125:1 Gdy Pan przywrócił pojmanych Syjonu, * staliśmy się jak pocieszeni.
125:2a Wtedy się napełniły weselem usta nasze, * a język nasz radością.
125:2b Wtedy mówić będą między narodami: * Wielkie rzeczy uczynił Pan z nimi.
125:3 Wielkie rzeczy uczynił Pan z nami: * staliśmy się weseli.
125:4 Przywróćże, Panie, pojmanie nasze * jak strumień na południe.
125:5 Którzy sieją ze łzami, * będą żąć z radością.
125:6a Idąc szli i płakali, * rozsiewając nasienie swoje.
125:6b Ale wracając się przyjdą z weselem, * niosąc snopy swoje.