@Sancti/01-15cc

[Ant Vespera]
@:Ant Laudes

[Hymnus Vespera]
Qui te, posthábitis ómnibus, ámbiunt,
Horum præsídium, dux, Deus, et decus,
Quas Mauri méritis, munéribus tuis,
Laudes pángimus, áccipe.
_
Hic gentilítiis major honóribus,
Spretis lætus adit claustra palátiis,
Calcat delícias, prædia, púrpuram,
Ut Christi súbeat jugum.
_
Sancti propósitam Patris imá-ginem
Gestis compáribus sédulus éxprimit;
Spectándis púeri lucet in áctibus
Vitæ norma monásticæ.
_
Se sacco rígidus cónterit áspero,
Frenat perpétui lege siléntii;
Noctes in précibus pérvigil éxigit,
Jejúnus sólidos dies.
_
Dum jussis pátriis éxcitus ádvolat,
Sicco calcat aquas impávidus pede,
Edúcit Plácidum gúrgite sóspitem,
Et Petro símilis redit.
_
Laudum jugis honor sit tibi Trínitas,
Quæ vultus sátias lúmine Cælites:
Da sanctæ fámulis trámite Régulæ,
Mauri præmia cónsequi.
Amen.

[Ant 1]
O beátum virum, qui, spreto sæculo, jugum sanctæ Régulæ a téneris annis amánter portávit; et factus obédiens usque ad mortem, semetípsum abnegávit, ut Christo totus adhæréret, allelúja.

[Oratio]
Deus, qui beátum Maurum ad imitándum obediéntiæ exémplum, sicco pede super aquas ambuláre fecísti: concéde; ut et virtútum ipsíus implére documénta, et præmiórum obtinére consórtia mereámur.
$Per Dominum

[Hymnus Matutinum]
Puéllus Plácidus, quem pater óbtulil,
Illibáta Deo sístitur hóstia,
Et tirocínii jam decus ínclytum
Exémplar datur æmulis.
_
Abbáti dócilis, fíctile vásculum
Immíttens in aquas, párvulus ámphoram
Incáutus séquitur, lítora déserit,
Demérsus fere flúctibus.
_
Quo sic, Maure, lacus dum teris æquora,
Gressus accéleras? O vir obédiens,
Insuétum per iter vox te pii patris
Ad magnália dírigit.
_
Raptum restítuit mox Plácidum lacus:
Sed cujus méritis? Maurus an ábstulit
Nursinúsve pater gúrgitis sinu?
Solvit quæsíta párvulus.
_
Præsta, summa Trias, per Plácidi preces,
Angústo mónachi trámite Régulæ
Cælórum próperent átria cónsequi,
Immíxti Supérum choris.
Amen.

[Lectio1]
@CommuneM/C4:Lectio1 in 2 loco

[Lectio2]
@CommuneM/C4:Lectio2 in 2 loco

[Lectio3]
@CommuneM/C4:Lectio3 in 2 loco

[Lectio4]
@CommuneM/C4:Lectio4 in 2 loco

[Lectio5]
De libro secúndo Dialogórum sancti Gregórii Papæ
!Cap. 3
Cum sanctus vir Benedíctus diu in eádem solitúdine virtútibus signísque succrésceret, multi ab eo in eódem loco ad omnipoténtis Dei sunt servítium congregáti: ita ut illic duódecim monastéria, cum omnipoténtis Jesu Christi Dómini opitulatióne, constrúeret in quibus, statútis pátribus, duodénos mónachos deputávit, paucos vero secum retínuit, quos adhuc in sua præséntia áptius erudíri judicávit. Cœpére étiam tunc ad eum Románæ urbis nóbiles et religiósi concúrrere, suósque ei fílios omnipoténti Deo nutriéndos dare. Tunc quoque bonæ spei suas sóboles, Eutýchius Maurum, Tertúllus vero patrícius Plácidum trádidit: e quibus Maurus júnior, cum bonis polléret móribus, magístri adjútor cœpit exsístere: Plácidus vero puerílis adhuc índolis gerébat annos.

[Responsory5]
R. Maurus † a téneris annis sancto Benedícto in disciplínam ab Eutýchio patre in Subláco tráditus, magístri sui virtútes imitándo expréssit:
* Et símilis ejus efféctus est.
V. Inspéxit, et fecit secúndum exémplar, quod. ipsi in monte monstrátum est.
R. Et símilis ejus efféctus est.

