[Scriptura]
Dominica I. Octobris

[Ant 1]
Adapériat Dóminus * cor vestrum in lege sua et in præcéptis suis et fáciat pacem Dóminus Deus noster.

[Ant 1] (rubrica cisterciensis)
Adapériat Dóminus * cor vestrum in lege sua et in præcéptis suis et fáciat pacem, concédat vobis salútem, et rédimat vos a malis.

[Lectio1]
Incipit liber primus Machabæórum
!1 Mac 1:1-7
1 Et factum est, postquam percússit Alexánder Philíppi Mácedo, qui primus regnávit in Grǽcia, egréssus de terra Cethim, Daríum regem Persárum et Medórum, 
2 constítuit prǽlia multa et obtínuit ómnium munitiónes et interfécit reges terræ,
3 et pertránsiit usque ad fines terræ et accépit spólia multitúdinis géntium, et síluit terra in conspéctu ejus. 
4 Et congregávit virtútem et exércitum fortem nimis, et exaltátum est et elevátum cor ejus,
5 et obtínuit regiónes géntium et tyránnos, et facti sunt illi in tribútum.
6 Et post hæc décidit in lectum, et cognóvit quia morerétur, 
7 et vocávit púeros suos nóbiles, qui secum erant nutríti a juventúte, et divísit illis regnum suum, cum adhuc víveret.

[Responsory1]
R. Adapériat Dóminus cor vestrum in lege sua et in præcéptis suis et fáciat pacem in diébus vestris:
* Concédat vobis salútem, et rédimat vos a malis.
V. Exáudiat Dóminus oratiónes vestras, et reconciliétur vobis, nec vos déserat in témpore malo.
R. Concédat vobis salútem, et rédimat vos a malis.

[Lectio2]
!1 Mac 1:8-11
8 Et regnávit Alexánder annis duódecim et mórtuus est. 
9 Et obtinuérunt púeri ejus regnum, unusquísque in loco suo,
10 et imposuérunt omnes sibi diadémata post mortem ejus, et fílii eórum post eos annis multis. Et multiplicáta sunt mala in terra.
11 Et éxiit ex eis radix peccátrix, Antíochus illústris, fílius Antíochi regis qui fúerat Romæ obses, et regnávit in anno centésimo trigésimo séptimo regni Græcórum.

[Responsory2]
R. Exáudiat Dóminus oratiónes vestras, et reconciliétur vobis, nec vos déserat in témpore malo,
* Dóminus, Deus noster.
V. Det vobis cor ómnibus, ut colátis eum et faciátis ejus voluntátem.
R. Dóminus, Deus noster.

[Lectio3]
!1 Mac 1:12-16
12 In diébus illis exiérunt ex Israël fílii iníqui et suasérunt multis dicéntes: Eámus et disponámus testaméntum cum géntibus, quæ circa nos sunt, quia, ex quo recéssimus ab eis, invenérunt nos multa mala.
13 Et bonus visus est sermo in óculis eórum.
14 Et destinavérunt áliqui de pópulo, et abiérunt ad regem, et dedit illis potestátem ut fácerent justítiam géntium;
15 et ædificavérunt gymnásium in Jerosólymis secúndum leges natiónum,
16 et fecérunt sibi præpútia et recessérunt a testaménto sancto, et juncti sunt natiónibus, et venúmdati sunt ut fácerent malum.

[Responsory3]
R. Congregáti sunt inimíci nostri, et gloriántur in virtúte sua: cóntere fortitúdinem illórum, Dómine, et dispérge illos: 
* Ut cognóscant quia non est álius qui pugnet pro nobis, nisi tu, Deus noster.
V. Dispérge illos in virtúte tua, et déstrue eos, protéctor noster, Dómine.
R. Ut cognóscant quia non est álius qui pugnet pro nobis, nisi tu, Deus noster.
&Gloria
R. Ut cognóscant quia non est álius qui pugnet pro nobis, nisi tu, Deus noster.

