31:1 Błogosławieni, którym odpuszczone są nieprawości * i których grzechy są zakryte.
31:2 Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczytał grzechu, * i nie ma w duchu jego fałszu.
31:3 Ponieważ milczałem, zestarzały się kości moje, * gdym wołał cały dzień.
31:4 Bo we dnie i w nocy ciążyła nade mną ręka Twoja: * nawróciłem się w nędzy mojej, gdy tkwił cierń.
31:5 Grzech mój wyjawiłem Tobie, * a niesprawiedliwości mojej nie ukrywałem.
31:5 Rzekłem: Wyznam przeciwko sobie niesprawiedliwość moją Panu, * a Ty odpuściłeś niezbożność grzechu mego.
31:6 Dlatego będzie się modlił do Ciebie wszelki święty * czasu sposobnego.
31:6 A nawet w potopie wody wielkie * do niego się nie przybliżą.
31:7 Ty jesteś ucieczką moją od utrapienia, które mię ogarnęło: * radości moja, wyrwij mię od tych, którzy mię oblegli.
31:8 Dam tobie rozum i nauczę cię tej drogi, którą masz pójść: * umocnię nad tobą oczy moje.
31:9 Nie bądźcież jak koń i muł, * które nie mają rozumu.
31:9 Uzdą i wędzidłem ściśnij pyski ich, * bo się nie zbliżą do ciebie.
31:10 Wiele jest biczów na grzesznika, * a mającego nadzieję w Panu miłosierdzie ogarnie.
31:11 Weselcie się w Panu i radujcie się, sprawiedliwi, * i chlubcie się, wszyscy prawego serca.