[Officium] S. Margaritæ Reginæ Viduæ [Rank] ;;Semiduplex;;2.2;;vide C7a [Rule] vide C7a; 9 lectiones [Oratio] Deus, qui beátam Margarítam regínam exímia in páuperes caritáte mirábilem effecísti: da; ut, ejus intercessióne et exémplo, tua in córdibus nostris cáritas júgiter augeátur. $Per Dominum [Invit] Laudémus Deum nostrum * In confessióne beátæ Margarítæ. [Lectio4] Margarita, Scotórum regína, paterno Angliæ regum, materno Cæsárum sánguine claríssima, illustrior adhuc fuit christiana virtúte. Hæc in Hungária nata, ubi pater tunc témporis exsulabat, post exactam summa cum pietáte puerílem ætátem, una cum genitore, qui a sancto Eduardo patruo, Anglórum rege, ad paterni regni fastigium vocabátur, in Angliam venit. Mox, alternante paréntum fortuna, ex Angliæ littore solvens, vi tempestátis expulsa, seu verius divinæ providéntiæ consílio deducta est in oram marítimam Scotiæ. Ibi cum ex matris imperio Malchólmo tertio Scotórum regi, egregiis ejus dótibus capto, nupsísset, sanctimoniæ ac pietátis opéribus, trigínta quibus regnávit annis, toti regno mirifice prófuit. [Lectio5] Inter regales delicias corpus afflictatiónibus ac vigiliis mácerans, magnam noctis partem piis precatiónibus extrahebat. Præter alia jejunia, quæ idéntidem usurpabat, íntegros quadragínta dies ante Natalícia festa tanta cum severitáte jejunare consuevit, ut ne in gravíssimis quidem dolóribus intermiserit. Divino cultui addictíssima, templa pluria et cœnobia partim ex íntegro excitávit, partim resarcívit, et sacra supelléctili ac largo censu ditávit. Regem cónjugem ad meliórem frugem et ad simília suis exercitatiónibus ópera saluberrimo exemplo traduxit, liberosque omnes tam sancte et feliciter educávit, ut eórum plerique, quemádmodum et Agatha mater, et Christina soror, sanctíssimum vitæ genus ampléxi sint. Universi demum regni felicitáti cónsulens, a vitiis ómnibus, quæ furtim irrepserant, pópulos expurgávit, eisque mores christiana pietáte dignos restituit. [Lectio6] Nihil tamen æque in illa mirábile fuit ac flagrantíssima caritas erga próximos, præsertim egénos, quorum numerosis grégibus non modo stipem áffatim suppeditare, verum étiam trecentis quotídie materna benignitate dapes præbére, flexis genibus in morem ancíllæ ministrare, regiis mánibus pedes ablúere, et pressis étiam ósculis úlcera fovére, solemne hábuit. His porro aliisque piis sumptibus non regias tantum vestes et preiosa monília distraxit, sed ipsum non semel exhausit ærárium. Tolerátis demum ad patiéntiæ miraculum acerbíssimis dolóribus, ánimam semestri corporis ægrotatióne purgatam Auctori suo, sextodecimo Kalendas Decembris, réddidit. Quo témporis momento fácies ejus, diuturni morbi macie ac pallore fœdata, insólita quadam venustáte reflóruit. Miris étiam post mortem prodigiis clara, et Clementis décimi auctoritate in Scotiæ patronam accepta, ubíque terrárum religiosíssime cólitur. [Lectio94] Margaríta, ex régia Anglórum stirpe in Hungária nata, post exáctam summa cum pietáte puerítiam, una cum genitóre, qui a sancto Eduárdo pátruo, Anglórum rege, ad patérni regni fastígium vocabátur, in Angliam, dein in Scótiam venit. Ibi, cum ex matris império Scotórum regi Malchólmo tértio nupsísset, sanctimóniæ et pietátis opéribus annis trigínta toti regno prófuit. Máxima erat in ea vitæ austéritas et flagrantíssimum erga próximos caritátis stúdium, præsértim in egénos; pro quibus aléndis non semel exháusit ærárium. Demum acerbis dolóribus et diutúrno morbo patientíssime tolerátis, ánimam Deo réddidit sextodécimo caléndas decémbris. Quo témporis moménto fácies ejus, mácie ac pallóre fœdáta, insólita quadam venustáte reflóruit. Cleméntis décimi auctoritáte in Scótiæ patrónam accépta, ubíque terrárum religiosíssime cólitur. &teDeum