[Officium]
S. Roberti Bellarmino Episcopi Confessoris et Ecclesiæ Doctoris

[Rank]
;;Duplex;;3;;vide C4a
(sed rubrica innovata)
;;Duplex optional;;1.1;;vide C4a
(sed rubrica monastica)
;;Simplex;;1.1;;vide C4a

[Rule]
vide C4a;mtv
9 lectiones;

[Name]
Robérte

[Oratio]
Deus, qui ad errórum insídias repelléndas et apostólicæ Sedis jura propugnánda, beátum Robértum Pontíficem tuum atque Doctórem mira eruditióne et virtúte decorásti: ejus méritis et intercessióne concéde; ut nos in veritátis amóre crescámus et errántium corda ad Ecclésiæ tuæ rédeant unitátem.
$Per Dominum

[Lectio4]
Robertus, Politianus, e patrícia Bellarminórum gente, matrem pientíssimam hábuit Cynthiam Cervini, Marcelli Papæ secúndi sorórem. Eximia pietáte et castíssimis móribus quamprimum enituit, id unum exoptans, ut Deo soli placeret et ánimas Christo lucrifáceret. Patrium Societátis Jesu collegium summa cum ingenii et modestiæ laude frequentávit; ac duodeviginti annos natus, Romæ eamdem Societátem ingréssus, religiosárum virtútum ómnibus exemplo fuit. Emenso in Romano Collegio philosophíæ curriculo, missus est primum Floréntiam, tum Montem Regalem; deínde Patavium ad sacram theologíam addiscéndam, ac póstea Lovanium, ubi concionatoris munere, nondum sacerdos, mirifice functus est. Lovanii præterea, sacerdotio auctus, theologíam ita docuit, ut plurimos hæreticos ad Ecclésiæ unitátem reduxerit, ac theologus per Europam claríssimus haberétur, eumque Sanctus Cárolus Mediolanénsis epíscopus aliique veheménter sibi expéterent.

[Lectio5]
Romam ex desidério Gregórii Papæ décimi tertii revocatus, theologicam controversiárum disciplínam trádidit in Collegio Romano: ibique vitæ spiritualis magister constitútus, angelicum juvenem Aloísium per sanctitátis sémitas moderátus est. Ipse Collegium Romanum ac deínde Neapolitanam Societátis Jesu Provinciam ad Sancti Ignatii mentem gubernávit. In Urbem íterum accersítus, a Cleménte octavo ad summa Ecclésiæ negotia, máximo cum christianæ rei emolumento, est adhibitus: tum invitus et frustra reluctans, in Cardinalium númerum cooptátus quia, ut palam asseruit ipse Pontifex, tunc non habebat parem Ecclésia Dei quod ad doctrinam. Ab eodem Pontifice consecrátus Epíscopus, Capuanam Archidiœcésim triennium sanctíssime administrávit: quo munere deposito, Romæ ad mortem usque degit, integerrimus ac fidelíssimus Summi Pontificis consiliarius. Multa præcláre scripsit, illud meritum adeptus in primis quod, sanctum Thomam ducem et magistrum secutus, de suórum necessitate témporum próvide cónscius, invicto doctrinæ róbore et amplíssima testimoniórum copia e Sacris Litteris et e Sanctórum Patrum ditíssimo fonte apte deprompta novos erróres debellávit, traditiónis catholicæ et Romani Pontificátus jurium strenuus præprimis adsertor. Complúribus étiam ad pietátem fovéndam libellis exstat insígnis ac præsertim aureo catechismo, quem licet aliis gravíssimis negotiis distentus, tum Capuæ tum Romæ púeros ac rudes docére non prætermittebat. Robertum æquævus Cardinalis a Deo missum judicávit, qui catholicos erudíret, pios cóleret, hæreticos profligaret; Sanctus Franciscus Salesius doctrinæ fontem hábuit; Summus Pontifex Benedíctus décimus quartus hæreticórum malleum dixit, ac Benedíctus décimus quintus catholicam religiónem propagántibus et tuéntibus exemplar indicávit.

[Lectio6]
Vitæ religiosæ studiosíssimus, eam, inter purpuratos Patres adlectus, in exemplum servávit. Opes ultra necessarias nóluit; módico famulatu, ténui cultu habituque contentus: suórum non studuit opuléntiæ, ac vix adduci pótuit ut inópiam idéntidem levaret. De se humillime sensit, et mira fuit animi simplicitate. Deíparam diléxit unice: plures horas quotídie oratióni tribuebat. Parcíssime víctitans, ter in hebdomada jejunábat: in se constanter austérus, caritate in próximum flagrávit, vocátus sæpenúmero Pater páuperum. E baptismate innocéntiam ne vel levi quidem culpa macularet strenue contendit. Prope octogenarius, ad Sancti Andréæ in Colle Quirinali, extremem in morbum íncidit, quem sólito virtútum fulgóre illustrávit. Moribundo Gregórius Papa décimus quintus et plures Cardinales adstitérunt, tantum Ecclésiæ cólumen éripi complorantes. Die sacrórum Stígmatum sancti Francisci, quorum memóriæ ubíque celebrandæ auctor fuerat, obdormívit in Dómino, anno millesimo sexcentésimo vigesimo primo. Mortuo tota cívitas parentávit, Sanctum uno ore conclámans. Eum vero Pius undecimus, Pontifex maximus, Beatórum primum ac deínde Sanctórum número adscripsit, et paulo post, ex Sacrórum Rituum Congregatiónis consulto, universalis Ecclésiæ Doctórem declarávit. Ejus corpus Romæ in templo Sancti Ignatii, apud sepúlcrum Sancti Aloísii, ut ipse optarat, pia veneratióne cólitur.

