie wiecie prawi że i Anioły sądzić będziemy? Rzekła by tedy gromada: cóż się chełpisz złym sądem? gdzież będziesz siedział? Dwanaście stolców rzekł Pan, dwanaście Apostołów, jeden Judasz upadł, na miejsce jego święty Maciej poświęcony jest; wypełniono poczet dwunastu siedzeń. Pierwej najdź miejsce gdziebyś usiadł, a potym przegrażaj się sądzić. Przeto co są te dwanaście stolców obaczmy. Jest to tajemnica jakaś powszechności; że Kościół po wszystkim świecie miał być, ztąd zbiera się budynek do Chrystusowego spojenia. [Lectio6 in 2 loco] I przetoż ze wszystkich stron sypią się ludzie na on sąd, dwanaście stolców jest; jako też i zewsząd wchodzą do onego miasta Dwanaście bram jest. Nie tylko tedy oni dwanaście i Paweł Apostoł ale wszyscy którzykolwiek sądzić mają dla znaczenia powszechności do dwunastu siedzeń należą. Cztery bowiem strony są świata wschód, zachód, północ i południe. Te cztery strony wszędzie pismo święte mianuje. Ze tych czterech stron, jako Pan w Ewangeljej mówi, że z wiatrów czterech ma pozbierać wybranych swoich, z wszystkich tych czterech wiatrów, gromadzi się Kościół. Jakoż się gromadzi? Zewsząd kupi się w Trójcy, a nie kupi się jeno przez chrzest w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Cztery tedy trzykroć wziąwszy dwanaście.