103:1 Błogosław duszo moja Panu: * Panie, Boże mój, bardzoś się możnym okazał.
103:1 Oblokłeś się w chwałę i ozdobę, * przyodziałeś się światłością jakby szatą.
103:2 Ty rozciągasz niebo jak skórę, * pokrywasz wodami wierzch jego.
103:3 Czynisz obłoki wozem Twoim, * przechadzasz się na skrzydłach wiatrów.
103:4 Czynisz z aniołów Twoich wichry, * a ze sług Twoich ogień palący.
103:5 Ty osadziłeś ziemię na podstawie jej, * nie zachwieje się na wieki wieków.
103:6 Głębina, jak szata, jest jej odzieniem, * ponad górami stały wody.
103:7 Na groźbę Twoją uciekną, * ulękną się głosu gromu Twego.
103:8 Podnoszą się góry i zniżają pola * na miejsce, któreś im założył.
103:9 Założyłeś kres, którego nie przestąpią, * i nie wrócą się pokryć ziemi.
103:10 Ty wypuszczasz źródła po dolinach: * pomiędzy górami popłyną wody.
103:11 Będą pić wszystkie zwierzęta polne: * osły dzikie czekać będą w pragnieniu swoim.
103:12 Nad nimi mieszkać będą ptaki powietrzne: * spośród skał wydawać będą głosy.
103:13 Ty skrapiasz góry z wysokości swoich: * z owocu dzieł Twoich nasyci się ziemia.
103:14 Ty sprawiasz, że trawa rośnie dla bydła, * a zioła na posługę ludzi:
103:14 Abyś wywodził chleb z ziemi, * a wino rozweselało serce człowieka:
103:15 Aby rozjaśniało oblicze od oliwy, * a chleb serce człowiecze wzmocnił.
103:16 Nasycają się drzewa polne i cedry Libanu, które zasadził: * tam wróble będą się gnieździć.
103:17 Gniazdo czapli panuje nad nimi: * góry wysokie dla jeleni, opoki schronieniem dla jeżów.
103:19 Uczynił księżyc na znak czasów, * słońce poznało swój zachód.
103:20 Przywiodłeś ciemność i nastała noc, * w niej krążyć będą wszystkie zwierzęta leśne.
103:21 Młode lwy ryczą, by porywać * i żądać od Boga pokarmu dla siebie.
103:22 Wzeszło słońce i one się zgromadziły, * i położą się w jamach swoich.
103:23 Wynijdzie człowiek na robotę swoją * i na prace swoje aż do wieczora.
103:24 Jakże wielkie są dzieła Twoje, Panie! * Wszystko w mądrości uczyniłeś: napełniona jest ziemia posiadłością Twoją.
103:25 Oto morze wielkie i szeroko rozlane, * tam płazy, których nie masz liczby.
103:26 Zwierzęta małe i wielkie: * tam okręty płynąć będą.
103:27 Smok ten, któregoś stworzył, by naigrawać się z niego: * wszystko na Ciebie czeka, abyś im dał pokarm w swoim czasie.
103:28 Gdy Ty im dasz, będą zbierać, * gdy otworzysz rękę Twoją, wszystko się dobrem napełnia.
103:29 Ale gdy Ty odwrócisz oblicze, zatrwożą się, * jeśli zabierzesz ich ducha, ustaną, i w proch swój się obrócą.
103:30 Jeśli wypuścisz ducha Twego, będą stworzone, * i odnowisz oblicze ziemi.
103:31 Niechaj chwała Pańska będzie na wieki: * dziełami swoimi będzie się weselił Pan:
103:32 Który patrzy na ziemię i czyni, że drży, * który dotyka gór, i dymią.
103:33 Będę śpiewał Panu za żywota mego, * będę grał Bogu memu, póki mnie staje.
103:34 Niech Mu będzie miła wymowa moja, * a ja się będę rozkoszował w Panu.
103:35 Niechaj znikną grzesznicy z ziemi, i źli ludzie tak, iżby ich nie było: * uwielbiaj duszo moja Pana.