[Lectio94]
Robértus, Politiánus, e patrícia Bellarminórum gente, matrem pientíssimam hábuit Cýnthiam Cervíni, Marcélli Papæ secúndi sorórem. Exímia pietáte et castíssimis móribus ornátus, duodevigínti annórum adoléscens Societátem Jesu Romæ ingréssus est, in eáque, ad mortem usque religiosárum virtútum ómnibus exémplo fuit. Post philosophíæ currículum Floréntiam primum missus, tum Montem Regálem, Patávium et Lovánium, magístri et concionatóris múnere, nondum sacérdos, mirífice functus est. Lovánii prætérea, sacerdótio auctus, theologíam ita dócuit, ut theólogus per Európam claríssimus jam tum haberétur. Romam revocátus, theológicam controversiárum disciplínam in Collégio Románo trádidit, ubi étiam, vitæ spirituális magíster constitútus, angélicum júvenem Aloísium per sanctitátis sémitas moderátus est. A Cleménte Papa octávo, frustra relúctans, in Patrum Cardinálium númerum cooptátus, et paulo post consecrátus Epíscopus, Capuánam Archidiœcésim triénnium sanctíssime rexit; quo múnere depósito, integérrimus ac fidelíssimus Summi Pontíficis consiliárius in Urbe degit, usque dum, prope octogenárius, die décima séptima Septémbris, anno millésimo sexcentésimo vigésimo primo pie in Dómino quiévit. Præter Controversiárum volúmina multa ália præcláre scripsit, inter quæ áureus catechésis libéllus exstat insígnis. Fortíssimum hunc cathólicæ veritátis propugnatórem Pius undécimus Póntifex Máximus in Sanctórum númerum rétulit atque universális Ecclésiæ Doctórem declarávit.
&teDeum

[Lectio7]
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
!Matt 5:13-19
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Vos estis sal terræ. Quod si sal evanúerit, in quo saliétur? Et réliqua.
_
Homilía sancti Roberti Bellarmino Epíscopi
!Concio 9, de probitate Doctórum Ecclésiæ; ab initio
Quemádmodum in Deo, quem unum in Trinitáte et Trinum in unitate veneramur, tria quædam singuláriter eminent, poténtia, sapiéntia, bonitas; ita quoque, auditores, singulares amicos et fílios suos, Patres ac Doctores nostros, Deus, ut sibi quam simillimos et géntibus ómnibus suspiciéndos atque admirábiles redderet, potentíssimos, sapientíssimos, optimos sanctissimósque esse vóluit. Primum ea poténtia eos armávit, qua multa præter sólitum cursum ordinemque natúræ in elementis, in arbóribus, in brutis animántibus, in ipsis homínibus plane admirabília et singularia fácerent. Deínde sapiéntia ita mentes eórum instruxit, ut non solum præséntia et prætérita cernerent, sed étiam futura multo ante prævidérent atque prædícerent. Postremo dilatávit corda eórum summa atque ardentíssima caritate, tum ut ipsi magno animo opus aggrederéntur, tum ut ii qui converténdi per eos erant, non solum verbis et miraculis, sed étiam exemplis et vitæ probitate moverentur.

[Lectio8]
Prædicatores ígitur nostræ legis, tam ii qui primi ad nos fidem detulérunt et Evangélium, quam ii quos deínde singulis sæculis Deus excitávit ad fidem eamdem confírmandam vel propagandam, quales fúerint, quam pii, quam justi, quam religiosi totus mundus novit. Aspicite primum Apóstolos. Quid sublimius atque excellentius móribus Apostolicis? Aspicite deínde sanctos illos hómines, quos Patres et Doctores vocamus, lúmina illa claríssima, quæ Deus in firmaménto Ecclésiæ lucére vóluit, ut iis omnes hæreticórum ténebræ, dissiparéntur, ut Irenæum, Cyprianum, Hilárium, Athanasium, Basilíum, duos Gregórios, Ambrósium, Hierónymum, Augustínum, Chrysóstomum, Cyríllum. Vita et mores eórum nonne in iis monuméntis, quæ nobis reliquérunt, quasi in speculis quibusdam elucent? Nam ex abundántia cordis os lóquitur.

[Lectio9]
Quanta, óbsecro, apparet in libris Sanctórum Patrum cum summa eruditióne conjuncta humilitas? Quanta sobrietas? Nihil ibi obscenum, nihil turpe, nihil súbdolum, nihil arrogans, nihil inflátum. Quam multis modis Spíritus Sanctus, qui eórum péctora inhabitabat, in páginis eórum se prodit? Quis legere potest atténte Cyprianum, qui non statim ardeat amóre martyrii? Quis in Augustino diligenter versátus est, qui non profundíssimam didicerit humilitátem? Quis Hieronymum sæpe evolvit, qui non virginitátem et jejunium adamare incipiat? Spirant scripta Sanctórum religiónem, castitátem, integritátem, caritátem. Isti sunt ígitur epíscopi et pastores (ut verbis utar divi Augustíni) docti, graves, sancti, veritátis acerrimi defensores, qui catholicam fidem in lacte suxérunt, in cibo sumpsérunt: cujus lac et cibum parvis magnisque ministravérunt. Tálibus post Apóstolos sancta Ecclésia plantatóribus, rigatóribus, ædificatóribus, pastóribus, nutritóribus crevit.
&teDeum