[Officium]
Dominica XI Post Pentecosten

[Rank]
;;Semiduplex;;5

[Rule]
9 lectiones
Psalmi Dominica
Antiphonas horas
Symbolum Athanasium

[Ant 1]
Obsécro, Dómine: * meménto, quæso, quómodo ambuláverim coram te in veritáte et in corde perfécto et quod plácitum est coram te, fécerim.

[Ant 1] (rubrica cisterciensis)
Exáudisti, Dómine, * oratiónem servi tui, ut ædificárem templum nómini tuo.

[Oratio]
Omnípotens sempitérne Deus, qui, abundántia pietátis tuæ, et mérita súpplicum excédis et vota: effúnde super nos misericórdiam tuam; ut dimíttas quæ consciéntia métuit, et adícias quod orátio non præsúmit.
$Per Dominum

[Lectio1]
De libro quarto Regum
!4 Reg 20:1-3
1 In diébus illis ægrotáret Ezechías usque ad mortem, et venit ad eum Isaías fílius Amos prophéta dixítque ei: Hæc dicit Dóminus Deus: Prǽcipe dómui tuæ, moriéris enim tu et non vives.
2 Qui convértit fáciem suam ad paríetem et orávit Dóminum, dicens:
3 Obsecro, Dómine: meménto, quæso, quómodo ambuláverim coram te in veritáte et in corde perfécto et quod plácitum est coram te fécerim. Flevit ítaque Ezechías fletu magno.

[Responsory1]
@Tempora/Pent01-1:Responsory1

[Lectio2]
!4 Reg 20:4-7
4 Et ántequam egrederétur Isaías médiam partem átrii, factus est sermo Dómini ad eum, dicens:
5 Revértere et dic Ezechíæ duci pópuli mei: Hæc dicit Dóminus Deus David patris tui: Audívi oratiónem tuam et vidi lácrimas tuas et ecce sanávi te: die tértio ascéndes templum Dómini,
6 et addam diébus tuis quíndecim annos; sed et de manu regis Assyriórum liberábo te et civitátem hanc et prótegam urbem istam propter me et propter David servum meum.
7 Dixítque Isaías: Afférte massam ficórum. Quam cum attulíssent et posuíssent super ulcus ejus, curátus est.

[Responsory2]
@Tempora/Pent01-1:Responsory2

[Lectio3]
!4 Reg 20:8-11
8 Díxerat autem Ezechías ad Isaíam: Quod erit signum quia Dóminus me sanábit, et quia ascensúrus sum die tértia templum Dómini?
9 Cui ait Isaías: Hoc erit signum a Dómino, quod factúrus sit Dóminus sermónem quem locútus est: vis ut ascéndat umbra decem líneis, an ut revertátur tótidem grádibus?
10 Et ait Ezechías: Fácile est umbram créscere decem líneis, nec hoc volo ut fiat; sed ut revertátur retrórsum decem grádibus.
11 Invocávit ítaque Isaías prophéta Dóminum, et redúxit umbram per líneas, quibus jam descénderat in horológio Achaz, retrórsum decem grádibus.

[Responsory3]
@Tempora/Pent01-1:Responsory3

[Lectio4]
Ex Expositióne sancti Hierónymi Presbýteri in Isaíam Prophétam
!Lib. 11 in Isaíæ cap. 38
Ne elevarétur cor Ezechíæ post incredíbiles triúmphos et de média captivitáte victóriam, infirmitáte córporis sui visitátur, et audit se esse moritúrum; ut convérsus ad Dóminum flectat senténtiam ejus. Quod quidem et in Jona prophéta légimus, et in comminatiónibus contra David: quæ dicúntur futúra, nec facta sunt, non Deo mutánte senténtiam, sed provocánte humánum genus ad notítiam sui. Dóminus enim pœ́nitens est super malítiis. Convertítque Ezechías fáciem suam ad paríetem, quia ad templum ire non póterat. Ad paríetem autem templi, juxta quod Sálomon palátium exstrúxerat; vel absolúte ad paríetem, ne lácrimas suas assidéntibus ostentáre viderétur.

