142:1 Panie, wysłuchaj modlitwę moją, przyjmij w uszy prośbę mą w Twej prawdzie: * wysłuchaj mię w sprawiedliwości Twojej.
142:2 A nie wchodź w sąd ze sługą Twoim, * bo nie usprawiedliwi się przed Tobą żaden żyjący.
142:3 Albowiem prześladował nieprzyjaciel duszę moją, * przygniótł do ziemi życie moje.
142:4 Posadził mię w ciemnych miejscach, jako z dawna pomarłych * i zatroskał się we mnie duch mój, serce moje we mnie się strwożyło.
142:5 Wspomniałem na dni starodawne, rozmyślałem o wszystkich dziełach Twoich, * i uczynki rąk Twoich rozbierałem.
142:6 Wyciągnąłem ku Tobie ręce swoje: * dusza moja jako ziemia bez wody łaknie za Tobą.
142:7 Wysłuchaj mię prędko, o Panie, * duch mój ustał.
142:7 Nie odwracaj oblicza Twego ode mnie, * bo będę podobny zstępującym do grobu.
142:8 Daj mi usłyszeć rano miłosierdzie Twoje, * bo w Tobie nadzieję miałem.
142:8 Ukaż mi drogę, którą mam iść, * bo ku Tobie podniosłem duszę moją.
142:9 Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, Panie, do Ciebie się uciekłem: * naucz mię czynić wolę Twoją, albowiem Ty jesteś Bogiem moim.
142:10 Duch Twój dobry poprowadzi mię do ziemi prawej: * dla imienia Twego, Panie, ożywisz mię w sprawiedliwości Twojej.
142:11 Wywiedziesz z utrapienia duszę moją, * i według miłosierdzia Twego wytracisz wrogów moich.
142:12 I zagubisz wszystkich, którzy dręczą duszę moją, * bom ja sługa Twój.