[Lectio6]
!Cap. 6
Alio témpore Gothus quidam pauper spíritu ad siónem venit, quem Dei vir Benedíctus libentíssime suscépit. Quadam vero die ei dari ferraméntum jussit, quod ad falcis similitúdinem falcástrum vocátur, ut de loco quodam vepres abscínderet, quátenus illic hortus fíeri debéret. Locus autem ipse, quem mundándum Gothus susceperat, super ipsam laci ripam jacébat. Cumque Gothus idem densitátem véprium totíus virtútis annísu succíderet, ferrum de manúbrio prosíliens in lacum cécidit, ubi scílicet tanta erat aquárum profúnditas, ut spes requiréndi ferraménti nulla jam esset. Itaque ferro pérdito, tremebúndus ad Maurum mónachum cucurrit Gothus, damnum quod fécerat nuntiavit, et reátus sui egit pæniténtiam. Quod Maurus quoque mónachus mox Benedícto fámulo Dei curávit indicáre. Vir ígitur Dómini Benedíctus hæc áudiens accéssit ad lacum tulit de manu Gothi manúbrium, et misit in lacum: et mox ferrum de profúndo rédiit, atque in manúbrium intrávit. Qui statim ferraméntum Gotho réddidit, dicens: Ecce, labóra, et noli contristári.

[Responsory6]
R. Beátum Maurum † sanctus Benedíctus præ ómnibus semper árctius diléxit, atque ita in omnipoténtis Dei servítio informávit,
* Ut némini post eum in cœnobiáli observatióne fúerit secúndus.
V. O digníssimun Patris Benedícti discípulum, quem ipse sui spíritus herédem relíquit.
R. Ut némini post eum in cœnobiáli observatióne fúerit secúndus.

[Lectio7]
!Cap. 7
Quuadam vero die dum idemm venerábilis Benedíctus im cella consisteret, prædíctus Plácidus puer, sancti viri mónáchus, ad hauriéndam de lacu aquam egréssus est: qui vas quod tenébat, in aquam incáute submíttens, ipse quoque cadéndo secútus est. Quem mox unda rápuit, et pene ad uníus sagíttæ cursum eum a terra intrórsus traxit.Vir autem Dei intra cellam pósitus hoc prótinus agnóvit et Maurum festíne vocávit dicens: Frater Maure, curre, quia puer ille, qui ad hauriéndam aquam perréxerat, in lacum cécidit jamque eum lóngius unda trahit.

[Responsory7]
R. Maurus † adhuc júnior cum bonis polléret móribus, factus monachórum spéculum,
* Magístri ac Patris sui venerábilis clarus adjútor cœpit exsístere.
V. Infra annos adolescéntiæ, monásticæ religiónis assecútus est perfectiónem.
R. Magístri ac Patris sui venerábilis clarus adjútor cœpit exsístere.

[Lectio8]
Res mira, et post Petrum Apóstolum inusitáta! Benedictióne étenim postuláta atque percépta, ad Patris sui impérium cóncitus perréxit Maurus: atque usque ad eum locum, quo ab unda deducebátur puer, per terram se ire exístimans, super aquam cucúrrit, eúmque per capíllos tenens cursu rápido rédiit. Qui mox ut terram tétigit, ad se revérsus, post tergum respéxit, et quia super aquas cucurrísset agnóvit, et quod præsúmere non potuísset ut fíeret, mirátus extrémuit factum. Revérsus ítaque ad Patrem, rem gestam ré-tulit. Vir autem venerabilis Be-nedíctus hoc non suis méritis, sed illíus obediéntiæ deputáre cœpit. At Maurus contra pro solo ejus império factum dicébat: seque cónscium in illa virtúte non esse,quam nésciens fecísset. Sed in hac mútuæ humilitátis amíca contentióne accéssit árbiter puer, qui eréptus est, nam dicébat: Ego, cum ex aqua tráherer, super caput meum Abbátis melótem vidébam, atque ipsum me ex aquis edúcere considerábam. Hæc sanctus Gregórius Papa. Vetus deínde tradítio mémorat. Maurum mónachum ab eódem sanctíssimo Patre in Gálliam diréctum fuísse. Ibíque fundávit, ut éadem tradítio habet, célebre monastérium Glannafoliénse, quod cum diu rexísset, sanctitáte ac miráculis clarus, in senectúte bona migrávit ad Dóminum.

[Responsory8]
R. Prolápso † in lacum Plácido, Maurus ádvolans, spíritu Dei ferebátur super aquas,
* Dum Patri suo in audítu auris obedíret.
V. Aquæ multæ non potuérunt exstínguere caritátem ejus, neque flúmina eam obrúere.
R. Dum Patri suo in audítu auris obedíret.

[Lectio9]
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthæum
!Matt 14:28-33
In illo témpore: Respóndens Petrus dixit: Dómine, si tu es, jube me ad te veníre super aquas. At ipse ait: Veni. Et réliqua.
_
Homilía sancti Hierónymi Presbyteri
!Lib. 2 Comment. In Matth. cap. 14 v. 28-33
In ómnibus locis ardentíssimæ fídei invenítur Petrus. Interrogátis discípulis, quem hómines dícerent Jesum, Dei Fílium confitétur. Voléntem ad passiónem pérgere próhibet; et licet erret in sensu, tamen non errat in afféctu; nolens eum mori, quem Fílium Dei fúerat paulo ante conféssus. In montem cum Salvatóre inter primos primus ascéndit; et in passióne solus séquitur. Peccátum negatiónis, quod ex repentíno timóre descénderat, amáris statim ábluit lácrimis. Post passiónem cum essent in lacu Genésareth et piscaréntur, et Dóminus staret in lítore, áliis paulátim navigántibus, ille non pátitur moras; sed accínctus epéndyte suo statim præcipitátur in fluctus.

