@Tempora/Pasc6-0
(sed rubrica 1960 aut rubrica cisterciensis omittitur)

[Officium]
Feria VI post Octavam Ascensionis

[Officium] (rubrica 196 aut rubrica 1955)
Feria VI infra Hebdomadam post Ascensionem

[Rank]
;;Semiduplex;;2.1;;ex Tempora/Pasc5-4
(sed rubrica tridentina nisi rubrica cisterciensis)
;;Semiduplex;;2;;ex Tempora/Pasc5-4
(sed rubrica 196 aut rubrica 1955)
;;Feria;;1;;vide Tempora/Pasc5-4

[Rule]
ex Tempora/Pasc5-4;
9 Lectiones
Doxology=Asc
Feria Te Deum
No suffragium

[Lectio1]
@Tempora/Pasc6-4r:Lectio1

[Lectio1] (rubrica 1960)
@Tempora/Pasc6-6:LectioJudae1

[Responsory1] (rubrica 1960)
@Tempora/Pasc5-4:Responsory1

[Lectio2]
@Tempora/Pasc6-4r:Lectio2

[Lectio2] (rubrica 1960)
@Tempora/Pasc6-6:LectioJudae2

[Responsory2] (rubrica 1960)
@Tempora/Pasc5-4:Responsory2

[Lectio3]
@Tempora/Pasc6-4r:Lectio3

[Lectio3] (rubrica 1960)
@Tempora/Pasc6-6:LectioJudae3

[Responsory3] (rubrica 1960)
@Tempora/Pasc5-4:Responsory3

[Lectio4_]
De sermóne sancti Augustíni Epíscopi
!Idem Sermone 176 in fine
Salvátor noster, caríssimi, si non in nostra carne diábolum triumphávit, se exércuit, non nobis vicit. Si non in nostro córpore resurréxit, conditióni nostræ resurgéndo nihil cóntulit. Hæc qui dicit, suscéptæ et assúmptæ carnis non intélligit ratiónem, confúndit órdinem, evácuat utilitátem. Si non in nostra carne perégit medicínam, solam ergo ex hómine nascéndi elégit injúriam. Recédat a sénsibus nostris tam periculósa persuásio. De nostro est quod appéndit, de suo est quod donávit. Meum testor esse quod cécidit, ut meum sit quod resurréxit. Meum testor esse quod jácuit intra túmulum, ut meum sit quod ascéndit in cælum.

[Lectio4]
@:Lectio4_
(sed rubrica 1570)
@:Lectio4_:s/$/~/s
(rubrica 1570) @:InIllo

[Lectio5_]
@:InIllo
(rubrica 1570 hæc versus omittitur)
Elaborémus ergo, caríssimi, ut quemádmodum Dóminus in hac die nostro cum córpore ad supérna conscéndit, ita nos post illum quómodo póssumus, spe ascendámus, et corde sequámur. Ipso afféctu páriter et proféctu ascendámus post illum: étiam per vítia ac passiónes nostras. Si útique unusquísque nostrum súbdere eas sibi stúdeat, ac super eas stare consuéscat, ex ipsis sibi gradum cónstruit, quo possit ad superióra conscéndere. Elevábunt nos, si fúerint infra nos.

[Lectio5]
@:InIllo:s/$/~/s
(rubrica 1570 hæc versus omittitur)
@:Lectio5_
(sed rubrica 1570)
@:Lectio5_:s/$/~/s
(rubrica 1570) @:DeVitiis

[Lectio6_]
Non, inquam, ascéndunt vítia post virtútum paréntem, peccáta post justum, nec infirmitátes ac morbi possunt ire post médicum. Igitur, si intráre ipsíus médici regnum vólumus, prius vúlnera nostra curémus. Ordinémus et custodiámus in nobis statum utriúsque substántiæ; ne ánimam, nobiliórem útique hóminis portiónem, tártaro pars devólvat inférior: sed secum pótius cælo sanctificátum corpus acquírat natúra gloriósior: ipso adjuvánte, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.

[Lectio6]
@:DeVitiis:s/$/~/s
(rubrica 1570 hæc versus omittitur)
@:Lectio6_

[Lectio7]
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
!Joannes 15:26-27; 16:1-4
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Cum vénerit Paráclitus, quem ego mittam vobis a Patre, Spíritum veritátis, qui a Patre procédit, ille testimónium perhibébit de me. Et réliqua.
_
Homilía sancti Augustíni Epíscopi
!Tract. 92 in Joann., circa medium
Venit die Pentecóstes Spíritus Sanctus in centum vigínti hómines congregátos, in quibus et Apóstoli omnes erant: qui illo adimpléti, cum linguis ómnium géntium loqueréntur, plures ex his, qui áderant, tanto miráculo stupefácti (quandóquidem vidérunt, loquénte Petro, tam magnum atque divínum testimónium perhibéri de Christo, ut ille, qui occísus ab eis inter mórtuos deputabátur resurrexísse et vívere probarétur) compúncti corde convérsi sunt, et tanti sánguinis, tam ímpie atque immániter fusi, indulgéntiam percepérunt, ipso redémpti sánguine quem fudérunt.

[Lectio8]
Christi enim sanguis sic in remissiónem peccatórum ómnium fusus est, ut ipsum étiam peccátum posset delére, quo fusus est. Hoc ergo íntuens Dóminus dicébat: Odio habuérunt me gratis: cum autem vénerit Paráclitus, ille testimónium perhibébit de me. Tamquam díceret: Odio me habuérunt, et occidérunt vidéntes: sed tale de me Paráclitus testimónium perhibébit, ut eos fáciat in me crédere non vidéntes. Et vos, inquit, testimónium perhibébitis, quia ab inítio mecum estis. Perhibébit Spíritus Sanctus, perhibébitis et vos. Quia enim ab inítio mecum estis, potéstis prædicáre quod nostis: quod ut modo non faciátis, illíus Spíritus plenitúdo nondum adest vobis.

[Lectio9]
Ille ergo testimónium perhibébit de me, et vos testimónium perhibébitis: dabit enim vobis fidúciam testimónium perhibéndi cáritas Dei diffúsa in córdibus vestris per Spíritum Sanctum, qui dábitur vobis. Quæ útique Petro adhuc défuit, quando mulíeris ancíllæ interrogatióne pertérritus, non pótuit verum testimónium perhibére, sed contra suam pollicitatiónem timóre magno compúlsus est ter negáre. Timor autem iste non est in caritáte: sed perfécta cáritas foras mittit timórem. Dénique ante passiónem Dómini, servílis timor ejus interrogátus est a fémina servitútis; post resurrectiónem vero Dómini, liberális ejus amor ab ipso príncipe libertátis: et ídeo ibi turbabátur, hic tranquillabátur; ibi quem diléxerat, negábat; hic quem negáverat, diligébat. Sed adhuc étiam tunc amor ipse infírmus fúerat et angústus, donec eum roboráret et dilatáret Spíritus Sanctus.
&teDeum

[Commemoratio 2]
 

[Commemoratio 3]
 

[DeVitiis]
De vítiis nostris scalam nobis fácimus, si vítia ipsa calcámus. Nam cum bonitátis auctóre non ascéndit malítia, nec cum Fílio Vírginis libído atque luxúria.

[InIllo]
In illo ítaque nostri géneris córpore nos Christi mors vivificávit, nos resurréctio eréxit, nos ascénsio consecrávit. In illo nostræ oríginis córpore cæléstibus regnis arrham nostræ conditiónis impósuit.