[Officium] S. Joannis Cantii Confessoris [Rank] ;;Duplex;;3;;vide C5 [Rule] vide C5; 9 lectiones [Hymnus Vespera] v. Gentis Polónæ glória, Cleríque splendor nóbilis, Decus Lycǽi, et pátriæ Pater, Joánnes ínclite. _ Legem supérni Núminis Doces magíster, et facis. Nil scire prodest: sédulo Legem nitámur éxsequi. _ Apostolórum límina Pedes viátor vísitas; Ad pátriam, ad quam téndimus, Gressus viámque dírige. _ Urbem petis Jerúsalem: Signáta sacra Sánguine Christi colis vestígia Rigásque fusis flétibus. _ Acérba Christi vúlnera, Hæréte nostris córdibus, Ut cogitémus cónsequi Redemptiónis prétium. _ Te prona mundi máchina, Clemens, adoret, Trínitas, Et nos novi per grátiam Novum canámus cánticum. Amen. [Oratio] Da, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, sancti Joánnis Confessóris exémplo in sciéntia Sanctórum proficiéntes, atque áliis misericórdiam exhibéntes; ejus méritis, indulgéntiam apud te consequámur. $Per Dominum [Hymnus Matutinum] v. Corpus domas jejúniis, Cædis cruénto vérbere, Ut castra pœniténtium Miles sequáris ínnocens. _ Sequámur et nos sédulo Gressus paréntis óptimi, Sequámur, ut licéntiam Carnis refrénet spíritus. _ Rigénte bruma, próvidum Præbes amíctum páuperi, Sitim famémque egéntium Esca potúque súblevas. _ O qui negásti némini Opem rogánti, pátrium Regnum tuére, póstulant Cives Polóni et éxteri. _ Sit laus Patri, sit Fílio, Tibíque, Sancte Spíritus; Preces Joánnis ímpetrent Beáta nobis gáudia. Amen. [Lectio4] Joánnes, in oppido Kenty Cracoviénsis diœcesis, a quo Cantii cognomen duxit, Stanislao et Anna piis et honestis paréntibus natus, morum suavitáte, innocéntia, gravitáte, ab ipsa infántia spem fecit maximæ virtútis. In universitáte Cracoviénsi philosophíæ ac theologíæ primum auditor, tum, per omnes academíæ gradus ascendendo, professor ac doctor, sacra, quam annis multis trádidit, doctrina mentes audiéntium non illustrábat modo, sed et ad omnem pietátem inflammabat, simul docens scilicet et fáciens. Sacerdos factus, nihil de litterárum studio remíttens, studium auxit christianæ perfectiónis. Utque passim offéndi Deum maxime dolebat, sic eum sibi et pópulo placare, oblato quotídie non sine multis lácrimis incruento sacrifício, satagebat. Ilkusiensem parochiam annis aliquot egregie administrávit; sed animárum periculo commótus, póstea dimísit, ac, postulante academía, ad prístinum docéndi offícium rediit. [Lectio5] Quotidie témporis ab studio supérerat, partim salúti proximórum sacris præsertim conciónibus curandæ, partim oratióni dabat, in qua cæléstibus quandoque visiónibus et colloquiis dignátus fertur. Christi vero passióne sic afficiebátur, ut in ea contemplanda totas intérdum noctes dúceret insomnes, ejusque causa mélius recolendæ Jerosolymam peregrinátus sit; ubi, et martyrii desidério flagrans, Turcis ipsis Christum crucifixum prædicáre non dubitávit. Quater étiam ad Apostolórum limina, pedes atque viaria onustus sárcina, Romam venit, tum ut Sedem apostolicam, cui maxime addictus fuit, honoraret, tum ut sui (sic enim ajebat) purgatorii pœnas expósita illic quotídie peccatórum venia redímeret. Quo in itinere a latrónibus olim spoliátus et num quid haberet præterea interrogátus, cum negasset, aureos deínde aliquot suo insutos pallio recordatus, fugiéntibus hos étiam clamans óbtulit latrónibus; qui, viri sancti candórem simul et largitátem admirati, étiam ablatos ultro reddidére. Alienæ famæ ne quis detraheret, descriptis, beáti Augustíni exemplo, in pariete versiculis, se atque alios perpetuo vóluit admónitos. Famélicos de suo étiam obsonio satiábat; nudos autem non emptis modo sed detractis quoque sibi vestibus et calceis operiebat, demisso ipse interim usque ad terram pallio, ne domum núdipes redire viderétur. [Lectio6] Brevis illi somnus, atque humi; vestis, quæ nuditátem, cibus, qui mortem dumtaxat, arcéret. Virginalem pudicítiam, velut lílium inter spinas, áspero cilício, flagellis atque jejuniis custodívit. Quin et per annos ante óbitum trigínta circiter et quinque, ab esu carnium perpetuo abstinuit. Tandem diérum juxta ac meritórum plenus, cum vicinæ, quam præsensit, morti se diu diligenterque præparasset, ne qua re ámplius tenerétur, si quid domi supérerat, id omnino paupéribus distríbuit. Tum Ecclésiæ sacramentis rite munítus, dissolvi jam cupiens et esse cum Christo, pridie Nativitátis ejus, in cælum evolávit, miraculis ante et post mortem clarus. Mortuus ad próximam academíæ ecclésiam sanctæ Annæ delátus est, ibique honorifice sepúltus. Auctáque in dies pópuli veneratióne ac frequéntia, inter primarios Poloniæ ac Lithuaniæ patronos religiosíssime cólitur. Novisque coruscans miraculis, a Cleménte décimo tertio Pontifice máximo, décimo septimo Kalendas Augusti, anno millesimo septingentésimo sexagesimo septimo, solemni ritu, Sanctórum fastis adscriptus est. [Lectio94] Joánnes, in óppido Kenty Cracoviénsis diœcésis, a quo Cántii cognómen duxit, Stanisláo et Anna piis et honéstis paréntibus natus, morum suavitáte et innocéntia, ab ipsa infántia spem fecit máximæ virtútis. Sacérdos factus, stúdium auxit christiánæ perfectiónis. Ilkusiénsem paróchiam annis áliquot egrégie administrávit. Quidquid témporis a stúdio supérerat, partim salúti proximórum sacris præsértim conciónibus curándæ, partim oratióni dabat. Quater ad Apostolórum límina, pedes et viária onústus sárcina, venit, tum ut Sedem apostólicam honoráret, tum, ut sui (sic enim ajébat) purgatórii pœnas expósita illic cotídie peccatórum vénia redímeret. Virginálem pudicítiam vigilantíssime custodívit, et ante óbitum per annos trigínta círciter et quinque ab esu cárnium abstínuit. Prídie Nativitátis Christi volávit in cælum. A Cleménte Papa décimo tértio fastis Sanctórum adscríptus, inter primários Polóniæ ac Lithuániæ patrónos cólitur. &teDeum [Hymnus Laudes] v. Te deprecánte, córporum Lues recédit, ímprobi Morbi fugántur, prístina Rédeunt salútis múnera. _ Phthisi febríque et úlcere Diram redáctos ad necem, Sacrátas morti víctimas, Ejus rapis e fáucibus. _ Te deprecánte, túmido Merces abáctæ flúmine, Tractæ Dei poténtia, Sursum fluunt retrógradæ. _ Cum tanta possis, sédibus Cæli locátus, póscimus: Respónde votis súpplicum, Et invocátus súbveni. _ O una semper Trínitas, O trina semper Únitas: Da, supplicánte Cántio, Ætérna nobis prǽmia. Amen.