[Lectio10]
Eódem ígitur fídei ardóre, quo semper, nunc quoque, céteris tacéntibus, credit se posse fácere per voluntátem Magístri, quod ille póterat per natúram. Jube me veníre ad te super aquas. Tu præcipe, et íllico solidabúntur undæ leve fiet corpus, quod per se grave est. Et descéndens Petrus de navícula, ambulábat super aquam, ut veníret ad Jesum. Qui putant, Dómini corpus ídeo non esse verum, quia super molles aquas molle et aéreum incésserit, respóndeant, quómodo ambuláverit Petrus, quem útique verum hóminem non negábunt.

[Lectio11]
Videns vero ventum válidum, tímuit; et cum mergi, clamávit dicens: Dómime, salvum me fac. Ardébat ánimi fides, sed humána fragílitas in profúndum trahébat. Páululum ergo relínquitur tentatióni, ut augeátur fides, et intélligat se non facilitáte postulatiónis, sed poténtia Dómini conservátum. Et contínuo Jesus exténdens manum, apprehéndit eum, et ait illi: Módicæ fídei, quare dubitásti? Si Apóstolo Petro, de cujus fide et ardóre mentis supra díximus, qui confidénter rogáverat Salvatórem, dicens: Dómine, si tu es, jube me veníre ad te super aquas; quia paululum tímuit, dícitur: Módicæ fidei, quare dubitásti? quid nobis dicéndum est, qui hujus módicæ fídei ne mínimam quidem habémus portiúnculam?

[Lectio12]
Qui autem in navícula erant, venérunt et adoravérunt eum, dicéntes: Vere Fílius Dei es. Ad unum signum, tranquillitáte maris réddita, quæ post nímias procéllas, intérdum et casu fíeri solet, nautæ atque rectóres vere Fílium Dei confiténtur: et Aríus in Ecclésia prædicat creatúram?

[Evangelium]
Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthæum
!Matt 14:28-33
In illo témpore Respóndens Petrus dixit: Dómine, si tu es, jube me ad te veníre super aquas. At ipse ait: Veni. Et descéndens Petrus de navícula, ambulábat super aquam, ut veníret ad Jesum. Videns vero ventum válidum, tímuit: et cum coepísset mergi, clamávit dicens: Dómine, salvum me fac. Et contínuo Jesus exténdens manum, apprehéndit eum, et ait illi: Módicæ fidei, quare dubitásti? Et cum ascendíssent in navículam, cessávit ventus. Qui autem in navícula erant, venérunt, et adoravérunt eum, dicéntes Vere Fílius Dei es.

[Ant Laudes]
Beátus Maurus, * patrício génere illústris, a púero majóres divítias æstimávit thesáuris mundi, impropérium Christi Dómini.
Obediéntiæ pennis * elátus super aquas gráditur, nec flúctibus mergi pótuit, qui spíritu Dei ferebátur.
Beátus Maurus, * a téneris annis sancti Benedícti discípulus, abundántius æmulátor éxstitit paternárum virtútum.
Ex domo * oratiónis transívit in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei, cujus nímio amóre flagrábat.
Eléctus est * a Dómino, ut esset monachórum exémplar, et præcipuus sanctæ Régulæ miníster.

[Capitulum Laudes]
!Isa 43:1-3
v. Noli timére, quia redémi te, et vocávi te nómine tuo: meus es tu. † Cum transíeris per aquas, tecum ero; * quia ego Dóminus Deus tuus, Sanctus Israël, Salvátor tuus.
$Deo gratias

[Ant 2]
@:Ant 1

[Capitulum Sexta]
!Prov. 4:3-4
v. Et ego fílius fui patris mei: † et docébat me, atque dicébat: Suscípiat verba mea cor tuum, * custódi præcépta mea, et vives.
$Deo gratias

[Capitulum Nona]
!Heb 11:9-10
v. Fide demoratus est in terra repromissiónis, tamquam in aliéna, † in cásulis habitándo cum coherédibus repromissiónis ejúsdem. * Exspectábat enim fundaménta habéntem civitá tem: cujus ártifex et cónditor Deus.
$Deo gratias

[Ant 3]
Hódie * sanctus Maurus super cilícium stratus coram altári felíciter occúbuit. Hódie primogénitus beáti Benedícti discípulus per ducátum sanctæ Régulæ secúrus ascéndens, choris comitátus angélicis, pervénit ad Christum. Hódie vir obédiens loquens victórias a Dómino coronári méruit, allelúja.