93:1 Bóg pomsty, Pan: * Bóg pomsty otwarcie poczynał.
93:2 Podnieś się, który sądzisz ziemię, * oddaj zapłatę pysznym.
93:3 Dokądże grzesznicy, Panie, * dokąd grzesznicy będą się chlubić:
93:4 Będą świegotać i mówić nieprawość: * będą mówić wszyscy, którzy czynią niesprawiedliwość?
93:5 Lud Twój, Panie, poniżyli, * i dziedzictwo Twoje utrapili.
93:6 Wdowę i przychodnia zabili, * i sieroty pomordowali.
93:7 I mówili: Nie ujrzy Pan, * i Bóg Jakuba nie będzie wiedział.
93:8 Zrozumiejcież, najgłupsi z ludzi, * i bezrozumni nabierzcie raz rozumu.
93:9 Czyż ten, który utworzył ucho, nie słyszy? * Albo który uformował oko, nie ujrzy?
93:10 Który łaje narody, czy nie będzie karał: * On, który uczy człowieka mądrości?
93:11 Pan zna myśli człowieka, * że są marne.
93:12 Błogosławiony człowiek, którego Ty, Panie, wyćwiczysz * i nauczysz go zakonu swego:
93:13 Aby mu ulżyć od złych dni, * aż wykopią dół grzesznikowi.
93:14 Bo nie odrzuci Pan ludu swego * i dziedzictwa swego nie opuści.
93:15 Aż się sprawiedliwość do sądu wróci, * i będą przy niej wszyscy, którzy są prawego serca.
93:16 Któż mi powstanie przeciw złym ludziom, * albo kto przy mnie stanie przeciw czyniącym nieprawość?
93:17 Gdyby był Pan mnie nie wspomógł, * o mało nie zamieszkałaby dusza moja w otchłani.
93:18 Jeśli mówiłem: Zachwiała się noga moja, * miłosierdzie Twoje, Panie, wspomagało mię.
93:19 Według mnóstwa boleści moich w sercu moim, * pociechy Twoje uweseliły duszę moją.
93:20 Czy stolica nieprawości trzyma z Tobą, * który tworzysz trud przez przykazanie?
93:21 Zasadzać się będą na duszę sprawiedliwego, * i krew niewinną potępią.
93:22 A Pan stał mi się ucieczką, * i Bóg mój obroną nadziei mojej.
93:23 I odda im nieprawość ich, i w złości ich wytraci ich, * wytraci ich Pan, Bóg nasz.