[Responsory4]
@Tempora/Pent01-2:Responsory1

[Lectio5]
Audiénsque se esse moritúrum, non precátur vitam et annos plúrimos, sed in Dei judício, quid velit præstáre, dimíttit. Nóverat enim idcírco Deo placuísse Salomónem, quod annos vitæ non petíerit amplióres; sed itúrus ad Dóminum narrat ópera sua, quómodo ambuláverit coram eo in veritáte et in corde perfécto. Felix consciéntia, quæ afflictiónis témpore bonórum óperum recordátur. Beáti enim mundo corde: quóniam ipsi Deum vidébunt. Et quómodo álibi scríbitur: Quis gloriábitur purum habére se cor? Quod ita sólvitur: perfectiónem cordis in eo nunc dici, quod idóla destrúxerit, templi valvas aperúerit, serpéntem ǽneum comminúerit, et cétera fécerit quæ Scriptúra commémorat.

[Responsory5]
@Tempora/Pent01-2:Responsory2

[Lectio6]
Flevit autem fletu magno, propter promissiónem Dómini ad David, quam vidébat in sua morte peritúram. Eo enim témpore Ezechías fílios non habébat; nam post mortem ejus Manásses cum duódecim esset annórum, regnáre cœpit in Judǽa: ex quo perspícuum est, post tértium annum concéssæ vitæ Manássen esse generátum. Ergo iste omnis est fletus, quod desperábat Christum de suo sémine nascitúrum. Alii ásserunt, quamvis sanctos viros morte terréri, propter incértum judícii et ignoratiónem senténtiæ Dei, quam sedem habitúri sint.

[Responsory6]
@Tempora/Pent01-2:Responsory3

[Lectio7]
Léctio sancti Evangélii secúndum Marcum
!Marc 7:31-37
In illo témpore: Exiens Jesus de fínibus Tyri venit per Sidónem ad mare Galilǽæ inter médios fines Decapóleos. Et réliqua.
_
Homilía sancti Gregórii Papæ
!Homilia 10, liber 1 in Ezech., ante medium
Quid est quod creátor ómnium Deus, cum surdum et mutum sanáre voluísset, in aures illíus suos dígitos misit, et éxspuens linguam ejus tétigit? Quid per dígitos Redemptóris, nisi dona Sancti Spíritus designántur? Unde cum in álio loco ejecísset dæmónium, dixit: Si in dígito Dei eício dæmónia, profécto pervénit in vos regnum Dei. Qua de re per Evangelístam álium dixísse descríbitur: Si ego in Spíritu Dei eício dǽmones, ígitur pervénit in vos regnum Dei. Ex quo utróque loco collígitur, quia dígitus Spíritus vocátur. Dígitos ergo in aurículas míttere, est per dona Spíritus Sancti mentem surdi ad obediéndum aperíre.

[Responsory7]
@Tempora/Pent01-3:Responsory1

[Lectio8]
Quid est vero, quod éxspuens linguam ejus tétigit? Salíva nobis est ex ore Redemptóris, accépta sapiéntia in elóquio divíno. Salíva quippe ex cápite défluit in ore. Ea ergo sapiéntia, quæ ipse est, dum lingua nostra tángitur, mox ad prædicatiónis verba formátur. Qui suspíciens in cælum, ingémuit: non quod ipse necessárium gémitum habéret, qui dabat quod postulábat; sed nos ad eum gémere, qui cælo prǽsidet, dócuit: ut et aures nostræ per donum Spíritus Sancti aperíri, et lingua per salívam oris, id est, per sciéntiam divínæ locutiónis, solvi débeat ad verba prædicatiónis.

[Responsory8]
@Tempora/Pent01-0:Responsory8

[Lectio9]
Cui mox, Ephphétha, id est, Adaperíre dícitur: et statim apértæ sunt aures ejus, et solútum est vínculum linguæ ejus. Qua in re notándum est, quia propter clausas aures dictum est, Adaperíre. Sed cui aures cordis ad obediéndum apértæ fúerint, ex subsequénti procul dúbio étiam linguæ ejus vínculum sólvitur; ut bona quæ ipse fécerit, étiam faciénda áliis loquátur. Ubi bene ádditur: Et loquebátur recte. Ille enim recte lóquitur, qui prius obediéndo fécerit quæ loquéndo ádmonet esse faciénda.
&teDeum

[Ant 2]
Cum transísset Dóminus * fines Tyri, surdos fecit audíre et mutos loqui.

[Ant 2] (rubrica cisterciensis)
Quanto eis præcipiébat, * tanto magis plus prædicábant: et eo ámplius admirabántur, dicéntes: Bene ómnia fecit, et surdos fecit audíre, et mutos loqui.

[Ant 3]
Bene ómnia fecit * et surdos fecit audíre et mutos loqui.