[Lectio4]
Ex libro Officiórum sancti Ambrósii Epíscopi
!Lib. 1, Cap. 40
Fortásse áliquos béllica defíxos glória tenet, ut putent solam esse præliárem fortitúdinem; et ídeo me ad ista deflexísse, quia illa nostris déforet. Quam fortis Jesus Nave, ut uno prǽlio quinque reges captos stérneret cum pópulis suis! Deínde cum advérsum Gabaonítas urgéret prǽlium, et vererétur ne nox impedíret victóriam, magnitúdine mentis et fídei clamávit: Stet sol, et stetit, donec victória consummarétur. Gédeon in trecéntis viris de ingénti pópulo et acérbo hoste revéxit triúmphum. Jónathas adoléscens virtútem magnam fecit in prǽlio.

[Responsory4]
R. Impetum inimicórum ne timuéritis: mémores estóte, quómodo salvi facti sunt patres nostri:
* Et nunc clamémus in cælum et miserébitur nostri Deus noster.
V. Mementóte mirabílium ejus, quæ fecit pharaóni et exercítui ejus in Mari Rubro.
R. Et nunc clamémus in cælum et miserébitur nostri Deus noster.

[Lectio5]
Quid de Machabǽis loquar? Sed prius de pópulo dicam patrum; qui cum essent paráti ad repugnándum pro templo Dei et pro legítimis suis, dolo hóstium die lacessíti sábbati, maluérunt vulnéribus offérre nuda córpora, quam repugnáre, ne violárent sábbatum. Itaque omnes læti se obtulérunt morti. Sed Machabǽi considerántes quod hoc exémplo gens omnis posset períre, sábbato étiam, cum ipsi in bellum provocaréntur, ulti sunt innocéntium necem fratrum suórum. Unde póstea stimulátus rex Antíochus, cum bellum accénderet per duces suos Lýsiam, Nicánorem, Górgiam, ita cum Orientálibus suis et Assýriis attrítus est cópiis, ut quadragínta et octo míllia in médio campi a tribus míllibus prosterneréntur.

[Responsory5]
R. Congregátæ sunt gentes in multitúdine, ut dímicent contra nos, et ignorámus quid ágere debeámus: 
* Dómine Deus, ad te sunt óculi nostri, ne pereámus.
V. Tu scis quæ cógitant in nos: quómodo potérimus subsístere ante fáciem illórum, nisi tu ádjuves nos?
R. Dómine Deus, ad te sunt óculi nostri, ne pereámus.

[Lectio6]
Virtútem ducis Judæ Machabǽi de uno ejus mílite consideráte. Namque Eleázarus, cum supereminéntem céteris elephántem loríca vestítum régia advérteret, arbitrátus quod in eo esset rex, cursu cóncito in médium legiónis se prorúpit: et, abjécto clýpeo, utráque manu interficiébat, donec perveníret ad béstiam, atque intrávit sub eam, et subjécto gládio interémit eam. Itaque cadens béstia oppréssit Eleázarum, atque ita mórtuus est. Quanta ígitur virtus ánimi! primo, ut mortem non timéret; deínde, ut circumfúsus legiónibus inimicórum, in confértos raperétur hostes, médium penetráret agmen, et contémpta morte ferócior, abjécto clýpeo, utráque manu vulnerátæ molem béstiæ subíret ac sustinéret: post infra ipsam succéderet, quo plenióri feríret ictu; cujus ruína inclúsus magis quam oppréssus, suo est sepúltus triúmpho.

[Responsory6]
R. Tua est poténtia, tuum regnum, Dómine: tu es super omnes gentes:
* Da pacem, Dómine, in diébus nostris.
V. Creátor ómnium, Deus, terríbilis et fortis, justus et miséricors.
R. Da pacem, Dómine, in diébus nostris.
&Gloria
R. Da pacem, Dómine, in diébus nostris.

[Responsory7]
R. Refúlsit sol in clípeos áureos, et resplenduérunt montes ab eis: 
* Et fortitúdo géntium dissipáta est.
V. Erat enim exércitus magnus valde et fortis: et appropiávit Judas et exércitus ejus in prǽlio.
R. Et fortitúdo géntium dissipáta est.

[Responsory8]
@Tempora/Pent01-0:Responsory8