[Lectio1]
De Parábolis Salomónis
!Prov 22:1-4
1 Mélius est nomen bonum quam divítiæ multæ: super argéntum et aurum grátia bona.
2 Dives et pauper obviavérunt sibi: utriúsque operátor est Dóminus.
3 Cállidus vidit malum, et abscóndit se: ínnocens pertránsiit, et afflíctus est damno.
4 Finis modéstiæ timor Dómini, divítiæ, et glória, et vita.

[Responsory1]
@Tempora/081-0:Responsory4

[Lectio2]
!Prov 22:5-8
5 Arma et gládii in via pervérsi: custos autem ánimæ suæ longe recédit ab eis.
6 Provérbium est: adoléscens juxta viam suam, étiam cum senúerit, non recédet ab ea.
7 Dives paupéribus ímperat: et qui áccipit mútuum servus est fœnerántis.
8 Qui séminat iniquitátem metet mala, et virga iræ suæ consummábitur.

[Responsory2]
@Tempora/081-0:Responsory7

[Lectio3]
!Prov 22:9-11
9 Qui pronus est ad misericórdiam benedicétur: de pánibus enim suis dedit páuperi. Victóriam et honórem acquíret qui dat múnera: ánimam autem aufert accipiéntium.
10 Eice derisórem, et exíbit cum eo júrgium, cessabúntque causæ et contuméliæ.
11 Qui díligit cordis mundítiam, propter grátiam labiórum suórum habébit amícum regem.

[Responsory3]
@TemporaOP/081-2:Responsory3