[Officium]
S. Philippi Benitii Confessoris

[Rank]
;;Duplex;;3;;vide C5-1

[Rule]
vide C5-1;mtv
9 lectiones

[Oratio]
Deus, qui per beátum Philíppum Confessórem tuum, exímium nobis humilitátis exémplum tribuísti: da fámulis tuis próspera mundi ex ejus imitatióne despícere, et cæléstia semper inquírere.
$Per Dominum

[Lectio4]
Philippus ex nobili Benitiorum familia Florentiæ natus, futuræ sanctitatis jam inde ab incunabulis indicium præbuit. Vix enim quintum ætatis mensem ingressus linguam in voces mirifice solvit, hortatusque fuit matrem, ut Deiparæ Servis eleemosynam impertiret. Adolescens, dum Parisiis litterarum studia cum pietatis ardore conjungeret, plurimos ad cælestis patriæ desiderium inflammavit. Reversus in patriam, et singulari visione a beatissima Virgine in Servorum suorum familiam nuper institutam vocatus, in Senarii montis antrum concessit, ubi asperam quidem jugi corporis castigatione, sed Christi Domini cruciatum meditatione suavem vitam duxit: indeque per universam pene Europam, magnamque Asiæ partem, quam evangelicis prædicationibus obivit, sodalitia Septem Dolorum Dei Matris instituit, suumque ordinem eximio virtutum exemplo propagavit.

[Lectio5]
Divinæ caritatis et catholicæ fidei dilatandæ ardore vehementer accensus, sui ordinis Generalis reluctans atque invitus renuntiatus, fratres ad prædicandum Christi Evangelium in Scythiam misit: ipse vero plurimas Italiæ urbes concursans, gliscentes in eis civium discordias composuit, multasque ad Romani Pontificis obedientiam revocavit; nihilque de studio alienæ salutis omittens, perditissimos homines e vitiorum cœno ad pœnitentiam ac Jesu Christi amórem perduxit. Orationi summopere addictus, sæpe in extasim rapi visus est. Virginitatem vero adeo coluit, ut ad extremum usque spiritum voluntariis ac durissimis suppliciis illibatam custodierit.

[Lectio6]
Effloruit in eo jugiter singularis erga pauperes misericordia, sed præcipue cum apud Camilianum agri Senensis vicum leproso nudo eleemosynam petenti propriam, qua indutus erat, vestem fuit elargitus: qua ille contectus, statim a lepra mundatus est. Cujus miraculi cum longe lateque fama manasset, nonnulli ex cardinalibus, qui Viterbium, Clemente quarto vita functo, pro successore deligendo convenerant, in Philippum, cujus cælestem étiam prudentiam perspectam habebant, intenderunt. Quo comperto vir Dei, ne forte pastoralis regiminis onus subire cogeretur, apud Tuniatum montem tamdiu delituit, donec Gregorius decimus Pontifex Maximus fuerit renuntiatus: ubi balneis, quæ étiam hodie sancti Philippi vocantur, virtutem sanandi morbos suis precibus impetravit. Denique Tuderti, anno millesimo ducentesimo octogesimo quinto in Christi Domini e cruce pendentis amplexu, quem suum appellabat librum, sanctissime ex hac vita migravit. Ad ejus tumulum cæci visum, claudi gressum, mortui vitam receperunt. Quibus aliisque plurimis fulgentem signis Clemens decimus Pontifex Maximus sanctorum numero adscripsit.

[Lectio94]
Philíppus, ex nóbili Benitiórum família Floréntiæ natus, singulári visióne a beatíssima Vírgine in Servórum suórum famíliam, nuper institútam, est vocátus. Primum in Senárii montis antrum concéssit,  ubi ásperam quidem jugi córporis castigatióne, sed Christi Dómini cruciátum meditatióne suávem duxit vitam; deínde per univérsam pene Európam magnámque Asiæ partem sodalícia septem Dolórum Dei Matris instítuit. Sui Ordinis Generális invítus renuntiátus, divínæ caritátis ardóre veheménter accénsus, plúrimas Itáliæ urbes concúrsans, gliscéntes in eis cívium discórdias compósuit, multásque ad Románi Pontíficis obediéntiam revocávit, et perditíssimos hómines ad pœniténtiam perdúxit. Dénique Tudérti, anno millésimo ducentésimo octogésimo quinto, in Christi Dómini e cruce pendéntis ampléxu, quem suum appellábat librum, sanctíssime ex hac vita migrávit. Eum Clemens décimus, Póntifex máximus, Sanctórum número adscrípsit.
&teDeum

[Lectio7]
@Commune/C5:Lectio7 in 2 loco

[Lectio8]
@Commune/C5:Lectio8 in 2 loco

[Lectio9]
@Commune/C5:Lectio9 in 2 loco