[Rank]
De VII die infra Octavam Concept. Immac. Beatæ Mariæ Virginis;;Semiduplex;;2.19;;vide Sancti/12-08

[Rule]
vide Sancti/12-08;
9 lectiones;
Doxology=Nat
No secunda Vespera
(rubrica cisterciensis) Psalmi Feria
(feria 4) no93

[Lectio1] (feria 4)
@Commune/C11

[Lectio2] (feria 4)
@Commune/C11

[Lectio3] (feria 4)
@Commune/C11

[Lectio4]
Ex Bulla dogmatica Pii Papæ IX
_
Omnes norunt quanto studio hæc de immaculáta Deiparæ Vírginis Conceptióne doctrina a spectatíssimis religiosis familiis et celebrióribus theologicis academíis, ac præstantíssimis divinárum rerum sciéntia doctóribus fúerit trádita, asserta ac propugnata. Omnes páriter norunt quantopere solliciti fúerint Sacrórum antistites vel in ipsis ecclesiásticis convéntibus palam publiceque profiteri, sanctíssimam Dei Genitricem Vírginem Mariam, ob prævisa Christi Dómini Redemptoris merita, numquam originali labe, et idcirco sublimiori modo redemptam. Quibus illud profecto gravíssimum et omnino maximum accedit, ipsam quoque Tridentinam synodum, cum dogmaticum de peccáto originali ederet decretum, quo juxta sacrárum Scripturárum sanctorúmque Patrum ac probatissimórum conciliórum testimónia státuit ac definívit: Omnes hómines nasci originali culpa infectos; tamen solemniter declarasse: Non esse suæ intentiónis, in decreto ipso tantáque definitiónis amplitúdine comprehéndere beátam et immaculátam Vírginem Dei Genitricem Mariam. Hac enim declaratióne Tridentini Patres, ipsam beatíssimam Vírginem ab originali labe solutam, pro rerum temporúmque adjunctis, satis innuérunt, atque adeo perspicue significarunt, nihil ex divinis litteris, nihil ex traditióne, Patrumque auctoritate rite afferri posse, quod tantæ Vírginis prærogativæ quovis modo refragétur.

[Lectio5]
Et re quidem vera hanc de immaculáta beatíssimæ Vírginis Conceptióne doctrinam quotídie magis gravíssimo Ecclésiæ sensu, magisterio, studio, sciéntia ac sapiéntia tam splendide explicatam, declaratam, confírmatam, et apud omnes catholici orbis pópulos ac natiónes mirándum in modum propagatam, in ipsa Ecclésia semper exstitisse véluti a majóribus acceptam, ac revelátæ doctrinæ charactére insígnitam, illustria venerandæ antiquitátis Ecclésiæ orientalis et occidentalis monuménta validíssime testántur. Equidem Patres Ecclésiæque scriptores, cæléstibus edocti eloquiis, nihil antiquius habuere, quam in libris ad explicandas Scripturas, vindicánda dógmata, erudiendosque fidéles elucubratis, summam Vírginis sanctitátem, dignitátem, atque ab omni peccáti labe integritátem, ejusque præcláram de teterrimo humani generis hoste victoriam, multis mirisque modis certatim prædicáre atque efferre.

[Lectio6]
Quapropter enarrántes verba, quibus Deus præparáta renovandis mortálibus suæ pietátis remedia inter ipsa mundi primordia prænuntians; et deceptoris serpentis rétudit audaciam et nostri generis spem mirifice eréxit, inquiens, Inimicítias ponam inter te et mulierem, et semen tuum et semen illíus; docuére, divino hoc oraculo clare aperteque demonstrátum fuísse misericordem humani generis Redemptórem, scilicet unigénitum Dei Fílium Christum Jesum, ac designatam beatíssimam ejus Matrem Vírginem Mariam, ac simul ipsíssimas utriusque contra diabolum inimicítias insígniter expressas. Quocirca sicut Christus Dei hominúmque mediator, humana assumpta natúra, delens quod advérsus nos erat chirógraphum decreti, illud cruci triumphator affixit; sic sanctíssima Virgo, arctíssimo et indissolubili vinculo cum eo conjuncta, una cum illo et per illum, sempiternas contra venenósum serpéntem inimicítias exercens ac de ipso pleníssime triumphans, illíus caput immaculáto pede contrívit.

