107:2 Gotowe serce moje, Boże, gotowe serce moje: * będę śpiewał i grał w chwale mojej.
107:3 Powstań, chwało moja, powstań, harfo i cytro, * wstanę na świtaniu.
107:4 Będę Cię wysławiał między ludami, Panie, * i będę Ci śpiewał między narodami.
107:5 Albowiem wielkie jest nad niebiosa miłosierdzie Twoje * i aż pod obłoki prawda Twoja.
107:6 Podnieś się nad niebiosa, Boże, a po wszystkiej ziemi chwała Twoja, * aby byli wybawieni umiłowani Twoi.
107:7 Wybaw prawicą swoją i wysłuchaj mię: * Bóg mówił w świątyni swojej:
107:8 Rozweselę się i podzielę Sychem, * a dolinę Namiotów rozmierzę.
107:9 Mój jest Galaad i mój jest Manasses, * a Efraim obroną głowy mojej.
107:10 Juda królem moim, * Moab garncem nadziei mojej.
107:10 Nad Edom wyciągnę but mój, * mnie cudzoziemcy stali się przyjaciółmi.
107:11 Któż mię doprowadzi do miasta obronnego? * Kto mię doprowadzi aż do Edomu?
107:12 Czyż nie Ty, Boże, któryś nas odrzucił, * i nie wyruszysz, Boże, z wojskami naszymi?
107:13 Daj nam ratunek w utrapieniu, * bo omylne wybawienie człowiecze.
107:14 W Bogu uczynimy moc, * i On wniwecz obróci nieprzyjaciół naszych.