[Officium]
S. Bartholomæi Apostoli

[Rank]
;;Duplex II classis;;5.5;;ex C1
(sed rubrica 196)
;;Duplex II classis;;5;;ex C1
(sed rubrica cisterciensis)
;;Duplex II classis;;4;;ex C1

[Rule]
ex C1;
9 lectiones
Psalmi Dominica
Antiphonas horas

[Oratio]
Omnípotens sempitérne Deus, qui hujus diéi venerándam sanctámque lætítiam in beáti Apóstoli tui Bartholomǽi festivitáte tribuísti: da Ecclésiæ tuæ, quǽsumus; et amáre quod crédidit, et prædicáre quod dócuit.
$Per Dominum

[Lectio4]
Bartholomǽus Apóstolus, Galilǽus, cum in Indiam citeriórem, quæ ei in orbis terrárum sortitióne ad prædicándum Jesu Christi Evangélium obvénerat, progréssus esset, advéntum Dómini Jesu juxta sancti Matthǽi Evangélium illis géntibus prædicávit. Sed, cum in ea província plúrimos ad Jesum Christum convertísset, multos labóres calamitatésque perpéssus, venit in majórem Arméniam.

[Lectio5]
Ibi Polýmium regem et cónjugem ejus ac prætérea duódecim civitátes ad christiánam fidem perdúxit. Quæ res in eum magnam invídiam concitávit illíus gentis sacerdótum. Nam usque ádeo Astýagem, Polýmii regis fratrem, in Apóstolum incendérunt, ut is vivo Bartholomǽo pellem crudéliter détrahi jússerit ac caput abscíndi; quo in martýrio ánimam Deo réddidit.

[Lectio6_]
Ejus corpus Albáni, quæ est urbs majóris Arméniæ, ubi is passus fúerat, sepúltus est. Quod póstea ad Líparam ínsulam delátum, inde Benevéntum translátum est. Postrémo Romam ab Ottóne tértio imperatóre portátum, in Tíberis ínsula, in ecclésia ejus nómine Deo dicáta, collocátum fuit.

[Lectio6_T]
Agitur autem Romæ dies festus octavo Kalendas Septembris, et per octo consequentes dies illa basilica magna populi frequentia celebratur.

[Lectio6]
@:Lectio6_

[Lectio6] (rubrica tridentina)
@:Lectio6_:s/$/~/
@:Lectio6_T

[Lectio7]
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
!Luc 6:12-19
In illo témpore: Exiit Jesus in montem oráre et erat pernóctans in oratióne Dei. Et, cum dies factus esset, vocávit discípulos suos. Et réliqua.
_
Homilía sancti Ambrósii Epíscopi
!Lib. 5 Comment. in Luc. cap. 6, post initium
Omnes magni, omnes sublímes montem ascéndunt. Non enim cuicúmque prophéta dicit: Ascénde in montem excélsum, qui evangelízas Sion: exálta in virtúte vocem tuam, qui evangelízas Jerúsalem. Non vestígiis corporálibus, sed factis sublimióribus in hunc montem ascénde, et séquere Christum, ut ipse esse mons possis: Montes enim in circúitu ejus. Quare in Evangélio invénies solos cum Dómino montem ascendísse discípulos. Orat ergo Dóminus, non ut pro se óbsecret, sed ut pro me ímpetret. Nam, etsi ómnia posúerit Pater in potestáte Fílii; Fílius tamen, ut hóminis formam impléret, obsecrándum Patrem putat esse pro nobis, quia advocátus est noster.

[Lectio8]
Et erat, inquit, pernóctans in oratióne Dei. Spécies tibi, Christiáne, datur, forma præscríbitur, quam débeas æmulári. Quid enim te pro salúte tua fácere opórtet, quando pro te Christus in oratióne pernóctat? Quid te fácere cónvenit, cum vis áliquod pietátis offícium adoríri, quando Christus, missúrus Apóstolos, orávit prius, et solus orávit? Nec usquam álibi, si non fallor, orásse cum Apóstolis reperítur; ubíque solus óbsecrat. Dei enim consílium humána vota non cápiunt, nec quisquam interiórum potest esse párticeps Christi.

[Lectio9]
Vocávit, inquit, discípulos suos, et elégit duódecim ex ipsis; quos ad propagándum auxílium salútis humánæ per terrárum orbem satóres fídei destináret. Simul advérte cæléste consílium: non sapiéntes áliquos, non dívites, non nóbiles, sed piscatóres et publicános, quos dirígeret, elégit; ne traduxísse prudéntia, ne redemísse divítiis, ne poténtiæ nobilitatísque auctoritáte traxísse áliquos ad suam grátiam viderétur; ut veritátis rátio, non disputatiónis grátia prævaléret.
&teDeum