[Lectio7]
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
!Luc 1:26-28
In illo témpore: Missus est Angelus Gabriel a Deo in civitátem Galilææ, cui nomen Nazareth, ad Vírginem desponsatam viro, cui nomen erat Joseph, de domo David, et nomen Vírginis Maria. Et réliqua.
_
Homilía sancti Sophrónii Epíscopi.
!Homilia in Deiparæ Annunt.
Vere benedicta tu in muliéribus, quóniam Hevæ maledictiónem in benedictiónem commutásti; quóniam Adam, qui prius jacebat exsecratióne perculsus, ut per te benedicerétur effecísti. Vere benedicta tu in muliéribus, quóniam benedíctio Patris per te affulsit homínibus, eosque a veteri maledicto liberávit. Vere benedicta tu in muliéribus, quia per te progenitores tui salútem invéniunt; tu síquidem genitúra es Servatórem, qui divinam ipsis salútem comparabit. Vere benedicta tu in muliéribus, quóniam sine semine eum protulísti fructum, qui benedictiónem terrárum orbi elargítur, ipsumque a maledictióne spinas germinante rédimit. Vere benedicta tu in muliéribus, quia mulier naturali conditióne cum sis, Dei tamen Génetrix reipsa fies. Etenim si, qui ex te nascitúrus est, secúndum veritátem Deus est incarnatus, ipsa jure meritoque diceris Deipara, quippe quæ Deum veríssime paris.

[Lectio8]
Ne timeas Maria, invenísti enim apud Deum grátiam perire nesciam; invenísti apud Deum grátiam præ quálibet exímiam; invenísti apud Deum grátiam ómnibus votis expeténdam; invenísti apud Deum grátiam ómnium gratiárum splendidíssimam; invenísti apud Deum grátiam numquam elanguéntem; invenísti apud Deum grátiam, quæ te salvam præstet; invenísti apud Deum grátiam, quæ nullo ímpetu quatiátur; invenísti apud Deum grátiam plene invictam; invenísti apud Deum grátiam perenniter duratúram. Et alii quidem iíque plures, ante te exímia sanctitáte floruérunt. Sed nemini, quemádmodum tibi, plena grátia impertita est: nemo sicut tu, ad tantum magnificéntiæ est evectus; nemo sicut tu, purificante grátia præoccupátus est; nemo sicut tu, cælésti lúmine refulsit; nemo sicut tu, præ omni celsitúdine exaltátus est.

[Lectio9]
Et mérito quidem; nemo enim sicut tu, ad Deum tam prope accessit; nemo sicut tu, Dei donis ditátus est; nemo sicut tu, Dei gratiæ particeps fuit. Omnia vincis, quæcúmque inter hómines emineant; ómnia superas múnera, quæ effusa a Dei largitate in quóslibet dimanáverint. Plus enim ómnibus inhabitántis Dei possessióne ditescis. Nemo sic in se Deum complecti pótuit; nemo pótuit sic frui Dei præséntia; nemo dignus est habitus, qui sic per Deum illuminarétur: ac proptérea non modo Deum ómnium Conditórem ac Dóminum in te excepísti, sed eum habes ex te ineffabíliter incarnátum, atque in útero tuo gestátum, et post hæc génitum, et universos hómines a paterna condemnatióne rediméntem, ac salútem, quæ nullum finem habitúra sit, ipsis elargiéntem. Et proptérea tibi clamávi, atque íterum veheménter clamábo: Ave grátia plena; Dóminus tecum: benedicta tu in muliéribus.
&teDeum